پل کوهن (ریاضیدان)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پل کوهن (ریاضیدان)
زادهٔ۲ آوریل ۱۹۳۴
لانگ برنچ، نیوجرسی
درگذشت۲۳ مارس ۲۰۰۷ (۷۲ سال)
استنفورد، کالیفرنیا, نزدیکی ِ پالو آلتو، کالیفرنیا
محل تحصیل
کالج ِ بروکلین
دانشگاه شیکاگو
شناخته‌شده برایفُرسینگ ِ کُوهِن
فرضیه پیوستار
جایزه(ها)جایزه بُشِر (۱۹۶۶)
مدال فیلدز (1966)
نشان ملی علوم (1967)
پیشینه علمی
شاخه(ها)ریاضیات
محل کاردانشگاه استنفورد
استاد راهنماآنتونی زیگموند
دانشجویان دکتریپیتر سارنک
تأثیر گرفته ازگئورگ کانتور, کورت گودل
تأثیر گذار برآلن بدیو

پل کوهن (انگلیسی: Paul Cohen؛ زاده ۲ آوریل ۱۹۳۴ درگذشته ۲۳ مارس ۲۰۰۷) ریاضی‌دان اهل ایالات متحده آمریکا و استاد دانشگاه استنفورد بود.[۱]

تحصیلات[ویرایش]

کوهن در ۱۹۵۸ از دانشگاه شیکاگو دکتری ریاضیات گرفت.[۲]

آثار ریاضی[ویرایش]

آثار اولیه‌اش در آنالیز ریاضی بود. در ۱۹۶۳ کوهن نشان داد که فرضیهٔ پیوستار و اصل موضوع انتخاب را نمی‌توان با استفاده از اصول متعارفِ نظریهٔ مجموعه‌ها (مشخصاً اصول موضوع تسرملو-فرنکل) رد کرد. کورت گودل در ۱۹۳۸ اثبات کرده بود که اصل موضوع انتخاب و فرضیهٔ پیوستار را نمی‌توان بر پایه‌ٔ این اصول رد کرد؛ به این ترتیب، کارهای گودل و کوهن نشان داد که فرضیهٔ پیوستار و اصل موضوع انتخاب مستقل از اصول متعارف نظریهٔ مجموعه‌ها هستند.

جوایز[ویرایش]

کوهن یکی از دریافت‌کنندگان مدال فیلدز در ۱۹۶۶ بود، و تاکنون (۲۰۱۶) تنها منطق‌دانِ برندهٔ این نشان است.

منابع[ویرایش]

  1. Levy, Dawn (2007-03-28). "Paul Cohen, winner of world’s top mathematics prize, dies at 72". Stanford Report. Retrieved 2007-10-31
  2. Paul J. Cohen, Topics in the theory of uniqueness of trigonometrical series, 1958