پرداخت انتقالی


در اقتصاد کلان و امور مالی، پرداخت انتقالی بازتوزیع درآمد و ثروت از طریق پرداخت توسط دولت است، بدون اینکه در ازای آن کالا یا خدماتی دریافت شود (برخلاف تراکنش مالی). این نوع پرداختها ماهیت یکطرفه دارند، یعنی یک طرف از طرف دیگر سود اقتصادی میبرد. این پرداختها به عنوان پرداختهای غیرجامع در نظر گرفته میشوند زیرا مستقیماً منابع را جذب یا خروجی ایجاد نمیکنند.[۱] نمونههایی از پرداختهای انتقالی شامل رفاه، کمکهای مالی، تأمین اجتماعی و یارانههای دولتی برای برخی مشاغل است.
برخلاف معاملهٔ مبادلهای که بهطور متقابل به همه طرفهای درگیر در آن سود میرساند، پرداخت انتقالی شامل یک اهداکننده و یک گیرنده است که در آن اهداکننده چیزی ارزشمند را بدون دریافت چیزی در ازای آن واگذار میکند. پرداخت انتقالی میتواند هم بین افراد و هم بین نهادها، مانند شرکتهای خصوصی یا نهادهای دولتی، انجام شود. این معاملات میتوانند داوطلبانه یا غیرداوطلبانه باشند و عموماً یا با انگیزه نوعدوستی اهداکننده یا با انگیزهٔ بدخواهی دریافتکننده انجام میشوند.[۲]
برای محاسبهٔ تولید ناخالص داخلی (جیدیپی) به روش هزینه، هزینههای دولت شامل پرداختهای انتقالی نمیشود، چون این پرداختها به معنای تخصیص مجدد پول از یک طرف به طرف دیگر است و مربوط به هزینههای کالاها و خدمات تازه تولید شده نمیشود.[۳]
جستارهای وابسته
[ویرایش]- فرمول بارنت
- بودجه دولت
- مالیه عمومی
- ضریب پرداختهای انتقالی
- دولت رفاه
- ورکفیر
منابع
[ویرایش]- ↑ Bishop, Matthew (2012). "Economics A–Z terms beginning with T –transfer". The Economist. Retrieved 11 July 2012.
Payments that are made without any good or service being received in return. Much Public Spending goes on transfers, such as pensions and WELFARE benefits. Private-sector transfers include charitable donations and prizes to lottery winners.
- ↑ Lampman, Robert J. (2016), "Transfer Payments", The New Palgrave Dictionary of Economics (به انگلیسی), Palgrave Macmillan UK, pp. 1–3, doi:10.1057/978-1-349-95121-5_1755-1, ISBN 978-1-349-95121-5
- ↑ Hall, Robert E.; Lieberman, Marc (2012). "Chapter 6: Production, Income, and Employment". Macroeconomics: Principles and Applications. Cengage Learning. p. 145. ISBN 978-1-111-82235-4.