پرش به محتوا

پیرایخچالی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمونه‌ای از چشم‌انداز پیرایخچالی با پینگوها و یخ‌های چندضلعی در نزدیکی توکتویاکتوک، مناطق شمال غربی، کانادا

پیرایخچالی شدن (به انگلیسی: Periglaciation)، (همچنین به مکان‌هایی در لبه‌های مناطق یخچالی اشاره دارد) فرآیندهای ژئومورفیک را توصیف می‌کند که از ذوب فصلی برف در مناطق همیشه منجمد، روانابی که از آن در گُوِه‌های یخی و ساختارهای دیگر منجمد می‌شود، ناشی می‌شود.[۱] «پیرایخچالی» محیطی را نشان می‌دهد که در حاشیه یخچال‌های گذشته قرار دارد. با این حال، چرخه‌های یخ‌زدگی و ذوب بر چشم‌انداز بیرون از مناطق یخبندان گذشته تأثیر می‌گذارد؛[۲] بنابراین، محیط‌های پیرایخچالی در هر جایی هستند که یخ‌زدگی و ذوب شدن چشم‌انداز را به شکل قابل توجهی تغییر می‌دهد.[۳]

منابع

[ویرایش]
  1. Slaymaker, O. (2011). "Criteria to Distinguish Between Periglacial, Proglacial and Paraglacial Environments". Quaestiones Geographicae. 30 (1): 85–94. doi:10.2478/v10117-011-0008-y.
  2. Zhang, Ting; Li, Dongfeng; East, Amy E.; Walling, Desmond E.; Lane, Stuart; Overeem, Irina; Beylich, Achim A.; Koppes, Michèle; Lu, Xixi (December 2022). "Warming-driven erosion and sediment transport in cold regions". Nature Reviews Earth & Environment (به انگلیسی). 3 (12): 832–851. doi:10.1038/s43017-022-00362-0. ISSN 2662-138X.
  3. Pidwirny, M (2006). "Periglacial Processes and Landforms". Fundamentals of Physical Geography.