پادشاهی‌های هفتگانه انگلستان

پادشاهی‌های هفتگانه انگلستان (ἑπταρχία) نامی برای هفت پادشاهی آنگلوساکسون بریتانیا در قرن پنجم تا قرن هشتم میلادی و نهایتاً به تبدیل این هفت پادشاهی به چهار پادشاهی مرسیا، نورثامبریا، وسکس و آنگلیای شرقی گفته می‌شود. اصطلاح «هپتارکی» (از یونانی ἑπταρχία، «هپتارکیا»؛ از ἑπτά، «هپتا»: «هفت»؛ ἀρχή، «arche»: «حکومت، حکومت» و پسوند -ία، «-ia») به این دوره اشاره دارد. این سنت که هفت پادشاهی آنگلوساکسون وجود دارد، معمولاً اشاره به این هفت پادشاهی دارد: آنگلیای شرقی، اسکس، کنت، مرسیا، نورثومبریا، ساسکس و وسکس. واژه هپتارکی به قرن شانزدهم باز می گردد اما اشاره به پادشاهی‌های هفت‌گانه اولین بار توسط هنری هانتینگدون در (قرن دوازدهم) به‌کار رفته‌است.