پادشاهی مشروطه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Arellaa (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۱۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

دولت‌های جهان بر پایهٔ شیوه‌های حکومت*
     جمهوری تمام‌ریاستی      جمهوری با رئیس قوهٔ مجریهٔ وابسته به مجلس
     جمهوری نیمه‌ریاستی      جمهوری مجلس‌محور
     پادشاهی مشروطهٔ مجلس‌محور با پادشاه تشریفاتی      پادشاهی مشروطهٔ مجلس‌محور با دخالت پادشاه (اغلب مجلس تشریفاتی)
     پادشاهی مطلقه      جمهوری تک‌حزبی
     استبداد نظامی      هیچ‌کدام
این نمودار بر پایهٔ قانون کشورها است نه واقعیت، برای همین برخی کشورها که جمهوری‌های چندحزبی مطرح شده‌است معمولاً حکومت‌هایی خودکامه و اقتدارگرا مطرح می‌شود.

پادشاهی مشروطه نوعی از حکومت پادشاهی است که در آن (بر خلاف پادشاهی مطلقه) قدرت پادشاه مطلق نیست (بلکه «مشروط» است). حکومت سلطنتی مشروطه دارای قانون اساسی بوده و برای ادارهٔ کشور نهاد انتخابی (مانند مجلس‌های عوام یا خواص) دارد.

بنا بر آمار سازمان ملل متحد، ۷ کشور از ۱۰ کشوری که دارای بهترین شرایط زندگی در دنیا هستند با حکومت سلطنت مشروطه اداره می‌شوند.[۱] این نوع حکومت میزانی از دموکراسی و قانون‌گرایی را در خود دارد و معمولاً در اثر رفرم یا انقلاب در حکومت‌های پادشاهی، ایجاد می‌شود.

مشروطه در ایران

در ایران با وقوع انقلاب مشروطیت حکومت سلطنتی مشروطه برای دوره‌ای تشکیل شد که فراز و نشیب‌های زیادی داشت.

پادشاهی انگلستان

در سامانه دولتی انگلستان پادشاه به عنوان رئیس کشور نقش همبستگی ملی را دارا می‌باشد و در اداره کشور نقش تشریفاتی را بر عهده دارد. اداره کشور بر عهده نمایندگان پارلمان و دولت می‌باشد که با رای مستقیم مردم برگزیده می‌شوند. بریتانیا دارای دو مجلس به نام‌های عوام که دولت (نخست وزیر) را منصوب و برکنار می‌کند و مجلس اعیان که مانند مجلس عوام حق قانون‌گذاری را دارد. سامانه دولتی بریتانیا برمبنای تقسیم قوا بر پا شده‌است و امکان دیکتاتوری در ان وجود ندارد.[۲]

حکومت‌های پادشاهی مشروطه

  • حکومت پادشاهی بریتانیا

پانویس

  1. سلطنت با طعم دموکراسی، بی‌بی‌سی فارسی
  2. حکومت انگلستان - دانشگاه ما