چاریکار
| چاریکار | |
|---|---|
 چاریکار | |
| مختصات: ۳۵°۰′۴۷″ شمالی ۶۹°۱۰′۸″ شرقی / ۳۵٫۰۱۳۰۶°شمالی ۶۹٫۱۶۸۸۹°شرقیمختصات: ۳۵°۰′۴۷″ شمالی ۶۹°۱۰′۸″ شرقی / ۳۵٫۰۱۳۰۶°شمالی ۶۹٫۱۶۸۸۹°شرقی | |
| کشور |  افغانستان |
| ولایت | ولایت پروان |
| ولسوالی | ولسوالی چاریکار |
| ارتفاع | ۱۶۰۰ متر (۵٬۲۰۰ پا) |
| منطقهٔ زمانی | یوتی‌سی ۴:۳۰+ |
| زبان‌های گفتاری | فارسی |
چاریکار مرکز ولایت (استان) پَروان و یکی از شهرهای پرجمعیت افغانستان است.
شهر چاریکار در حدود 64 کیلومتری شمال کابل و در خاور پیوندگاه رودهای غوربند و پنجشیر واقع است. راه اصلی کابل ـ بغلان و نیز شمال افغانستان از چاریکار می‌گذرد.[۱]
جمعیت این شهر در سال ۱۹۸۸ در حدود ۲۹۴۰۰ نفر برآورد شده بود و امروزه ۵۳۶۷۶ تن اعلام می‌شود.[۲] منطقهٔ میان کابل و چاریکار متراکم‌ترین منطقه افغانستان از نظر جمعیت است.[۳]
این شهر در محل ورودی درهٔ پنجشیر واقع شده‌است. صنعت پارچه کتان و ساخت کارد و ابزار فلزی چاریکار و پیرامون آن در افغانستان معروف است.[۱] کوزه‌گری و انگورهای این شهر نیز معروفند. در دهه ۱۹۶۰ بزرگ‌ترین کارخانه نساجی افغانستان در گلبهار در نزدیکی چاریکار ساخته شد.[۴] که ساخت آن سبب رشد جمعیت چاریکار پس از سال ۱۹۶۲ میلادی شد.[۵]
از نقاط دیدنی شهر، تپه گل غندی است. گردشگاه تپه گل غندی که از گردشگاه‌های بهاری افغانستان است در سال ۱۳۲۴ خورشیدی (۱۹۴۵ میلادی) در زمان میرعلم خان شهردار چاریکار بنیاد شد.[۶] در سال ۱۳۲۷ خورشیدی بهای جان، شاعر پشتو زبان از این تپه دیدن کرد و نام آن را تپه گل غندی (تپه گل) گذاشت.[۶] بیشتر مردم این شهر از قوم تاجیک هستند.
پیشینه[ویرایش]
در افسانه‌ها بنیاد شهر چاریکار را به جمشید پادشاه نسبت می‌دهند. بنیاد تاریخی آن را نیز بدست شاه کانیشکا از دودمان کوشانیان می‌دانند.
در سال ۱۸۴۱ و در جریان جنگ انگلیس با افغانستان، یک هنگ از سربازان انگلیسی مستقر در چاریکار قتل‌عام شدند.[۷]
در ۲۱ ژوئیه ۱۸۸۰ عبدالرحمن خان در شهر چاریکار اعلان پادشاهی کرد.[۸]
نیروهای حبیب‌الله کلکانی (بچه‌سَقّا) پادشاه افغانستان، چاریکار را در سال ۱۳۰۸ خورشیدی اشغال نمودند.[۹]
بعدها محمدگل خان مهمند، وزیر داخله افغانستان که سیاست پشتوسازی را دنبال می‌کرد، شهر چاریکار را به آتش کشید و ویران ساخت.[۱]
پس از مداخله نظامی روسیه در سال ۱۹۷۹، چاریکار صحنه جنگ‌های شدیدی شد.[۷] پس از اشغال منطقه از سوی طالبان، مردم چاریکار در ۲۳ میزان ۱۳۷۵ علیه طالبان قیام کردند.[۱۰]
![[نشان]](/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | این بخش نیازمند گسترش است. شما میتوانید با افزودن به آن کمک کنید. |
قریه جات مربوطه شهر چاریکار[ویرایش]
- بایان علیأ
- ده ملایوسف
- قلعه وزیر خان
- قلعه بدل
- تیلانچی
- طوغبیردی
- تتمدره
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ دانشنامهٔ جهان اسلام، سرواژهٔ پروان
- ↑ http://www.fullworld.eu/city-map/afghanistan-2/charikar-population-location-town[پیوند مرده]
- ↑ Afghana, Afghan web directory
- ↑ Charikar – FREE Charikar information | Encyclopedia.com: Find Charikar research
- ↑ https://edit.britannica.com/getEditableToc?tocId=9022530[پیوند مرده]
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ بی‌بی‌سی
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ دانشنامهٔ بریتانیکا
- ↑ «روزشمار وقایع افغانستان». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ فوریه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۸ فوریه ۲۰۰۸.
- ↑ صوفی‌زاده تلاشجو، نذیراحمد، امیر حبیب الله کلکانی و ٩ ماه سلطنت، در جاودان.
- ↑ سرنوشت[پیوند مرده]
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک مکان جغرافیایی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
