پسوسنس دوم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تیت‌خِپرورَع پسوسنس دوم یا تیت‌خِپِررع پسوسنس دوم واپسین فرعون دودمان بیست و یکم مصر باستان بود. نام پادشاهی او به معنای «تصویری از تبدیل رع» در زبان مصر باستان است[۱].

پسوسنس دوم اغلب با کاهن بزرگ آمون، که بام پسوسنس سوم شناخته می‌شود، یکسان دانسته می‌شود[۲]. کارل جنسن، مصرشناس، به این اشاره می‌کند که سنگ‌نگاره‌ای از نیایشگاه ابیدوس حاوی عنوان‌های کامل شاهی با نام تیت‌خپررع ستپن‌رع پاسباخائن‌نوئیت[پانویس ۱] را بر می‌خواند و بلافاصله جلوی آن عنوان، او را با لقب کاهن بزرگ آمون و فرمانده ارشد ارتش خطاب می‌کند[۳]. این می‌تواند به آن معنا باشد که پسوسنس هم شاهی در تانیس بود و هم کاهن بزرگ معبد تبس؛ و این یعنی آنکه او در هنگام ریاستش بر معبد آمون از مقام خود کناره‌گیری نکرده بود[۴]. تعداد اندک شواهد از دوران او شامل سنگ‌نگارهٔ نام برده در نیایشگاه ستی یکم در ابیدوس، تکه‌ظرفی از ام‌القعاب، اندکی ساخت و ساز در کارناک، و آرامگاه فرضی او هستند. این آرامگاه شامل تابوتی زرنشان با اوریسی شاهانه و یک مومیایی است که در یکی از اتاق‌های آرامگاه پسوسنس یکم در تانیس کشف شد.

پسوسنس دوم فرزند پینجم دوم و بانو ایستمخِب بود. دختر او، معات‌کارع، شهبانوی بزرگ اوسورکون یکم شد.

یادداشت[ویرایش]

  1. Tyetkheperre Setepenre Pasebakhaenniut

منابع[ویرایش]

  1. Peter Clayton, Chronology of the Pharaohs, Thames & Hudson Ltd, 1994. p.178
  2. Erik Hornung, Rolf Krauss & David Warburton (editors), Ancient Egyptian Chronology (Handbook of Oriental Studies), Brill: 2006, p.221
  3. Jansen-Winkeln in Hornung, Krauss & Warburton, p.222
  4. Jansen-Winkeln in Hornung, Krauss & Warburton, p.223