پیاز کوهی

پیاز کوهی
پیاز کوهی، Allium schoenoprasum
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو:	گیاه
راسته:	مارچوبه‌سانان
تیره:	نرگسیان
زیرتیره:	پیازیان
سرده:	والک (سرده)

پیاز کوهی کوچکترین هموند خانواده پیازهای خوراکی است که در آسیا (از جمله ایران)، اروپا و آمریکای شمالی می‌روید. در آشپزی برگ آن به دلیل طعم ملایمتر از سیر و پیاز، کاربرد بیشتری دارد.

این گیاه در آشپزی اروپا چندان شناخته شده نیست و حتی برخی ایرانیان اروپا آن را با پیازچه یکی می‌انگارند. اما در ایران بسیار استفاده می‌شود.

Chives, raw

Allium schoenoprasum in NH 01.jpg
A clump of flowering chives
مواد مغذی در هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس)
انرژی	۱۲۶ کیلوژول (۳۰ کیلوکالری)
کربوهیدرات‌ها	۴٫۳۵ g
قندها	۱٫۸۵ g
فیبر	۲٫۵ g
چربی	۰٫۷۳ g
پروتئین	۳٫۲۷ g
ویتامین آی معادل	۲۱۸ میکروگرم (۲۴٪)
- بتاکاروتن	۲۶۱۲ میکروگرم (۲۴٪)
- لوتئین و زآکسانتین	۳۲۳ μg
تیامین (ویتامین ب۱)	۰٫۰۷۸ میلی‌گرم (۶٪)
ریبوفلاوین (ویتامین ب۲)	۰٫۱۱۵ میلی‌گرم (۸٪)
نیاسین (ویتامین ب۳)	۰٫۶۴۷ میلی‌گرم (۴٪)
پانتوتنیک اسید (ویتامین ب۵)	۰٫۳۲۴ میلی‌گرم (۶٪)
ویتامین ب۶	۰٫۱۳۸ میلی‌گرم (۱۱٪)
اسید فولیک (ویتامین ب۹)	۱۰۵ میکروگرم (۲۶٪)
ویتامین C	۵۸٫۱ میلی‌گرم (۹۷٪)
ویتامین E	۰٫۲۱ میلی‌گرم (۱٪)
ویتامین K	۲۱۲٫۷ میکروگرم (۲۰۳٪)
کلسیم	۹۲ میلی‌گرم (۹٪)
آهن	۱٫۶ میلی‌گرم (۱۳٪)
منیزیم	۴۲ میلی‌گرم (۱۱٪)
منگنز	۰٫۳۷۳ میلی‌گرم (۱۹٪)
فسفر	۵۸ میلی‌گرم (۸٪)
پتاسیم	۲۹۶ میلی‌گرم (۶٪)
روی	۰٫۵۶ میلی‌گرم (۶٪)
Link to USDA Database entry درصدها نسبی‌اند منبع: پایگاه اطلاعاتی مواد غذایی آمریکا

منابع

• مظفریان، ولی‌الله. فرهنگ نام‌های گیاهان ایران: لاتینی، انگلیسی، فارسی. تهران: فرهنگ معاصر، ۱۳۷۵. شابک ‎۹۶۴-۵۵۴۵-۴۰-۴. 

در جنوب ایران این گیاه وحشی و خوش بو به «میلو» Miloo معروف است و مصرف خوراکی در نان‌های محلی دارد، این گیاه به طور خودرو در گندم زارها می‌روید،