پارسا پیروزفر
| پارسا پیروزفر | |
|---|---|
 | |
| نام اصلی | پارسا پیروزفر |
| زمینه فعالیت | تئاتر و سینما و تلویزیون |
| تولد | ۲۲ شهریور ۱۳۵۱ (۴۸ سال) تهران |
| محل زندگی | ایران، آمریکا |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | بازیگر کارگردان تئاتر نقاش نمایشنامه‌نویس مترجم |
| سال‌های فعالیت | ۱۳۷۰ تا کنون |
| مدرک تحصیلی | لیسانس نقاشی از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران |
| وبگاه رسمی | parsapirouzfar.com |
| صفحه در وبگاه IMDb | |
پارسا پیروزفر (زاده ۲۲ شهریور ۱۳۵۱) بازیگر سینما و تلویزیون؛ مدرس، بازیگر و کارگردان نمایش، نقاش، نمایشنامه‌نویس و مترجم ایرانی است.
زندگی‌نامه[ویرایش]
پارسا پیروزفر در ۲۲ شهریور ماه سال ۱۳۵۱ در تهران متولد شد. او دارای مدرک کارشناسی نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و دانش‌آموخته رشته بازیگری از آکادمی هنرهای نمایشی حمید سمندریان است. علاقه‌مندی اش به نقاشی سبب شد تا در طی سال‌های ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۹، هنگامی که او در مقطع تحصیلی دبیرستان و در رشته ریاضی و فیزیک مشغول به تحصیل بود، به خلق داستان‌های مصور بپردازد[۱][۲][۳][۴][۵]. آثار مصوری که در آن خود قصه گوست و خود نیز تصویرگر، و با توجه به اطلاعات ثبت شده در وبسایت[۶] رسمی اش، تا کنون هنوز اقدامی برای چاپ این آثار نشده‌است. بعد از اتمام مقطع تحصیلی دبیرستان در رشته ریاضی و فیزیک در سال ۱۳۶۹، پارسا پیروزفر تحصیلات خود را در رشته نقاشی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ادامه داد، منزلی که اولین تجربه‌های بازیگری تئاتر خود را نیز از صحنه نمایش آنجا آغاز نمود. از دغدغه‌های او همچنین همواره صدا بوده‌است و زمانی را نیز از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۵ به صداپیشگی پرداخته‌است. اولین حضور او در سینما در سال ۱۳۷۳ در نقشی کوتاه (شیخ سالک) در فیلم پری به کارگردانی داریوش مهرجویی بود. همان سال، همزمان به تحصیل در رشته نقاشی، متد استانیسلاوسکی را نزد مهین اسکویی، کارگردان و مدرس تئاتر و مترجم آثار نمایشی آموخت؛ و در سال ۱۳۷۴ مشغول به آموختن بازیگری در آکادمی هنرهای نمایشی سمندریان نزد حمید سمندریان شد. اولین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر در سال ۱۳۷۴ در نقش ماریوس در نمایش بینوایان اثر ویکتور هوگو به کارگردانی بهروز غریب پور بود. او در سال ۱۳۷۶ با اتمام رشته نقاشی در مقطع لیسانس از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. همان سال با بازی در نقش هیکارو در نمایش بانو آئویی اثر یوکیو میشیما به کارگردانی بهرام بیضایی دومین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر رقم خورد. پیروزفر نمایشنامه هنر[۷] اثر یاسمینا رضا را در سال ۱۳۸۰ کارگردانی کرد و به روی صحنه برد. هنر اولین کارگردانی او بود. در سال‌های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ به تدریس بازیگری در مؤسسه فرهنگی و هنری کارنامه[۸] و همچنین تدریس کلاس‌های فوق‌العاده بازیگری در دانشگاه علامه طباطبایی پرداخت. او همچنین در سال‌های ۱۳۸۶، ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ در مدرسه فیلمسازی و پژوهش‌های سینمایی هیلاج[۹] به تدریس بازیگری پرداخته‌است. از دیگر فعالیت‌های هنری وی پس از اتمام مقطع تحصیلی دبیرستان که در مقاطع زمانی متفاوتی به آنها پرداخته‌است می‌توان از فعالیت در زمینه طراحی گرافیک، ساختن تیزر و مجسمه‌سازی نام برد. در حال حاضر نیز او همزمان با پرداختن به بازیگری سینما و بازیگری و کارگردانی تئاتر، در مقاطع زمانی متفاوتی به نقاشی، ترجمه آثار نمایشی اش و طراحی صحنه و لباس بعضی از این آثار نمایشی نیز می‌پردازد.
