پپن یکم، پادشاه آکیتن
پپن یکم یا پپن یکم آکیتن (به فرانسوی: Pépin؛ ۷۹۷ – ۱۳ دسامبر ۸۳۸) پادشاه آکیتن و دوک مین بود.
پپن دومین پسر امپراتور لوئی پارسا و همسر اولش ارمنگارد از هسبای بود. هنگامی که پدرش در اوت ۸۱۷ به هر یک از پسرانش یک پادشاهی (در داخل امپراتوری) اختصاص داد، پپن آکیتن را دریافت کرد، [۱] که در زمان سلطنت پدرش شارلمانی، زیرمجموعه خود لوئی بود. ارمولدوس نیگلوس شاعر درباری او بود و او را در لشکرکشی به بریتانی در سال ۸۲۴ همراهی کرد.
منابع
[ویرایش]- ↑ Riche 1993, p. 147.
- Collins, Roger. "Pippin I and the Kingdom of Aquitaine." Charlemagne's Heir: New Perspectives on the Reign of Louis the Pious, edd. P. Godman and Roger Collins. Oxford: Oxford University Press, 1990. Reprinted in Law, Culture and Regionalism in Early Medieval Spain. Variorum, 1992. شابک ۰−۸۶۰۷۸−۳۰۸−۱.
- Riche, Pierre (1993). The Carolingians: A Family who Forged Europe. Translated by Allen, Michael Idomir. University of Pennsylvania Press.
پپن یکم، پادشاه آکیتن زادهٔ: ۷۹۷ درگذشتهٔ: ۸۳۸
| ||
| پیشین: لوئی یکم |
پادشاه آکیتن ۸۱۷–۸۳۸ |
پسین: شارل دوم پپن دوم به عنوان پادشاهان رقیب |
| پیشین: لوتار یکم |
دوک مین ۸۳۱–۸۳۸ |
پسین: شارل دوم |