پیاله

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پیاله نقره، اسپانیا، قرن ۱–۲ پیش از میلاد
پیاله‌ای سرامیکی با نقش هشت‌پا و دلفین، ۵۱۰–۵۰۰ پیش از میلاد، وابیه

پیاله یا پیغاله کاسهٔ کوچک یا قدحی از شیشه یا بلور است که در آن شراب ریزند. گاه به آن «جام» یا «ساغر» نیز می‌گویند.[۱]ازمعروف ترین پیاله میتوان به پیاله نیگی اشاره کرد.

واژه[ویرایش]

واژهٔ «پیاله» در زبان‌های اروپایی هم دیده می‌شود.

بر اساس لغت نامه دهخدا، گویا واژهٔ «پیاله» دراصل یونانی بوده و اعراب از آن «فیالجه» ساخته‌اند یا اینکه یونانی‌ها آن را از ایرانیان گرفته و به همین معنی به کار برده‌اند.[۱]

در فارسی کنونی افغانستان پیاله به معنای استکان است.[نیازمند منبع]

در اروپای باستان[ویرایش]

در اروپای دوران قدیم به آن Phile یا Patera (به لاتین) می‌گفته‌اند. و آن ظرف فلزی یا سرامیکی گرد، کم عمق و بدون دسته‌ای بوده که در مرکز آن فرو رفتگی وجود داشته است. وجود گودی برای تسهیل در نگهداری ظرف بوده. از پیاله در یونان باستان برای ساغرریزی استفاده می‌شده است.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ علی‌اکبر دهخدا و دیگران، «پیاله» در لغت‌نامهٔ دهخدا (بازیابی‌شده در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۳).
  2. Jongh, The Companion Guide to Greece, 512.

منابع[ویرایش]

  • Jongh, Brian De (2000). The Companion Guide to Greece (به انگلیسی). Companion Guides. Retrieved 2013-09-13.

پیوند به بیرون[ویرایش]

پیاله در پروژه‌های خواهر

در ویکی‌گفتاورد گفتاوردهای مرتبط در ویکی‌گفتاورد
در ویکی‌انبار نگارخانهٔ مرتبط در ویکی‌انبار