پخش زنده شنبه شب (فصل ۳۷)
| پخش زنده شنبه شب | |
|---|---|
| فصل ۳۷ | |
 | |
| شمار قسمتها | ۲۲ |
| انتشار | |
| شبکهٔ اصلی | انبیسی |
| انتشار اصلی | ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۱ – ۱۹ مه ۲۰۱۲ |
| گاهشمار فصلها | |
پخش زنده شنبه شب فصل سی و هفتم خود را در بین سالهای ۲۰۱۱–۲۰۱۲ (۱۳۹۰–۱۳۹۱) در شبکهٔ انبیسی تجربه مینماید.[۱] این فصل به صورت رسمی از ۲۴ سپتامبر آغاز به کار کرد.[۲] وی برای شانزدهمین بار میزبان بود.
از ابتدای این فصل نسیم پدراد به یکی از بازیگران اصلی این برنامه تبدیل شد.[۳] در ضمن یکی از بازیگران غیراصلی، پاول برتین از ۱۴ ژانویه ۲۰۱۲ از گروه جدا و کین کینون به گروه اصلی اضافه شد.
بازیگران
[ویرایش]بازیگران قدیمی
[ویرایش]- فرد ارمیسن
- ابی الیوت
- بیل هیدر
- ست مایرز
- بابی موینیهان
- نسیم پدراد
- اندی سمبرگ
- جیسون سودیکیس
- کینن تامسون
- کریستین ویگ
بازیگران غیردائم
[ویرایش]- ونسا بایر
- پاول بریتن آخرین حضور ۱۴ ژانویه ۲۰۱۲
- تاران کیلام
- کیت مککینون اولین حضور ۷ آوریل ۲۰۱۲
- جی فاروآ
ضخیم شده به معنای مجری اخبار هفتگی است
نویسندگان
[ویرایش]سارا اشنایدر به عنوان نویسنده به گروه نویسندگان اضافه شد. وی حداقل برای پنج برنامه از فصل قبلی (۳۵) متن نوشته بود.[۴] کریس کلی پیش از این برای شادی یا مرگ کار کرده بود نیز به گروه اضافه شد. زاک کانین از شبکه خبر پیاز و پیتر شولتز نیز از دیگر افراد اضافه شدن بودند.[۵][۶]
فهرست
[ویرایش]- ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۱ الک بالدوین/رادیوه (۳۷٫۱، زنده)
- ۱ اکتبر ۲۰۱۱ ملیسا مکارتی/لیدی آنتبلوم (۳۷٫۲، زنده)
- ۸ اکتب ۲۰۱۱ بن استیلر/فاستر پیپل (۳۷٫۳، زنده)
- ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱ آنا فاریس/دریک (۳۷٫۴، زنده)
- ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۱ (تکرار ۳۷٫۱)
- ۲۹ اکتبر ۲۰۱۱ (تکرار ۳۷٫۳)
- ۵ نوامبر ۲۰۱۱ چارلی دی/مارون ۵ (۳۷٫۵، زنده)
- ۱۲ نوامبر ۲۰۱۱ اما استون/کلدپلی (۳۷٫۶، زنده)
- ۱۹ نوامبر ۲۰۱۱ جیسون سگل/فلورنس+ ماشین (۳۷٫۷، زنده)
- (تکرار ۳۷٫۲)
- ۳ دسامبر ۲۰۱۱ استیو بوشمی/بلک آی کیز (۳۷٫۸، زنده)
- ۱۰ دسامبر ۲۰۱۱ کیتی پری/رابین (۳۷٫۹، زنده)
- ۱۷ دسامبر ۲۰۱۱ جیمی فالن/مایکل بوبله (۳۷٫۱۰، زنده)
- ۳۱ دسامبر ۲۰۱۱ (تکرار ۳۷٫۷)
