چاریکار
چاریکار | |
|---|---|
 چاریکار | |
  چاریکار موقعیت چاریکار در نقشه | |
| مختصات: ۳۵°۰′۴۷″ شمالی ۶۹°۱۰′۸″ شرقی / ۳۵٫۰۱۳۰۶°شمالی ۶۹٫۱۶۸۸۹°شرقی | |
| کشور |  افغانستان |
| ولایت | ولایت پروان |
| ولسوالی | ولسوالی چاریکار |
| بلندی | ۱۶۰۰ متر (۵۲۰۰ پا) |
| منطقه زمانی | یوتی‌سی ۴:۳۰+ |
| زبان‌های گفتاری | فارسی |
چاریکار یا امام اعظم[۱] مرکز ولایت پَروان و یکی از شهرهای پرجمعیت افغانستان است.
شهر امام اعظم در حدود ۶۴ کیلومتری شمال کابل و در خاور پیوندگاه رودهای غوربند و پنجشیر واقع است. راه اصلی کابل ـ بغلان و نیز شمال افغانستان از چاریکار می‌گذرد.[۲]
جمعیت این شهر در سال ۱۹۸۸ در حدود ۲۹٬۴۰۰ نفر برآورد شده بود و امروزه ۵۳٬۶۷۶ تن اعلام می‌شود.[۳] منطقهٔ میان کابل و چاریکار متراکم‌ترین منطقهٔ افغانستان از نظر جمعیت است.[۴]
این شهر در جایگاه ورودی درهٔ پنجشیر واقع شده‌است. صنعت پارچهٔ کتان و ساخت کارد و ابزار فلزی چاریکار و پیرامون آن در افغانستان معروف است.[۲] کوزه‌گری و انگورهای این شهر نیز معروفند. در دههٔ ۱۹۶۰ میلادی، بزرگ‌ترین کارخانهٔ نساجی افغانستان در گلبهار در نزدیکی چاریکار ساخته شد.[۵] که ساخت آن سبب رشد جمعیت چاریکار پس از سال ۱۹۶۲ میلادی شد.[۶]
از نقاط دیدنی شهر، تپهٔ گل‌غندی است. گردشگاه تپهٔ گل‌غندی که از گردشگاه‌های بهاری افغانستان است در سال ۱۳۲۴ خورشیدی برابر با ۱۹۴۵ میلادی در زمان میرعلم‌خان شهردار چاریکار بنیاد شد.[۷] در سال ۱۳۲۷ خورشیدی بهای جان، شاعر پشتوزبان از این تپه دیدن کرد و نام آن را تپهٔ گل‌غندی (تپهٔ گل) گذاشت.[۷] بیشتر مردم این شهر از قوم تاجیک هستند.
پیشینه[ویرایش]
در افسانه‌ها بنیاد شهر چاریکار را به جمشید پادشاه نسبت می‌دهند. بنیاد تاریخی آن را نیز به دست شاه کانیشکا از دودمان کوشانیان می‌دانند.
در سال ۱۸۴۱ میلادی و در جریان جنگ انگلیس با افغانستان، یک گروه از سربازان انگلیسی مستقر در چاریکار کشتار شدند.[۸]
در ۲۱ ژوئیه ۱۸۸۰ عبدالرحمن خان در شهر چاریکار اعلان پادشاهی کرد.[۹]
نیروهای حبیب‌الله کلکانی (بچه‌سَقّا) پادشاه افغانستان، چاریکار را در سال ۱۳۰۸ خورشیدی اشغال نمودند.[۱۰]
پسانترها محمدگل خان مهمند، وزیر داخلهٔ افغانستان که سیاست پشتوسازی را دنبال می‌کرد، شهر چاریکار را به آتش کشید و ویران ساخت.[۱۱]
پس از مداخلهٔ نظامی روسیه در سال ۱۹۷۹، چاریکار صحنهٔ جنگ‌های شدیدی شد.[۸] پس از اشغال منطقه از سوی طالبان، مردم چاریکار در ۲۳ میزان ۱۳۷۵ خورشیدی علیه طالبان قیام کردند.[۱۲]
![[نشان]](/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | این بخش نیازمند گسترش است. میتوانید با افزودن به آن کمک کنید. |
جغرافیا[ویرایش]
حکومت[ویرایش]
ترابری[ویرایش]
روستاها[ویرایش]
- بایان علیا
- ده ملایوسف
- قلعهٔ وزیر خان
- قلعهٔ بدل
- تیلانچی
- طوغبیردی
- تتمدره
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «طالبان نام شهر چاریکار را به شهر «امام اعظم» تغییر دادند». خبرگزاری شاهد. دریافت‌شده در ۲۰ دسامبر ۲۰۲۲.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «دانشنامهٔ جهان اسلام، سرواژهٔ پروان». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۸ فوریه ۲۰۰۸.
- ↑ http://www.fullworld.eu/city-map/afghanistan-2/charikar-population-location-town[پیوند مرده]
- ↑ «Afghana, Afghan web directory». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ ژانویه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۸ فوریه ۲۰۰۸.
- ↑ Charikar – FREE Charikar information | Encyclopedia.com: Find Charikar research
- ↑ https://edit.britannica.com/getEditableToc?tocId=9022530[پیوند مرده]
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ بی‌بی‌سی
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ دانشنامهٔ بریتانیکا
- ↑ «روزشمار وقایع افغانستان». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ فوریه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۸ فوریه ۲۰۰۸.
- ↑ صوفی‌زاده تلاشجو، نذیراحمد، امیر حبیب‌الله کلکانی و ٩ ماه سلطنت، در جاودان[پیوند مرده].
- ↑ «Shamali.net امیر حبیب‌الله خادم دین رسول‌الله». web.archive.org. ۲۰۰۹-۱۰-۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
- ↑ سرنوشت[پیوند مرده]
| شهرهای اصلی افغانستان براساس تخمین ۲۰۱۵ | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| رتبه | نام شهر | استان | جمعیت | رتبه | نام شهر | استان | جمعیت | ||
 کابل |
۱ | کابل | ولایت کابل | ۴٬۶۳۵٬۰۰۰ | ۱۱ | محمودراقی | ولایت کاپیسا | ۲۰۰٬۰۰۰ |  هرات |
| ۲ | قندهار | ولایت قندهار | ۵۳۳٬۸۰۰ | ||||||
| ۳ | هرات | ولایت هرات | ۴۷۷٬۴۵۲ | ||||||
| ۴ | مزار شریف | ولایت بلخ | ۴۰۲٬۸۰۶ | ||||||
| ۵ | قندوز | ولایت قندوز | ۳۲۶٬۲۳۱ | ||||||
| ۶ | تالقان | ولایت تخار | ۲۳۱٬۴۳۳ | ||||||
| ۷ | جلال‌آباد | ولایت ننگرهار | ۲۲۶٬۰۲۹ | ||||||
| ۸ | پلخمری | ولایت بغلان | ۲۱۶٬۰۳۰ | ||||||
| ۹ | چاریکار | ولایت پروان | ۱۸۰٬۸۷۲ | ||||||
| ۱۰ | غزنی | ولایت غزنی | ۱۶۶٬۷۸۳ | ||||||
