صمد و قالیچه حضرت سلیمان: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
* [[حسن رضیانی]] ([[عینالله]]) |
* [[حسن رضیانی]] ([[عینالله]]) |
||
* [[حسین امیرفضلی]] ([[مش باقر]]) |
* [[حسین امیرفضلی]] ([[مش باقر]]) |
||
* [[حسین حسینی]] (سرگروهبان) |
* [[حسین حسینی(بازیگر)]] (سرگروهبان) |
||
* [[منوچهر فرید]] (پروفسور) |
* [[منوچهر فرید]] (پروفسور) |
||
* [[نوری کسرائی]] (سارا) |
* [[نوری کسرائی]] (سارا) |
نسخهٔ ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۱:۱۹
صمد و قالیچه حضرت سلیمان | |
---|---|
کارگردان | پرویز صیاد |
تهیهکننده | علی عباسی |
نویسنده | پرویز صیاد |
بازیگران | پرویز صیاد مینو شفیع فرخلقا هوشمند عبدالعلی همایون رضا شفیع حسن رضیانی حسین امیرفضلی حسین حسینی منوچهر فرید نوری کسرائی عباس مغفوریان عنایت بخشی نوذر آزادی سیروس ابراهیمزاده مظفر سلطانی شهناز تهرانی عبدالله عبدالوهابی بهمن زرینپور محمود بهرامی یاقر صحرارودی |
موسیقی | مجتبی میرزاده |
فیلمبردار | نصرت الههکنی |
شرکت تولید | |
تاریخهای انتشار | ۱۳۵۰ |
کشور | ایران |
زبان | فارسی |
صمد و قالیچه حضرت سلیمان عنوان فیلم سینمایی به کارگردانی پرویز صیاد در سال ۱۳۵۰ می باشد.
خلاصه داستان
باستانشناسی (منوچهر فرید) معروف به پروفسور، در پیگیری و جستجوی یک جفت قالیچهٔ مفقود شده از موزهٔ ویکتوریا به تهران میآید و در تعقیب تحقیقاتش به روستایی نزدیک شهر ری، ده بالا میرود. قالیی که پروفسور دنبالش است، اکنون معلق به کدخداست. صمد (پرویز صیاد) قالی را، برای شستشو به کنار رودخانه بردهاست و پروفسور متوجه قالی میشود و سعی میکند که ابتدا به تنهایی و سپس به کمک معشوقهاش، سارا (نوری کسرایی) و نهایتا با توسل به زور و گروهی گانگستر، قالی را بدست بیاورد.[۱]
بازیگران و نقش ها
- پرویز صیاد (صمد)
- مینو شفیع (لیلا)
- فرخلقا هوشمند (ننه آقا)
- عبدالعلی همایون (سرکار استوار)
- رضا شفیع (کدخدا)
- حسن رضیانی (عینالله)
- حسین امیرفضلی (مش باقر)
- حسین حسینی(بازیگر) (سرگروهبان)
- منوچهر فرید (پروفسور)
- نوری کسرائی (سارا)
- عباس مغفوریان (مهندس)
- عنایت بخشی (سلطان جاز)
- نوذر آزادی (عکاس)
- سیروس ابراهیمزاده (بوکسور)
- مظفر سلطانی (دکتر)
- شهناز تهرانی (گلین)
- عبدالله عبدالوهابی (راننده وانت)
- بهمن زرینپور (مرد در کافه)
- محمود بهرامی (قهوهچی)
- یاقر صحرارودی (مرد در قهوهخانه)