پیپروکسان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پیپروکسان
داده‌های بالینی
روش مصرف داروOral
کد ATC
  • None
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • Uncontrolled
شناسه‌ها
  • 1-(2,3-dihydro-1,4-benzodioxin-2-ylmethyl)piperidine
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC14H19NO۲
جرم مولی233.31 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O1c3c(OC(C1)CN2CCCCC2)cccc3

پیپروکسان (انگلیسی: Piperoxan) که با نام بنوداین (benodaine) نیز شناخته می‌شود، از نخستین آنتی هیستامینهای شناخته شده‌است. این ترکیب که از بنزودیوکسان مشتق می‌شود، در اوایل ده ۱۹۳۰ در فرانسه تهیه شد. ابتدا این دارو به عنوان یک عامل مهارکننده آلفا آدرنرژیک مورد بررسی قرار گرفت، ولی بعدها روشن شد که دارای اثرات ضد هیستامین نیز هست.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]