پیروزفر در مقام بازیگر و کارگردان، نمایش‌های گلن گری گلن راس اثر دیوید ممت به ترجمه امید روشن ضمیر را در سال ۱۳۹۰، نمایش نامه خوانی خدای کشتار اثر یاسمینا رضا را در سال ۱۳۹۱، نمایش سنگ‌ها در جیب‌هایش[۱۰] اثر مری جونز به ترجمه خود را در سال ۱۳۹۲، نمایش بر پهنه دریا اثر اسلاومیر مروژک را در سال ۱۳۹۳، نمایش ماتریوشکا به نویسندگی، کارگردانی و بازیگری خود را در سال‌های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶، نمایش یک روز تابستانی اثر اسلاومیر مروژک به ترجمه خود و سپیده خسروجاه را در سال ۱۳۹۷ و نمایش ملاقات به ترجمه و کارگردانی خود را زمستان ۱۳۹۷ و بهار ۱۳۹۸ به روی صحنه برده‌است. پارسا پیروزفر در نمایش ملاقات نیز مانند ماتریوشکا خود طراح صحنه نمایشش بود.
ماتریوشکا (نمایشنامه)[ویرایش]
در سال ۱۳۹۴ پارسا پیروزفر نمایش ۸ اپیزودی ماتریوشکا را که خود بر اساس داستان‌های کوتاه آنتون چخوف ترجمه کرده و نوشته بود به صورت نمایش‌های کوتاه، مرتبط و به هم پیوند خورده به صورت تک نفره (وان من شو) به اجرا درآورد. ماتریوشکا پنجمین کارگردانی او بود. کمدی درام‌هایی چند پرسوناژی که روی صحنه به صورت مونودرام به اجرا درمی‌آمدند. از نقاط قوت بازیگری پارسا پیروزفر می‌توان به سولو پرفرمنس[۱۱] اشاره کرد. دانش عمیق او در اجرای تک نفره و همچنین متد استانیسلاوسکی به او این قدرت شگفت را می‌دهد که کاملاً و همزمان چندین نقش را زیست کند و همه آنها را به تنهایی به اجرا بگذارد. پیروزفر در اثر نمایشی ماتریوشکا خود به تنهایی ایفاگر بیش از ۳۰ نقش بود. او قبل تر نیز در سال ۱۳۹۲ در نمایش سنگ‌ها در جیب هایش[۱۲] بالغ بر ۱۰ نقش را، در کنار رضا بهبودی، خود به تنهایی اجرا کرده بود. طراحی مینیمالیستی صحنه ماتریوشکا با یک صندلی، یک میز و یک چراغ رومیزی آنتیک روسی و طراحی لباس این اثر نیز ایده خود او بود.
ماتریوشکا به مدت دو سال در شهرهای مختلف آمریکا و کانادا نظیر لس آنجلس، سن دیگو، برکلی، مونترآل و ونکوور اجرا شد و مورد استقبال کم‌نظیر تماشاچیان قرار گرفت؛ و پس از پشت سر گذاشتن اجراهای متعددی به دلیل استقبال کم‌نظیر تماشاگران در ایران در شهر تهران، سرانجام در زمستان ۱۳۹۶ به پایان رسید[۱۳][۱۴]. پارسا پیروزفر برای بازی در نمایش ماتریوشکا موفق به دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر مرد در بخش بین‌الملل در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر در سال ۱۳۹۵ شد.
