ویکی‌پدیا:نوشتار پیشنهادی/۲۰۲۲/۹۵
شکل توالت‌ها در ژاپن نسبت به سایر کشورهای توسعه‌یافته پیچیده‌تر است. دو نوع توالت در ژاپن وجود دارد؛ یک نوع آن توالت آسیایی است که بیشتر در توالت‌های همگانی کاربرد دارد (همانند توالت‌های اسلامی در ایران) و نوع دیگر توالت‌های غربی ازجمله «توالت سیفونی» و «توالت سرپایی» است که پس از جنگ جهانی دوم در ژاپن رواج پیدا کردند. نوع ویژهٔ توالت‌های غربی ساختِ ژاپن در خارج از ژاپن، بیدهٔ ژاپنی و در داخل ژاپن واشلت (ウォシュレット واشورِتّو، به‌معنی آب‌شویَک) گفته می‌شود.
با وجود فناوری بالای واشلت‌ها، به علّت پیچیدگی کارکرد و گیرِ فنی آن‌ها، کاربریِ این توالت‌ها در خارج از ژاپن چندان گسترش نیافته‌است. توالت‌ها در ژاپن برای همسویی با فرهنگ ویژهٔ این کشور تغییراتی یافته‌اند که باعث تفاوت‌هایی با توالت‌های دیگر کشورها شده‌است. از برتری و سودمندی توالت‌های ژاپنی می‌توان به امکانات بالا، صرفه‌جویی در مصرف آب و انرژی و کاربری آسان‌تر برای سالمندان و افراد معلول اشاره کرد.