پوشش گیاهی و پایداری شیب

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پوشش گیاهی و پایداری شیب با توانایی زندگی گیاهی در حال رشد در شیب‌ها برای تقویت و جلوگیری از پایداری شیب به هم مرتبط هستند. این رابطه ترکیبی پیچیده از نوع خاک، رژیم بارندگی، گونه‌های گیاهی موجود، جهت شیب و تند بودن شیب است. آگاهی از پایداری شیب زیربنایی به عنوان تابعی از نوع خاک، سن آن، توسعه افق خاک، تراکم و سایر تأثیرات یکی از جنبه‌های اساسی درک اینکه چگونه پوشش گیاهی می‌تواند پایداری شیب را تغییر دهد، است.[۱] چهار راه عمده وجود دارد که پوشش گیاهی بر پایداری شیب تأثیر می‌گذارد: وزش باد، حذف آب، انبوه پوشش گیاهی (اضافه)، و تقویت مکانیکی ریشهها.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Mattia, C. ; Bishetti, G. & Gentile, F. 2005, ‘Biotechnical characteristics of root systems of typical Mediterranean species’, Plant and Soil, vol. 278, no.1, pp.  23–32