کارنامه هنری[ویرایش]
جوایز[ویرایش]
- برنده تندیس زرین بهترین بازیگر مرد در بخش بین‌الملل برای بازی در تئاتر ماتریوشکا در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر /۱۳۹۵[۱۵][۱۶][۱۷][۱۸][۱۹]
- برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد درام تلویزیونی از دوازدهمین جشن دنیای تصویر (حافظ)[۲۰][۲۱] برای بازی در سریال در چشم باد / ۱۳۸۹[۲۲]
- برنده جایزه بهترین بازیگر مرد از دید مخاطبان از شبکه جهانی جام جم برای بازی در سریال در چشم باد / ۱۳۸۹
- برنده جایزه بهترین بازیگر خارجی مرد از دید مخاطبان از پانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم 'خروس زرین و صد گل' کشور چین برای بازی در فیلم اشک سرما / ۱۳۸۵[۲۳]
- برنده جایزه بهترین بازیگر مرد از جشنواره فیلم‌های آسیایی دهلی نو[۲۴] برای بازی در فیلم اشک سرما / ۱۳۸۴
- برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از هشتمین جشن خانه سینما برای بازی در فیلم مهمان مامان / ۱۳۸۳[۲۵]
- نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مرد از هشتمین جشن خانه سینما برای بازی در فیلم اشک سرما / ۱۳۸۳
- کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از بیست و دومین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم مهمان مامان / ۱۳۸۲
- نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از جشن خانه سینما برای بازی در فیلم اعتراض / ۱۳۷۹
- نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشن خانه سینما برای بازی در فیلم شیدا / ۱۳۷۹
داوری‌ها[ویرایش]
- نهمین جشنواره فیلم های ایرانی ِ استرالیا ۱۳۹۹
- خانه تئاتر ایران ۱۳۸۹–۱۳۹۰
- چهاردهمین جشن خانه سینما ۱۳۸۹
- دهمین جشن خانه سینما ۱۳۸۰
- نهمین جشن خانه سینما ۱۳۷۹
عضویت در انجمن[ویرایش]
- عضو مؤسس در انجمن بازیگران تئاتر ایران
- عضویت در خانه سینما
- عضویت در انجمن بازیگران سینمای ایران
- عضویت در انجمن بازیگران تئاتر ایران
- عضویت در خانه تئاتر
تدریس بازیگری[ویرایش]
- کلاس و کارگاه مستقل بازیگری[۲۶][۲۷][۲۸][۲۹]
- تدریس بازیگری در مدرسه فیلمسازی و پژوهش‌های سینمایی هیلاج / ۱۳۸۶، ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰
- کلاس‌های فوق‌العاده بازیگری در دانشگاه علامه طباطبایی / ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵
- تدریس بازیگری در مؤسسه فرهنگی و هنری کارنامه / ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵
منابع[ویرایش]
- ↑ "Parsa Pirouzfar on Instagram: "صفحه اول یک داستان مصور ناتمام/ بهار ۱۳۶۵- سال سوم راهنمائی"". Instagram.
- ↑ "Parsa Pirouzfar on Instagram: "صفحه اول یک داستان مصور ناتمام/ زمستان ۱۳۶۴- سال سوم راهنمائی"". Instagram.
- ↑ "Parsa Pirouzfar on Instagram: "صفحه اول یک داستان مصور بر اساس داستان کوتاه 'آدم‌های خطرناک' اثر آنتون چخوف/ بهار ١٣٦٩ - سال چهارم دبیرستان"". Instagram.
- ↑ "Parsa Pirouzfar on Instagram: "اتودی دوباره بر داستان مصور 'علیه مافیا'، این بار با جایگزینی چهره هم شاگردی‌ها و دبیران برای ایفای نقش شخصیت‌های داستان. نقش کمیسر را…"". Instagram.
- ↑ "Parsa Pirouzfar on Instagram: "صفحه اول داستان مصور 'علیه مافیا'/ تابستان ۱۳۶۵- سال سوم راهنمائی"". Instagram.
