تابش یوننده
تابش یونساز[۱] ، تابش یونیزان[۲] یا تابش یوننده[۳] تابشی است که به اندازهٔ کافی انرژی دارد تا الکترونها را از اتم و یا مولکول جدا کند، یا به بیانی دیگر آن‌ها را یونیزه کند. تابش یوننده از ذره‌های درون‌اتمی، اتم‌ها و یا یون‌هایی با سرعت بسیار بالا (سرعتی نزدیک به سرعت نور) و یا موج‌های الکترومغناطیسی با انرژی بسیار بالا مانند گاما و ایکس ساخته‌شده‌است.
تابش یوننده در اثر واکنش هسته ای - اعم از طبیعی یا مصنوعی - با دمای بسیار بالا (مثلاً در هاله خورشید یا در حالت پلاسما) از طریق تولید ذره‌های پرانرژی در شتاب‌دهنده ذره‌ای یا از طریق فرایندهای طبیعی مانند رعد و برق یا انفجار ابرنواختر پدید می آید.
وقتی تابش یوننده رخ‌می‌دهد می‌تواند ذرات زیراتمی (عموماً الکترون، پروتون، نیوترون و گاهی تمام هسته) را از اتم آزاد کند. چنین رویدادی، پیوستگی شیمیایی را می‌دگرد و یون ایجاد می‌کند.
تابش یوننده را می‌توان به دو گروه مستقیم و غیرمستقیم تقسیم کرد.[۴]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ http://crrs.sums.ac.ir/fa/about_us/introduction.html
- ↑ https://acgih.ir/پرتوهای-یونیزان-و-غیر-یونیزان/
- ↑ http://dictionary.obspm.fr/?formSearchTextfield=ionizing&formSubmit=Search&showAll=1
- ↑ MEDICAL IMAGING PHYSICS. Fourth Edition. William R. Hendee, Wiley Publishers. pp.46
