آبونمان

مدل کسب‌وکار حق اشتراکی یک مدل کسب‌وکار است که در آن مشتری باید پولی را به عنوان حق اشتراک پرداخت کند تا به محصول یا خدمات مورد نیاز دست پیدا کند. این سیستم ابتدا توسط مجله و روزنامهها مورد استفاده قرار می‌گرفت، اما اکنون در بسیاری از کسب‌وکارها و وب‌گاه‌ها از این شیوه استفاده می‌شود.

در فروش انحصاری محصولات، استفاده از شیوه فروش حق اشتراکی دوره‌ای (ماهانه، سالانه یا فصلی) برای استفاده یا دست‌رسی به فراوردهها و خدمات، مرسوم است و در مورد برنامه‌های ناسودبر همچون اپرا یا ارکستر سمفونی فروش بلیت‌های فصلی برای اجراهای یک فصل انجام می‌شود.

دست‌مزد اعضا در برخی سازمان‌ها همچون سازمان‌های سندیکایی نیز با عنوان حق اشتراک اشاره می‌شود.

از برخی از صنایع و شرکت‌هایی که از این مدل استفاده می‌کنند می‌توان به شرکت‌های پستی، باشگاه کتاب و باشگاه فروش موسیقی، تلویزیون کابلی، تلویزیون ماهواره‌ای، ارائه دهندگان تلویزیون پولی، رادیو ماهواره‌ای، شرکت تلفن، اپراتورهای تلفن همراه، رساننده خدمات اینترنتی، انتشارات نرم‌افزار، شرکت‌های خدمات مالی، باشگاه‌های سلامتی و شرکت‌های دارویی اشاره نمود که همچون روزنامه‌ها و مجلات و زورنال‌های آکادمیک از مدل حق اشتراک استفاده می‌کنند.