پنزر ۴
پانزر ۴ (انگلیسی: Panzer IV) یک تانک نیمه‌سنگین (en) آلمانی بود که در ارتش شمال آفریقای آلمان و اروپا در جنگ جهانی دوم به کار گرفته شد. تانک پانزر۴ بیشترین آمار استفاده را در ارتش آلمان نازی داشت. تانکی که در همه نبردهای زرهی و غیر زرهی وجود داشت. این تانک آمار بسیار خوبی از خود به جای گذاشته. تلفات کم این تانک در مقابل تلفات سنگینی که به ارتش شوروی وارد کرد قابل توجه هست. این تانک بیشترین آمار مبارزه با تی۳۴های روسی را دارد.
تاریخچه[ویرایش]
نظریه ساخت تانک پانزر ۴ توسط ژنرال گودرین داده شد. در سال ۱۹۳۴ این ژنرال خواهان ساختار تانکی جدید برای حمایت از پیاده‌نظام و نبرد زرهی با تانک‌های دشمن شد. در ابتدا ارتش می‌خواست در کنار تانک متوسط پانزر ۳ یک تانک سنگین به نام تانک پانزر ۴ نیز داشته باشد اما در نهایت ارتش آلمان از ساخت تانک سنگین منصرف شد (هرچند چند سال بعد طرح تانک سنگین تایگر ۱ آغاز شد) و قرار شد تانک پانزر ۴ تانکی متوسط با وزنی حدود ۲۵ تن ولی با کارایی بیشتر از نظر زره و توپ نسبت به تانک پانزر ۳ باشد. از آنجا که طرح تانک پانزر ۳و۴ باهم توسعه یافته بود بسیار به هم شبیه بودند و تانک پانزر ۳ زودتر توسعه یافته بود تانک پانزر ۴ تحت شاسی تانک پانزر ۳ بود و سرانجام تانک جدید در سال ۱۹۳۶ تانک تکمیل شد که تانکی شنی که دارایهشت چرخ کوچک در هر سو و یک برجک بزرگ که می‌توانست ۳ نفر یعنی فرمانده توپچی و گلوله گذار را در خود حمل کند ودو دریچه مناسب برای دسترسی دو خدمه بر روی برجک داشت. خود تانک پنج نفرخدمه داشت که دو خدمه دیگر راننده و کاربر بیسیم بود. این بار برجک تانک دقیقاً در خط مرکز بدنه تانک قرار نداشت و کمی به سمت چپ مایل داشت و موتور در عقب وکمی به سمت راست تمایل داشت.
اولین نسخه ان نسخه (A) بود که وارد خط تولید شد. این مدل از یک موتور دیزلی ۲۴۰ اسب بخار بهره می‌برد که سرعت ۳۱ کیلومتر در جاده به تانک می‌داد و یک توپ ۷۵ مم لوله کوتاه سرعت پایین ۲۴ ال بود. این تانک تا سال ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۸ مناسب بود اما باورد شدن تانک‌هایی مثل شرمن و t-34 دیگر مناسب نبود.
نسخه بعدی (نسخه B)در سال ۱۹۳۷ وارد خط تولید شد. ای مدل دارای موتور قویتر ۲۹۶ اسب بخار بود و یک گیربکس هفت سرعته (یک دنده عقب بود) نسبت به نسخه A پنج سرعته سرعت ۳۹ کیلومتر را به تانک می‌داد.
نسخه بعدی (نسخه C)در سال ۱۹۳۸ وارد خط تولید شد. این نمونه از ۳۰ م م زره در ناهیه برج بود و وزن آن ۲۰ تن بود.
نسخه بعدی (نسخه D)درای زره ای افزایش یافته و دو طرفه بدن تانک به میزان ۲۰ م م و زره چهار طرفه برجک همان ۳۰م م بود. این مدل در جریان حمله به لهستان و فرانسه نقش داشت.
نسخه (E) در سال ۱۹۴۰ معرفی شد و دارا زره ۵۰ م م بود.
نسخه (F)در سال ۱۹۴۱ ساخته شد. در ناحیه برجک زره ۵۰ م م یک تکه بود و زره دو طرفه تانک (بدنه تانک) به ۳۰ م م افزایش پیدا کرد وزن به ۲۲ تن افزایش پیدا کرده بود این مدل تا مارس سال ۱۹۴۲ تولید شد و سری اف ۱ پایان و سری اف ۲ شروع شد. سری اف ۲ برای رویارویی با تانک‌های جدید شوروی (تانک T-34) ساخته شد. هیتلر بعد از یک هفته جنگ با شوروی خواهان تانک قدرتمنتری شد و با کمپانی گروپ قراردادی برای تولید توپ‌های با سرعت بالای ۶۰ ال برای سری اف ۲ بست ولی شوک رویارویی نبرد علیه تانک T-34 با توپ ۷۶م م که یک توپ کششی ضد زره بود باعث شد آلمانها با سرعت بیشتر دست به نصب توپ قدرتمندتری بزنند و شروع به ساخت توپ ال۴۳ زدند. این توپ دارای کالیبر ۷۵مم با پوک‌های ۴۹۵ مم بود این توپ وزن تانک را به ۲۳٫۵ تن افزایش داد.
نسخه جدید (G) در سال ۱۹۴۲ تولید شد. این نسخه بیشترین تغییر را داراست. نسخه جدید جی یک تکه زره ۳۰ م م به سورت لایه دوم جوش خورده (بعدها پیچ شده) به تانک از ناحیه برجک و جلوی تانک افزوده شد.
نسخه بعدی نسخه (H)بود. این نسخه از سال ۱۹۴۳ وارد تولید شد. این مدل دارای توپ ۴۸ال بود که نسخه افزایش یافته ۴۳ال بود و از همان کالیبر استفاده می‌کرد و وزن را به ۲۵ تن تغییر داد و دیگر خبری از تحریک پزیری نبود. آخرین نسخه تانک پانزر چهار نسخه ۲۵ تنی (j) بود.
نگارخانه[ویرایش]
-
مدل دی
-
مدل اچ
-
مدل‌های تانک پانزر ۴