- ۷ ژانویه ۲۰۱۲ چالرز بارکلی/کلی کلارکسون (۳۷٫۱۱، زنده)
- ۱۴ ژانویه ۲۰۱۲ دنیل رادکلیف/لانا دل ری (۳۷٫۱۲، زنده)
- ۲۱ ژانویه ۲۰۱۲(تکرار ۳۷٫۶)
- ۲۸ ژانویه ۲۰۱۲(تکرار ۳۷٫۱۰)
- ۴ فوریه ۲۰۱۲ چنین تاتوم/بون ایور (۳۷٫۱۳، زنده)
- ۱۱ فوریه ۲۰۱۲ زویی دشانل/کارمین (۳۷٫۱۴، زنده)
- ۱۸ فوریه ۲۰۱۲ مایا رودولف/اسله بالز (۳۷٫۱۵، زنده)
- ۲۵ فوریه ۲۰۱۲ (تکرار ۳۷٫۵)
- ۳ مارس ۲۰۱۲ لیندسی لوهان/جک وایت (۳۷٫۱۶، زنده)
- ۱۰ مارس ۲۰۱۲ جونا هیل/شاینز (۳۷٫۱۷، زنده)
- ۱۷ مارس ۲۰۱۲ (تکرار ۳۷٫۱۱)
- ۲۴ مارس ۲۰۱۲(تکرار ۳۷٫۱۴)
- ۳۱ مارس ۲۰۱۲(تکرار ۳۷٫۰۹)
- ۷ آوریل ۲۰۱۲ سوفیا ورگارا/وان دایرکشن (۳۷٫۱۸، زنده)
- ۱۴ آوریل ۲۰۱۲ جاش بولین/گوتیه (۳۷٫۱۹، زنده)
- ۲۱ آوریل ۲۰۱۲ (تکرار ۳۷٫۱۲)
- ۲۸ آوریل ۲۰۱۲(تکرار ۳۷۱۳)
- ۱۲ می ۲۰۱۲ ویل فارل/آشر (۳۷٫۲۱، زنده)
- ۱۹ می ۲۰۱۲ میک جگر (۳۷٫۲۲، زنده)
قسمتها
[ویرایش]| شماره قسمت | تاریخ | میزبان | مهمان موسیقایی | نکات | |
|---|---|---|---|---|---|
| ۷۰۳ (۳۷٫۱) | ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۱ | الک بالدوین | رادیوهد |
| |
| ۷۰۴ (۳۷٫۲) | ۱ اکتبر ۲۰۱۱ | ملیسا مکارتی | لیدی آنتبلوم | ||
| ۷۰۵ (۳۷٫۳) | ۸ اکتبر ۲۰۱۱ | بن استیلر | فاستر پیپل |
| |
| ۷۰۶ (۳۷٫۴) | ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱ | آنا فاریس | دریک |
| |
| ۷۰۷ (۳۷٫۵) | ۵ نوامبر ۲۰۱۱ | چارلی دی | مارون ۵ |
| |
| ۷۰۸ (۳۷٫۶) | ۱۲ نوامبر ۲۰۱۱ | اما استون | کلدپلی |
| |
|
۷۰۹ (۳۷٫۷) |
۱۹ نوامبر۲۰۱۱ | جیسون سیگل | فلورنس + ماشین |
| |
| ۷۱۰ (۳۷٫۸) | ۳ دسامبر ۲۰۱۱ | استیو بوشمی | بلک آی کیز |
| |
| ۷۱۱ (۳۷٫۹) | ۱۰ دسامبر ۲۰۱۱ | کیتی پری | روبین |
| |
|
۷۱۲ (۳۷٫۱۰) |
۱۷ دسامبر ۲۰۱۱ | جیمی فالن | مایکل بوبله |
| |
|
۷۱۳ (۳۷٫۱۱) |
۷ زانویه ۲۰۱۲ | چالرز بارکلی | کلی کلارکسون |
.[۱۹]
| |
| ۷۱۴ (۳۷٫۱۲) | ۱۴ زانویه ۲۰۱۲ | دنیل رادکلیف | لانا دل ری |
| |
| ۷۱۵ (۳۷٫۱۳) | ۴ فوریه ۲۰۱۲ | چینین تاتوم | بون ایور | ||
| ۷۱۶ (۳۷٫۱۴) | ۱۱ فوریه ۲۰۱۲ | زویی دشانل | کارمین (باند) |
| |
|
۷۱۷ (۳۷٫۱۵) |
۱۸ ۱۸ فوریه ۲۰۱۲ | مایا رودولف | اسله بالز |
| |
|
۷۱۸ (۳۷٫۱۶) |
۳ مارس ۲۰۱۲ | لندسی اوهان | جک وایت |
| |
|
۷۱۹ (۳۷٫۱۷) |
۱۰ مارس ۲۰۱۲ | جونا هیل | شاینز | ||
