پنج‌وتدی یامبیک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پنج‌وتدی یامبیک (به انگلیسی: iambic pentameter) نوعی مصرع موزون است که در شعر سنتی انگلیسی و درام‌های منظوم به کار رفته است. این اصطلاح بیانگر ریتم یا وزنی است که توسط کلمات مصرع ایجاد می‌شود. ریتم را با استفاده از پایه می‌سنجند که خود گروه کوچکی از هجاهاست. یامبیک به پایهٔ یامب اشاره دارد، که در زبان انگلیسی متشکل از دو هجاست: یک هجای بی‌تکیه و سپس یک هجای تکیه‌دار (مثل a-bove). اصطلاح پنج‌وتدی یعنی اینکه مصرع پنج پایه دارد.

منابع[ویرایش]