پروژه کتاب آبی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تصویری از پروژه کتاب آبی ۱۹۶۳. سرگرد هکتور کوینتانیلا فرمانده وقت در وسط نشسته است.

پروژهٔ کتاب آبی (Project Blue Book) (۱۹۶۹–۱۹۵۲)، یکی از مجموعه پژوهش‌های سیستماتیک روی اشیاء ناشناس پرنده بود، که توسط نیروی هوایی ایالات متحدهٔ آمریکا انجام شد. این پروژه که از سال ۱۹۵۲ میلادی آغاز شد، دومین سری از مطالعات این‌چنینی بود. پروژه‌های نشانه (Project Sign) و کینه (Project Grudge) دو پروژهٔ پیشین از این دست بودند. در دسامبر ۱۹۶۹، دستور پایان کار پروژه کتاب آبی داده‌شد و تمامی فعالیت‌های این پروژه تا ژانویهٔ ۱۹۷۰ متوقف شد.

پروژهٔ کتاب آبی دو هدف و ماموریت داشت: ۱- یافتن پاسخ برای این پرسش که آیا اشیاء ناشناس پرنده (یوفوها) تهدیدی برای امنیت ملی هستند؟ و ۲- تحلیل علمی تمامی داده‌های مربوط به یوفوها.

دکتر جی الن هاینک، اخترفیزیکدان و یوفوشناس آمریکایی، از محققان و اعضای کلیدی این پروژه و دو پروژه قبلی بود.

نتایج تحقیقات[ویرایش]

در طی فعالیت‌های این پروژه، ۱۲۶۱۸ گزارش از رویت یوفوها جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل شدند. مانند نتایج تحقیقات انجام شده توسط کمیتهٔ کاندن (Condon)، که در گزارش کاندن ارائه شد، پروژه کتاب آبی نیز به این نتیجه رسید که هیچ چیز غیرعادی در مورد یوفوها وجود ندارد. نیروی هوایی ایالات متحده پس از تعطیلی پروژه خلاصه‌ای از تحقیقات خود ارائه داد.

خلاصهٔ تحقیقات نیروی هوایی چنین بود:

  1. هیچ‌کدام از گزارش‌های مربوط به رویت اشیای ناشناس پرنده‌ که تا آن زمان گزارش، بررسی و ارزیابی شدند، تهدیدی برای امنیت ملی (مشخصاً برای ایالات متحده) نبودند.
  2. از میان گزارش‌های بررسی‌شده با طبقه‌بندی "ناشناخته"، هیچ‌کدام از لحاظ فناوری و علمی، از دانش امروزی بشر فراتر نبودند.
  3. در میان هیچ‌کدام از گزارش‌های بررسی‌شده شواهدی مبنی بر وجود وسیلهٔ نقلیهٔ فرازمینی موجود نبود.[۱]

پروژه کتاب آبی تا پایان فعالیتش، ۱۲۶۱۸ گزارش رویت یوفو را جمع‌آوری کرد و به این نتیجه رسید که اکثر آن‌ها شناسایی نادرست پدیده‌های طبیعی (ابرها، ستاره‌ها و...) یا هواپیماهای پیشرفته و سری بودند. به گفته اداره ملی شناسایی، تعدادی از این گزارش‌ها را می‌توان با پرواز هواپیماهای شناسایی سری یو-۲ و ای-۱۲ توضیح داد.[۲] تنها درصد کمی از گزارش‌های مربوط به رویت یوفوها حتی پس از تجزیه و تحلیل دقیق به عنوان "غیرقابل توضیح" طبقه‌بندی شدند.

گزارش‌های مربوط به رویت یوفوها، بایگانی شده و تحت قانون آزادی اطلاعات در دسترس عموم است، اما نام و سایر اطلاعات شخصی همه شاهدان تغییر کرده‌است.

پروژه‌های قبلی[ویرایش]

پروژه نشانه (۱۹۴۷–۱۹۴۹)[ویرایش]

مطالعات عمومی نیروی هوایی ایالات متحده درباره یوفوها، برای اولین بار تحت پروژه نشانه (Project Sign) در اواخر سال ۱۹۴۷ و بعد از گزارش‌های متعدد منتشر شده مربوط به رویت یوفوها آغاز شد. پروژه نشانه به‌طور خاص به درخواست ژنرال ناتان توئینینگ، رئیس فرماندهی نیروی هوایی در پایگاه نیروی هوایی رایت-پترسون در اوهایو آغاز شد. پایگاه رایت-پترسون مرکز پروژه نشانه و تمام تحقیقات رسمی بعدی نیروی هوایی شد.

تلاش‌های این پروژه، رسماً در یافتن دلایل علمی برای رویت‌ها بی‌نتیجه ماند. با این حال، طبق گفته کاپیتان نیروی هوایی ایالات متحده، ادوارد جی روپلت (اولین مدیر پروژه کتاب آبی)، برآوردهای اولیه پروژه نشانه که در اواخر تابستان ۱۹۴۸ نوشته شد، به این نتیجه رسید که یوفوها وسایل مصنوعی هستند که نه توسط روس‌ها و نه توسط ایالات متحده ساخته نشده‌اند، بلکه احتمالاً منشاء فرازمینی دارند. این برآورد اطلاعاتی به پنتاگون ارسال شد، اما متعاقباً به دستور ژنرال هویت وندنبرگ، رئیس ستاد نیروی هوایی ارتش آمریکا، با استناد به فقدان مدرک فیزیکی، نابود شد. وندنبرگ متعاقباً پروژه نشانه را در سال ۱۹۴۸ تعطیل کرد.

پروژه کینه (۱۹۴۹–۱۹۵۱)[ویرایش]

پروژه نشانه، در فوریه سال ۱۹۴۹ توسط پروژه کینه (Project Grudge) جایگزین شد. روپلت از دوران پروژه کینه، به عنوان «عصر تاریک» تحقیقات اولیه نیروی هوایی درباره یوفوها یاد کرد. پروژه کینه به این نتیجه رسید که همه گزارش‌های مربوط به رویت یوفوها پدیده‌های طبیعی یا سایر تفسیرهای نادرست هستند، اگرچه اظهار داشت که ۲۳ درصد از گزارش‌ها "غیر قابل توضیح" اند.

یکی از دانشمندانی که در هر سه پروژه نشانه، کینه و کتاب آبی مشارکت کرد، دکتر جی الن هاینک، اخترفیزیکدان و یوفوشناس آمریکایی بود.

در فرهنگ و هنر[ویرایش]

مجموعه تلویزیونی پروژه کتاب آبی (۲۰۱۹–) از روی وقایع و اتفاقات مربوط به این پروژه ساخته شده‌است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "UNIDENTIFIED FLYING OBJECTS AND AIR FORCE PROJECT BLUE BOOK" URL accessed February 21, 2010
  2. "National Reconnaissance Office Review and Redaction Guide: Appendix C - Glossary of Code Words and Terms" (PDF). National Reconnaissance Office. 2008. Archived from the original (PDF) on 7 August 2017. Retrieved 2 December 2011.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برای مطالعهٔ بیشتر[ویرایش]

  • Richard M. Dolan, UFOs and the National Security State: Chronology of a Cover-up 1941–1973, 2002, ISBN 1-57174-317-0