پشت‌آویز عکاسی
پشت آویز یا فون پارچه‌ای است که به‌عنوان پس زمینهٔ عکس استفاده می‌شود. در عکاسی استودیوئی، از این پارچه (و یا کاغذ) برای کنترل کامل رنگ‌ها و طرح‌های پس‌زمینه استفاده شده و به فراخور حال هر عکس، می‌توان پارچهٔ دیگری را آویخته و استفاده نمود.[۱]
جنس پردهٔ پشت‌آویز[ویرایش]
- پارچهٔ بافته شده (Fabric): کتان، کرباس، برزنت، Muslin،... (این پارچه‌ها می‌تواند رنگ نیز بشود: طرح دار یا تک رنگ)
- پارچهٔ مخمل (Velvet): مخمل واقعی؛ طرح مخمل (ذرات کرک مانند که بر روی یک لایهٔ با تار و پود از مواد پلاستیکی که سطح آن آغشته به یک لایه چسب بسیار نازک است، پاشیده شده. این کرک‌های رنگی، مانائی بسیار سستی بر روی چسب داشته و پس از اندکی استفاده و در تماس با اشیاء، به اصطلاح «کچل» می‌شوند)
- کاغذ: کاغذ بدون درز (Seamless) و مرغوب، که کیفیت ثبت بسیار خوبی را برای عکاسی ارائه می‌دهند. دوام آن‌ها همیشگی نیست و به همین دلیل در طولهای بلند (متوسط، ۱۱ متر) ارائه می‌شوند تا قسمتهایی که زیر پای سوژه از بین می‌روند، جدا شده و قسمت‌های سالم، به زیر پای سوژه کشیده شود.
- وینیل بدون انعکاس نقطه‌ای (Glare-Free Vinyl): نوعی پلاستیک که بازتاب فلاش‌ها بر روی آن، به صورت نقاط نورانی دیده نمی‌شود. این جنس، معمولاً از بقیه گرانتر است.[۲]
آویختن پشت‌آویز[ویرایش]
- نوع بسیار ساده: اتصال آن به دیوار با میخ، پونز،...
- نوع ساده، اما قابل کنترل: استفاده از یک لولهٔ پلاستیکی یا مقوائی برای پیچاندن آن، و نصب لوله به یک پایهٔ پرتابل. پایه پرتابل، متشکل از دو عدد سه‌پایه است که بالای آندو را با یک شفت (لوله) بهم پیچ می‌کنند و قبل از آن، شفت را از داخل لوله پلاستیکی یا مقوائی یادشده، عبور می‌دهند. این پایه‌ها قابل جمع شدن برای حمل هستند.
- نوع زنجیری: لولهٔ پلاستیکی یا مقوائی، با قرقره‌هائی که به زنجیرهای ظریفی متصل هستند، تحت کنترل کامل کاربر قرار می‌گیرد، و باز شدن ناگهانی پارچه را در اثر وزن خود، منتفی می‌سازد.
- نوع برقی: همان سیستم زنجیری است، منتهی قرقره‌ها به صورت برقی کنترل می‌شوند. این نوع، می‌تواند دارای کنترل از راه دور بوده و معمولاً تا شش پارچه را در شش شفت جای دهد.
- این فون‌ها، معمولاً در عرض‌های یک متر الی سه متر تولید و عرضه می‌شوند.
- نوع خاصی از فون، موسوم به فون کروماکی (Chromakey) در عکاسی و سینما بکار می‌رود که برای سهولت جداسازی سوژه و مونتاژ تصاویر دیگری به عنوان پس زمینه کاربرد دارد. فون کروماکی بیشتر در رنگهای سبز و آبی تولید می‌شود.
- معمولا فون کروماکی سبز به دلیل اینکه رنگی در تضاد پوست انسان و اغلب در پوشاک از رنگ سبز استفاده نمی شود ، یکی از بهترین گزینه‌ها برای بک گراند در عکاسی است.
نگارخانه[ویرایش]
-
ایلی‌نوی، ۱۸۶۲ میلادی -
بریتانیا، ۱۸۶۲ میلادی -
اسکاتلند، ۱۸۷۵ میلادی -
هند، قبل از سال ۱۸۷۷ میلادی -
فرانسه، ۱۸۷۰-۱۸۷۹ میلادی -
کانادا ۱۸۷۸ میلادی -
فردریک داگلاس به‌همراه همسر دومش هلن پیتس داگلاس و خواهرش (ایستاده) ۱۸۸۴ میلادی -
لئون تروتسکی روسیه، ۱۸۸۸ میلادی -
برلین، ۱۹۰۳ میلادی -
۱۹۱۴ میلادی -
استرالیا -
مینیون نوادا در نقش اوفلیا در اپرای آمبرواز توما، هملت ، ۱۹۱۰ -
مردان ژاپنی در سال ۱۸۷۰ با ایرزومی
_-_Tattooed_japanese_men_-_ca._1870.jpg)
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ویکی انگلیسی