پادشاهی پاگان
پادشاهی پاگان ပုဂံခေတ် Pagan Dynasty | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۸۴۹–۱۲۹۷ | |||||||||||||||||||
 Pagan Empire circa 1210. Pagan Empire during Sithu II's reign. Burmese chronicles also claim Kengtung and Chiang Mai. Core areas shown in darker yellow. Peripheral areas in light yellow. Pagan incorporated key ports of Lower Burma into its core administration by the 13th century. | |||||||||||||||||||
| وضعیت | پادشاهی | ||||||||||||||||||
| پایتخت | پاگان (باگان) (۸۴۹–۱۲۹۷) | ||||||||||||||||||
| زبان(های) رایج | برمه قدیم، مون، پیو | ||||||||||||||||||
| دین(ها) | ترواده، مهایانه، روح‌باوری، هندوئیسم | ||||||||||||||||||
| حکومت | پادشاهی | ||||||||||||||||||
• ۱۰۴۴–۱۰۷۸ | Anawrahta | ||||||||||||||||||
• ۱۰۸۴–۱۱۱۳ | Kyansittha | ||||||||||||||||||
• ۱۱۱۳–۱۱۶۷ | Alaungsithu | ||||||||||||||||||
• ۱۱۷۴–۱۲۱۱ | Narapatisithu | ||||||||||||||||||
• ۱۲۵۶–۱۲۸۷ | Narathihapate | ||||||||||||||||||
| قوه مقننه | قوه مقننه میانمار | ||||||||||||||||||
| دوره تاریخی | قرون وسطی | ||||||||||||||||||
• Founding of Kingdom | ۲۳ دسامبر ۸۴۹ | ||||||||||||||||||
• Earliest evidence of Burmese script | ۹۸۴ و ۱۰۳۵ | ||||||||||||||||||
• Founding of Pagan Empire | دههٔ ۱۰۵۰–دههٔ ۱۰۶۰ | ||||||||||||||||||
• Peak of Pagan Empire | ۱۱۷۴–۱۲۵۰ | ||||||||||||||||||
| ۱۲۷۷–۱۳۰۱ | |||||||||||||||||||
• End of kingdom | ۱۷ دسامبر ۱۲۹۷ | ||||||||||||||||||
| جمعیت | |||||||||||||||||||
• حدود ۱۲۱۰ | ۱٫۵ تا ۲ میلیون نفر | ||||||||||||||||||
| واحد پول | کیات نقره | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
پادشاهی پاگان نخستین امپراتوری کشور برمه است که میان سال‌های ۸۴۹ تا ۱۲۸۷ میلادی بر سر کار بود.
چگونگی برپایی فرمانروایی پاگان بدین‌سان بود که مردمانی به نام بامار میان سال‌های ۵۰۰ تا ۹۵۰ و همزمان با فرمانروایی گروه نژادی پیو از شمال برمه به بخش مرکزی این سرزمین کوچیدند، اینان که اثرپذیرفته از بوداگرایی بودند در ۸۴۹ شهر باگان یا پاگان را بنیادنهادند و این آغاز پادشاهیشان بود.
نخستین پادشاه نیرومند ایشان آناوراهتا (۱۰۴۴-۱۰۷۷ میلادی) بود که با شکست مون‌ها همهٔ برمه را پیوسته نمود. تا میانه‌های سدهٔ دوازدهم ترسایی بیشتر بخش قاره‌ای جنوب خاوری آسیا یا زیر فرمان امپراتوری خمر بود یا بخشی از پادشاهی پاگان.
پاگان‌ها به دست مغول‌ها از میان برداشته‌شدند، واپسین پادشاه نیرومند پاگان ناراتهیهاپاته که می‌اندیشید می‌توان جلوی لشکر مغول را بگیرد در ۱۲۷۷ در یون‌نان به پیشباز لشکر مغول رفت ولی در نبرد نگاسائونگیان در برابر دشمن خوردشد. پایان کار او هم به دست پسرش در ۱۲۸۷ رقم‌خورد و به دست فرزند کشته شد. این رویداد کار مغولان را آسان کرد و آنان در نبرد پاگان بر بخش بزرگی از پادشاهی پاگان‌ها چیره‌شدند. پادشاهان بازماندهٔ پاگان که چند صباحی بر تخت بودند بازیچهٔ مغول‌ها بودند.
منابع[ویرایش]
Wikipedia contributors, «Pagan Kingdom,» Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Pagan_Kingdom&oldid=283829212 (accessed May 4, 2009).
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ پادشاهی پاگان موجود است. |
- انحلالهای ۱۲۹۷ (میلادی)
- انحلالهای دهه ۱۲۹۰ (میلادی) در آسیا
- ایالتها و قلمروهای بنیانگذاریشده در ۸۴۹ (میلادی)
- ایالتها و قلمروهای منحلشده در ۱۲۹۷ (میلادی)
- بنیانگذاریهای ۸۴۹ (میلادی) در آسیا
- پادشاهیهای پیشین آسیا
- پادشاهیهای پیشین جنوب شرق آسیا
- پادشاهیهای سابق
- تاریخ برمه
- سده ۱۲ (میلادی) در میانمار
- کشورهای قدیم در جنوب شرق آسیا
- میانمار در سده ۱۰ (میلادی)
- میانمار در سده ۱۱ (میلادی)
- میانمار در سده ۱۳ (میلادی)
- میانمار در سده ۹ (میلادی)
- هزاره ۱ (پیش از میلاد) در میانمار