پی‌وال
پِی‌وال (انگلیسی: Paywall) یا دیوار پرداخت روشی برای محدود کردن دسترسی به محتوا، به ویژه اخبار، با انجام خرید یا اشتراک پولی است.[۱][۲] از اواسط دههٔ ۲۰۱۰، روزنامه‌ها پس از سال‌ها کاهش خوانندگان چاپی پولی و درآمد حاصل از تبلیغات، که تا حدودی به دلیل استفاده از مسدودکننده‌های تبلیغات بود، شروع به پیاده‌سازی دیوارهای پرداخت در وبگاه‌های خود کردند تا درآمد خود را افزایش دهند.[۳] در حوزه‌های دانشگاهی، مقالات پژوهشی اغلب مشمول پرداخت هزینه هستند و از طریق کتابخانه‌های دانشگاهی که مشترک هستند، در دسترس قرار می‌گیرند.[۴][۵][۶]
منابع
[ویرایش]- ↑ Tom Felle (2016-03-04). "Are paywalls saving journalism?". City, University of London. Archived from the original on 4 April 2020. Retrieved 2017-05-03.
- ↑ Joseph Lichterman (2016-07-20). "Here are 6 reasons why newspapers have dropped their paywalls". NiemanLab. Archived from the original on 21 March 2019. Retrieved 2017-05-03.
- ↑ Preston, Peter (7 August 2011). "A Paywall that pays? Only in America". The Guardian. London. Archived from the original on 9 March 2021. Retrieved 22 October 2011.
- ↑ McWilliams, James (12 March 2019). "Why Should Taxpayer-Funded Research Be Put Behind a Paywall?". Pacific Standard (به انگلیسی). Archived from the original on 12 May 2021. Retrieved 2021-05-27.
- ↑ Sample, Ian. "Harvard University says it can’t afford journal publishers’ prices. بایگانی‌شده در ۱ اکتبر ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine" The Guardian 24 (2012): 2012.
- ↑ "Skirting Around Paywalls: How Scientists Quickly Get the Articles They Need". 3 March 2014. Archived from the original on 25 May 2021. Retrieved 5 July 2017.