پیاسکی اچ-۱۶ ترنسپورتر
| H-16 / PV-15 Transporter | |
|---|---|
| |
| پیش‌نمونه متعلق به نیروی هوایی آمریکا | |
| کاربری | بالگرد ترابری دوپروانه |
| کشور سازنده | ایالات متحده |
| تولیدکننده | پیاسکی هلیکاپتر |
| طراح | فرانک پیاسکی |
| نخستین پرواز | ۱۹۵۳ |
| وضعیت | پروژه کنسل شد |
| کاربر اصلی | ارتش و نیروی هوایی آمریکا |
| تعداد ساخته‌شده | ۲ |
پیاسکی اچ-۱۶ ترابرد گر (به انگلیسی: Piasecki H-16 Transporter) با نام شرکتی پی‌وی-۱۵ یک بالگرد دوپروانه بود که توسط فرانک پیاسکی برای عملیات ترابری و امداد و نجات طراحی شد. نیروی زمینی و هوایی ایالات متحده آمریکا این مدل را ارزیابی و آزمایش کردند که با سقوط دومین پیش‌نمونهٔ آن، پروژه کنسل شد.[۱] این بالگرد در سال ۱۹۵۳ در فیلادلفیا به نمایش درآمد.[۲] از این مدل آزمایشی تنها ۲ فروند تولید شد.
پیشینهٔ عملیاتی[ویرایش]
سقوط[ویرایش]
در سال ۱۹۵۶ دومین نمونهٔ آزمایشی که وای‌اچ-۱۶ نام داشت و برای آزمایش به نیوجرسی رفته بود، در راه بازگشت به فیلادلفیا سقوط کرد.[۳] بعد از بررسی مشخص شد که دلیل سقوط نقص در رینگ لغزشی روتور عقب بود که باعث شد هماهنگی (سینک) بین ملخ جلو و عقب ازکار بیفتد. این بخش وظیفهٔ جمع‌آوری موقعیت و هماهنگی ملخ‌ها با فرمان گرفتن از کابین خلبان را داشت که با خراب شدن آن حلقهٔ دندانه‌دار، به بخش داخلی لولهٔ ثابت روتور نیز آسیب جدی وارد شد و تکه‌هایی از لوله را جدا کرد. بخشهای تکه‌تکه شدهٔ لوله نیز با شفت آلومینیمی روتور برخورد کرده و سوراخ‌هایی درونش ایجاد کردند. درنهایت شفت روتور حین پرواز از کار افتاد که باعث شد ملخ عقب و جلو از هماهنگی خارج شوند و با هم برخورد کنند. این سقوط به کشته شدن هردو خلبان آزمایشی منجر شد و نه‌تنها پروژهٔ اچ-۱۶ بلکه یک پروژه با فناوری مشابه به نام «وای‌اچ-۱۶-بی» که توان حمل ۶۹ سرنشین را داشت نیز کنسل شود.[۴]
مشخصات وای‌اچ-۱۶[ویرایش]
داده‌ها از U.S. Army Aircraft Since 1947[۵]
ویژگی‌های کلی
- خدمه: ۳ خدمه (۱ خلبان و ۲ مهندس پرواز)[۶])
- ظرفیت: ۴۷ سرباز مسلح یا ۳۸ برانکار و ۵ پرستار
- طول: ۷۷ فوت ۷ اینچ (۲۳٫۶۵ متر)
- ارتفاع: ۲۵ فوت ۰ اینچ (۷٫۶۲ متر)
- وزن خالی: ۲۵٬۴۵۰ پوند (۱۱٬۵۴۴ کیلوگرم)
- وزن ناخالص: ۴۵٬۷۰۰ پوند (۲۰٬۷۲۹ کیلوگرم)
- پیشرانه هواگرد: ۲ عدد توربوشفت الیسن تی۵۶، ۲٬۱۰۰ اسب بخار کوتاه (۱٬۶۰۰ کیلووات) در هر موتور
- قطر روتور اصلی: ۲× ۸۲ فوت (۲۵ متر)
- مساحت روتور اصلی: ۱۰٬۵۶۲ فوت مربع (۹۸۱٫۲ متر مربع)
عملکرد
- حداکثر سرعت: ۱۵۶ مایل بر ساعت (۲۵۱ کیلومتر بر ساعت؛ ۱۳۶ گره)
- سرعت کروز: ۱۲۵ مایل بر ساعت (۲۰۱ کیلومتر بر ساعت؛ ۱۰۹ گره)
- بُرد: ۲۱۶ مایل (۱۸۸ مایل دریایی؛ ۳۴۸ کیلومتر)
- حداكثر ارتفاع: ۱۵٬۶۰۰ فوت (۴٬۸۰۰ متر)
منابع[ویرایش]
- ↑ "Have You Seen?: Monster 'Copter". Flying. Vol. 54, no. 1. January 1954. p. 41.
- ↑ Associated Press, "Ready To Pick Up And Go", San Bernardino Daily Sun, San Bernardino, California, Thursday 16 September 1953, Volume LX, Number 14, page 14.
- ↑ Piasecki Helicopter Corporation newsletter, January 1956
- ↑ Harding, Stephen (1997). U.S. Army Aircraft Since 1947. Atglen, PA, USA: Schiffer Publishing Ltd. pp. 202. ISBN 0-7643-0190-X. LCCN 96-69996.
- ↑ Harding 1990, p. 264.
- ↑ Bridgman 1955, pp. 302–303.