|
۷۲۰ (۳۷٫۱۸) |
۷ آوریل ۲۰۱۲ | سوفیا وریگارا | وان دایرکشن |
| |
|
۷۲۱ (۳۷٫۱۹) |
۱۴ آوریل ۲۰۱۲ | Jجاش برولین | گوتیه |
| |
|
۷۲۲ (۳۷٫۲۰) |
۵ می ۲۰۱۲ | ایلای منینگ | ریحانا |
|
|
| ۷۲۳ (۳۷٫۲۱) | ۱۲ می ۲۰۱۲ | ویل فارل | آشر |
| |
|
۷۲۴ (۳۷٫۲۲) |
۱۹ می ۲۰۱۲ | میک جگر[۲۵] |
| ||
پانویس
[ویرایش]
|
منابع
[ویرایش]- ↑ «برنامههای تازهشده». بایگانیشده از اصلی در ۵ ژانویه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۰ آوریل ۲۰۱۲.
- ↑ «میزبان این هفتهٔ اسانال به نام بدون قند، الک بالدوین است». columbiatribune. دریافتشده در ۱ اردیبهشت ۱۳۹۱.
- ↑ لئوپولد، رز (اوت ۲, ۲۰۱۱). «لورن مایکل: تمام اعضای اصلی اسانال فصل قبل بازمیگردند». Huffingtonpost.com. دریافتشده در ۲۰۱۱-۰۸-۰۲.
- ↑ «سارا اشنایدر به عنوان نویسنده استخدام شد». بایگانیشده از اصلی در ۱۴ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۰ آوریل ۲۰۱۲.
- ↑ «شادباش یا بمیر/ نویسندهٔ شبکه خبر پیازی، کریس کلی نیز به عنوان نویسنده به اسانال پیوستند». splitsider. بایگانیشده از اصلی در ۲۰ آوریل ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱ اردیبهشت ۱۳۹۱.
- ↑ «اسانال نویسندگانی جدید، زاک کینون و پیتر شولتز را به گروهش اضافه نمود». splitsider. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ آوریل ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱ اردیبهشت ۱۳۹۱.
- ↑ «رادیوهد در یکشنبهشب زنده». Billboard. سپتامبر ۲۵, ۲۰۱۱. بایگانیشده از اصلی در آوریل ۱۹, ۲۰۱۲. دریافتشده در آوریل ۲۱, ۲۰۱۲.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ پریکون، کاتلین (سپتامبر ۲۵, ۲۰۱۱). «اسانال: استوی مارتین درآغاز برنامه به بالدین پرید و از او آزمایش گرفت». New York Daily News. بایگانیشده از اصلی در ژانویه ۲۵, ۲۰۱۲. دریافتشده در آوریل ۲۱, ۲۰۱۲.
- ↑ جیلیان مپز (اکتبر ۳, ۲۰۱۱). «لیدی آنتبلوم برناهٔ اسانال را از آن خود ساخت: تماشا کنید». بیلبورد. بایگانیشده از اصلی در اکتبر ۶, ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱ اردیبهشت ۱۳۹۱.
- ↑ مگی دوهرتی (اکتبر ۱۰, ۲۰۱۱). «فاستر پیپل به اسانال 'پمپ کرد': تماشا کنید». بیلبورد. بایگانیشده از اصلی در آوریل ۵, ۲۰۱۲. دریافتشده در آوریل ۲۱, ۲۰۱۲.
