پروتئین فسفاتاز ۲

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پروتئین فسفاتاز ۲، زیرواحد کاتالیتیک، ایزوفرم آلفا
زیرواحد کاتالیتیک (C) از پروتئین فسفاتاز ۲A. ریشهٔ آمینی با رنگ آبی و ریشهٔ کربوکسیل با رنگ قرمز نمایش داده شده‌است. عامل کربوکسیل متیله شده در باقی‌ماندهٔ لوسینی ریشهٔ کربوکسیل با رنگ سفید مشخص شده‌است. گوی‌های بنفش، یون‌های کاتالیتیک منگنزی هستند و مادهٔ خاکستری‌رنگ در وسط تصویر، سمی به نام میکروسیستین است که جایگاه فعال آنزیم را اشغال کرده‌است. برگرفته از پی‌دی‌بی 2IAE.[۱]
شناساگرها
نمادPPP2CA
آنتره5515
HUGO9299
میراث مندلی در انسان176915
RefSeqNM_002715
یونی‌پورتP67775
اطلاعات دیگر
شمارهٔ EC3.1.3.16
جایگاهChr. 5 q23-q31
پروتئین فسفاتاز ۲، زیرواحد کاتالیتیک، ایزوفرم بتا
شناساگرها
نمادPPP2CB
آنتره5516
HUGO9300
میراث مندلی در انسان176916
RefSeqNM_001009552
یونی‌پورتP62714
اطلاعات دیگر
شمارهٔ EC3.1.3.16
جایگاهChr. 8 p12

پروتئین فسفاتاز ۲ (انگلیسی: Protein phosphatase 2) یا PP2 که با نام اختصاری PP2A هم شناخته می‌شود، یک آنزیم است که در انسان توسط ژن «PPP2CA» کُدگذاری می‌شود.[۲][۳] این آنزیم یک پروتئین فسفاتاز هتروتریمریک است که در تمامی نقاط بدن بیان می‌شود و بخش بزرگی از فعالیت فسفاتازی را در سلول‌های یوکاریوت‌ها بر عهده دارد.[۴] فعالیت پروتئین سرین/ترئونین فسفاتاز آن، سوبستراهای خاص و عملکرد مهمی در سلول دارد. یکی از اهداف این آنزیم، پروتئین‌های پیام‌رسان سرطان‌زا همچون C-Raf و Akt است که در آن، پروتئین فسفاتاز ۲ نقش سرکوب‌کنندهٔ تومور را ایفا می‌کند.

۲ یون فلزی کاتالیتیک که روی جایگاه فعال این آنزیم قرار دارد، منگنز است.

اهمیت بالینی[ویرایش]

مدتی است که مشخص شده پروتئین فسفاتاز ۲ می‌تواند یکی از اهداف ساخت دارو برای درمان بیماری پارکینسون و بیماری آلزایمر باشد. البته هنوز معلوم نیست که کدام یک از حالات «فعال‌کردن» یا «مهارکردن» این آنزیم، بیشترین اثر درمانی را دارد.[۵][۶] (۲۰۱۴ میلادی)

ژن «PPP2CA»، یک ژن سرکوب‌گر تومور در برخی سرطان‌های خون است و پژوهش‌هایی در این مورد در حال انجام است.[۷] (۲۰۱۵ میلادی)

منابع[ویرایش]

  1. Cho US, Xu W (January 2007). "Crystal structure of a protein phosphatase 2A heterotrimeric holoenzyme". Nature. 445 (7123): 53–7. Bibcode:2007Natur.445...53C. doi:10.1038/nature05351. PMID 17086192.
  2. Jones TA, Barker HM, da Cruz e Silva EF, Mayer-Jaekel RE, Hemmings BA, Spurr NK, Sheer D, Cohen PT (1993). "Localization of the genes encoding the catalytic subunits of protein phosphatase 2A to human chromosome bands 5q23→q31 and 8p12→p11.2, respectively". Cytogenetics and Cell Genetics. 63 (1): 35–41. doi:10.1159/000133497. PMID 8383590.
  3. Virshup, David M.; Shenolikar, Shirish (2009). "From Promiscuity to Precision: Protein Phosphatases Get a Makeover". Molecular Cell (به انگلیسی). 33 (5): 537–545. doi:10.1016/j.molcel.2009.02.015. PMID 19285938.
  4. Mumby M (2007). "PP2A: unveiling a reluctant tumor suppressor". Cell. 130 (1): 21–24. doi:10.1016/j.cell.2007.06.034. PMID 17632053.
  5. Braithwaite SP, Voronkov M, Stock JB, Mouradian MM (November 2012). "Targeting phosphatases as the next generation of disease modifying therapeutics for Parkinson's disease". Neurochemistry International. 61 (6): 899–906. doi:10.1016/j.neuint.2012.01.031. PMID 22342821.
  6. Sontag JM, Sontag E (2014). "Protein phosphatase 2A dysfunction in Alzheimer's disease". Frontiers in Molecular Neuroscience. 7: 16. doi:10.3389/fnmol.2014.00016. PMC 3949405. PMID 24653673.
  7. Ciccone M, Calin GA, Perrotti D (2015). "From the Biology of PP2A to the PADs for Therapy of Hematologic Malignancies". Frontiers in Oncology. 5: 21. doi:10.3389/fonc.2015.00021. PMC 4329809. PMID 25763353.

برای مطالعهٔ بیشتر[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]