پییوت (شعر مذهبی)
پییوت (عبری: פִּיּוּטִים / פיוטים, פִּיּוּט / פיוט)، عبری: פִּיּוּטִים / פיוטים، פִּיּוּט / פיוט تلفظشده به صورت [pijˈjut, pijjuˈtim]; از یونانی کوینه: ποιητής، ت. «poiētḗs») یک شعر مذهبی یهودی است که معمولاً برای خواندن، سرود خواندن یا خواندن در طول نماز (یهودیت) تعیین میشود. بیشتر پییوتیمها به زبانهای عبری میشنایی یا آرامی یهودی فلسطینی هستند و اکثر آنها از نوعی طرح شاعرانه پیروی میکنند، مانند موشح که به ترتیب الفبای عبری یا با هجی کردن نام نویسنده میآید.
بسیاری از پییوتها برای شرکتکنندگان دائمی در مراسم کنیسه آشنا هستند. به عنوان مثال، شناختهشدهترین پییوت ممکن است «آدون اولام» به معنای «پروردگار جهان» باشد. شکل شاعرانه آن شامل یک الگوی ریتمیک مکرر کوتاه-بلند-بلند-بلند (به اصطلاح بحر هزج) است. این سرود آنقدر محبوب است که اغلب پس از بسیاری از مراسم کنیسه، پس از تلاوت شبانهٔ شمع یسرائل و در طول مراسم صبحگاهی پوشیدن تفیلین خوانده میشود. یکی دیگر از پیوتهای محبوب، «ییگدال» به معنای «خداوند مقدس باد» است که بر اساس سیزده اصل ایمان که توسط ابن میمون مطرح شده، بنا شده است.