- ↑ «Parsa Pirouzfar's Official Website».
- ↑ "Art (play)". Wikipedia. 2019-04-17.
- ↑ «موسسه فرهنگی، هنری کارنامه». karnameh.org. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۴-۲۳.
- ↑ «هیلاج – مدرسه فیلمسازی هیلاج». hilaj.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ مارس ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۴-۲۳.
- ↑ «تحسین فیلمنامه‌نویس فرانسوی از نمایش پیروزفر». سوره سینما. ۱۴ آبان ۱۳۹۲.
- ↑ "Solo performance". Wikipedia. 2019-04-07.
- ↑ «صفحه رسمی سنگ‌ها در جیب‌هایش در فیس بوک».
- ↑ «Pirouzfar to stage play in N. America». IRNA. ژوئیه ۲۰۱۷.
- ↑ «Pirouzfar to Stage 'Matryoshka». Financial Tribune. اوت ۲۴, ۲۰۱۶.
- ↑ «یک بازیگر و هشت نمایش کوتاه / نگاهی به نمایش ˝ماتریوشکا˝ پارسا پیروزفر». هنر آنلاین. ۱۳۹۵.
- ↑ «در آئین اختتامیه دوره سی و پنجم «پارسا پیروز فر» و «نسیم ادبی» برترین‌های تئاتر فجر». خبرگزاری فارس. ۱۳۹۵.
- ↑ «برترین‌های جشنواره تئاتر فجر مشخص شدند+اسامی برگزیده‌ها». ایلنا. ۱۳۹۵.
- ↑ «برگزیدگان سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر معرفی شدند / پارسا پیروزفر و نسیم ادبی برترین ها». سی و یک نما. ۱۳۹۵.
- ↑ «تندیس فجر در دستان پارسا پیروزفر و حسین پاکدل». تسنیم. ۱۳ بهمن ۱۳۹۵.
- ↑ «سایت رسمی جشن حافظ».
- ↑ «جشن دنیای تصویر».
- ↑ «شرح کامل دوازدهمین جشن سینمایی دنیای تصویر». MOVIMAG.
- ↑ «Winner of the Best Actor Prize for Parsa Piroozfar». IRIB Media Trade.[پیوند مرده]
- ↑ "Osian's Cinefan Festival of Asian and Arab Cinema". Wikipedia. 2019-02-13.
- ↑ «اسامی برندگان و نامزدهای هشتمین جشن بزرگ سینمای ایران». ویکی‌پدیا. ۱۳۸۳.
- ↑ Parsa Pirouzfar. "Actetude".
- ↑ Financial Tribune (December 6, 2017). "Dormishian, Pirouzfar Workshops in Ho Chi Minh City".
- ↑ "Events in San Diego/Parsa Pirouzfar workshop Class" (PDF). 2015.
- ↑ "Persian Cultural Center's Bilingual Magazine | Reading Chekhov at the Center by Parsa Pirouzfar | San Diego CA" (PDF). 2015. Archived from the original (PDF) on 17 January 2019.
- استادان دانشگاه تهران
- افراد زنده
- اهالی تهران
- بازیگران تئاتر مرد اهل ایران
- بازیگران مرد تلویزیونی اهل ایران
- بازیگران مرد فیلم اهل ایران
- برندگان تندیس جشنواره تئاتر فجر
- برندگان تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد
- پانتومیم
- تئاتر نوگرا
- دانشآموختگان دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران
- دانشآموختگان دانشگاه تهران
- زادگان ۱۳۵۱
- زادگان ۱۹۷۲ (میلادی)
- کارگردانان تئاتر اهل ایران
- مترجمان اهل ایران
- نمایشپردازان
- نمایشنامهنویسان اهل ایران
- نمایشنامهنویسان سده ۲۰ (میلادی)
- نمایشنامهنویسان سده ۲۱ (میلادی)
- نویسندگان پستمدرن