پادشاه شیه ژو
| پادشاه شیه ژو 周攜王 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| پادشاه چین | |||||
| سلطنت | ۷۷۰-۷۵۰ پیش از میلاد | ||||
| پیشین | پادشاه یو | ||||
| جانشین | شاخه منقرض شد | ||||
| درگذشته | ۷۵۰ پیش از میلاد | ||||
| |||||
| پدر | پادشاه شوآن | ||||
پادشاه شیه از ژو (به چینی: 周攜王؛ مرگ ۷۵۰ پ. م) در اواخر دودمان ژو باختری چین (۱۰۴۶-۷۷۱ پ. م) ادعای حاکمیت کرد. پس از اینکه پادشاه یو ژو، ملکه شن را با کنیز خود بائو سی جایگزین کرد، و همزمان پسر بائو سی، بو فو را به جای ییجیو ولیعهد کرد؛ پدر ملکه شن، مرزبان شن خشمگین شد. او همراه با ایالت زنگ و گروهی از عشایر چوانرونگ به پایتخت ژو در هائوجینگ حمله کردند. یو در این حمله کشته شد؛ در نتیجه مرزبان‌های شن و زنگ به همراه حاکم ون خو (許文公)، ییجیو را به عنوان پادشاه پینگ ژو در ایالت شن بر تخت نشاندند.[۱][۲] در همان زمان، جی هان (姬翰)، حاکم گوئو (虢)، با چوانرونگ تبانی کردند تا یوچن را به عنوان پادشاه ژو به تاج و تخت برسانند. بدین ترتیب، دوره‌ای آغاز شد که دو پادشاه همزمان ژو وجود داشتند، این دوره تا سال ۷۵۰ پ. م با کشته شدن پادشاه شیه توسط مرزبان ون جین، به پایان رسید.