ویکی‌پدیا:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۱۳/۳۰
خان احمد خان گیلانی (۹۴۲–۱۰۰۵ ه.ق) آخرین کارکیای سلسلهٔ کیاییان در گیلان بود. او که در یک سالگی پس از مرگ پدرش کارکیا حسن دوم به حکومت رسید، تا ۹۷۵ ه ق بر بیه پیش و سپس کل گیلان حکومت کرد. او به دستور شاه طهماسب مذهب دوازده‌امامی را جایگزین زیدیه کرد، ولی وقتی شروع به ارتباط با عثمانیان کرد و خواست برای حمله به قزوین به شیروان و لاهیجان سرباز بفرستند، از چشم شاه افتاد. در این سال به دستور شاه طهماسب دستگیر و در قلعه‌های قهقهه و استخر زندانی شد. در ۹۸۵ ه ق در دوره محمد خدابنده آزاد شد و دوباره به حکومت رسید. قوای شاه عباس برای استیلا بر ابریشم و موقعیت جغرافیایی ویژهٔ گیلان و نیز خاتمه دادن به حکومت خان احمد که به ارتباط با عثمانیان ادامه داده بود در سال ۱۰۰۰ ه ق به گیلان یورش بردند و خان احمد به شیروان گریخت. او بقیهٔ عمر خود را در استانبول و بغداد عثمانی گذراند و تلاش‌های بی‌ثمری برای بازگشتن به قدرت انجام داد. او در ۱۰۰۵ ه ق در بغداد درگذشت و در نجف به خاک سپرده شد.
خان احمد را سیاستمداری جاه طلب، زیرک، حادثه آفرین، انتقام‌جو، عیاش، خوش گذران و شاعری چیره دست و علاقه‌مند به موسیقی تصویر کرده‌اند. او درباری خسروانه داشت که همیشه عدهٔ زیادی از موسیقیدانان، ستاره شناسان، شعرا و حکما در آن جمع بودند و برای جلب رضایت آنان و اشاعهٔ هنر هزینه‌های زیادی خرج می‌شد. او در ریاضی و حکمت مهارت داشت. او همچنین به شاه خراج نمی‌داد.
خیرات خان سفیر حاکم گلکنده در دربار صفوی در هنگام حضور در اصفهان در ۱۰۴۰ ه ق یک نسخهٔ بسیار نفیس شاهنامهٔ شیراز را از دختر خان احمد خان و همسر شاه عباس فقید به بهای ۵۴ تومان خریداری کرد. ممکن است خان احمد یا دخترش شاهنامهٔ شیراز ۱۵۸۹-۹۰ م را به دست آورده باشند اما فقدان نامشان در انجامه‌ی آن تأیید می‌کند که پس از اتمام نگارشش خریده شده‌است. این شاهنامه هم اکنون در دانشگاه پرینستون نگهداری می‌شود. بنا بر مجمع الخواص صادقی بیگ او شخصاً حامی هنر بود که تا حدی حائز اهمیت است. صادقی بیگ از حضور سه شاعر و یک مورخ در دربار او یاد می‌کند و خود او هم ممکن است در آنجا حضور می‌داشته. اسکندر منشی هم از یک خطاط، یک پزشک، و یک موسیقیدان که همه قبلتر در خدمت سلطنتی بوده‌اند یاد می‌کند که بعداً به خدمت احمد خان در آمده‌اند. یک نقاشی اژدها در یک مجموعهٔ شخصی هم به نام او کشیده شده‌است. بر آن نوشته شده «انجام شده توسط این خادم خاضع دربار بهشت جناب خان احمد حسینی، میر سید محمد نقاش.»