- ↑ جیویا مایکل سی (اکتبر ۱۱, ۲۰۱۱). «هیو جکمن چگونگی موفق بودن را با بازی در نقش دنیل رادکلیف نشان داد (ویدیو)». Playbill. دریافتشده در ۲ اردیبهشت ۱۳۹۱.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ جیسون لیپشوتز (۱۶ اکتبر ۲۰۱۱). «دریک به اجرای رپ در شب هالووین در اسانال پرداخت'». بیلبورد. بایگانیشده از اصلی در ۱۸ آوریل ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۱ آوریل ۲۰۱۲.
- ↑ جیلیان مپز (۱۴ نوامبر ۲۰۱۱). «کلدپلی به اجرا در اسانال پرداخت». بیلبورد. دریافتشده در ۲ اردیبهشت ۱۳۹۱.
- ↑ جیلیان مپز (نوامبر ۲۱, ۲۰۱۱). «فلونرنس+ ماشین در اسانال غوغا بپا کردند». بیلبورد.
- ↑ Depland, Michael (دسامبر ۵, ۲۰۱۱). «بلک آی کیز در دومین اسانالشان 'دوستداشتنی' نبودن». بیلبورد. دریافتشده در ۲ اردیبهشت ۱۳۹۱.
- ↑ Rutherford, Kevin (دسامبر ۱۱, ۲۰۱۱). «کیتی پری میزبان این بار اسانال، تنهایی نیز به فلورنس ولش زد». بیلبورد.
- ↑ «مایکل بوبله به اجرای دوتایی با تیلور سویفت، کان وست، گاگا در اسانال پرداخت». بیلبورد. دسامبر ۱۹, ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲ اردیبهشت ۱۳۹۱.
- ↑ Saturday Night Live - Monologue: Alec Baldwin - Video - NBC.com
- ↑ جیلیان مپز (۹ ژانویه ۲۰۱۲). «کلی کلارکسون در اسانال با قدرت دختر غوغا به پا کرد». بیلبورد. دریافتشده در ۲۰۱۲-۰۲-۱۲.
- ↑ Semigran, Aly (۷ ژانویه ۲۰۱۲). «چالز بارکلی میزبان امشب اسانال است: اینجا دربارهاش صحبت کنید». انترتینمنت ویکلی. دریافتشده در ۳ اردیبهشت ۱۳۹۱.
- ↑ مارک اشنایدر (۱۵ ژانویه ۲۰۱۲). «زنده از نیویورک: لانا دل ری». بیلبورد. دریافتشده در ۳ اردیبهشت ۱۳۹۱.
- ↑ استک، تیم (۳۱ ژانویه ۲۰۱۲). «'یک شنبه شبهای زنده': پاول بریتن به سرعت از برنامه خارج میشود-- اختصاصی». Entertainment Weekly. Entertainment Weekly, Inc. دریافتشده در ۳ اردیبهشت ۱۳۹۱.
- ↑ مارک اشنایدر (۵ فوریه ۲۰۱۲). «در 'اسانال' بون ایور هم مانند لانا دل ری درخشید». بیلبورد. بایگانیشده از اصلی در ۶ فوریه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۳ اردیبهشت ۱۳۹۱.
- ↑ جد گاتیلب (۱۲ فوریه ۲۰۱۲). «کارمین در شنهشبهای زنده». Boston Herald. دریافتشده در ۳ اردیبهشت ۱۳۹۱.
- ↑ آن اودنبرگ (۳ می ۲۰۱۲). «'انبیسی': میک جگر میزبان قسمت پایانی اسانال امسال خواهد بود». یواسای تودی. دریافتشده در ۳ می ۲۰۱۲.
- ↑ «یکشنبه شبها زنده: میک جگر و جف بک: 'جنبش چای'». hulu. ۲۰ می ۲۰۱۲. بایگانیشده از اصلی در ۲۳ مه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱ جون ۲۰۱۲.