تحقیر (فیلم ۱۹۶۳): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{منبع|تاریخ=نوامبر ۲۰۱۲}}
{{منبع|تاریخ=نوامبر ۲۰۱۲}}
{{ویکی‌سازی|تاریخ=نوامبر ۲۰۱۲}}
{{ویکی‌سازی|تاریخ=نوامبر ۲۰۱۲}}
== تحقیر (فیلم) ==
{{جعبه فیلم
{{جعبه فیلم
| عنوان= تحقیر
| عنوان= تحقیر
خط ۱۸: خط ۱۷:
| زبان= فرانسوی، انگلیسی، آلمانی، ایتالیایی
| زبان= فرانسوی، انگلیسی، آلمانی، ایتالیایی
| بودجه= ۹۰۰،۰۰۰$
| بودجه= ۹۰۰،۰۰۰$
| imdb_id = ۰۰۵۷۳۴۵
| imdb_id = ۰۰۵۷۳۴۵
| پانویس=}}
| پانویس=}}



نسخهٔ ‏۲۵ نوامبر ۲۰۱۲، ساعت ۲۰:۳۳

تحقیر
پرونده:Le mepris 1.jpg
کارگردانژان لوک گدار
تهیه‌کنندهکارلو پونتی
جورج دی بورگار
جوزف ای لوین
نویسندهژان لوک گدار
بازیگرانبریژت باردو
میشل پیکولی
جک پالانس
جورجیا مال
اما واتسون
موسیقیجورج دلر
پیرو پیچینی
فیلم‌برداررائول کوتارد
تدوین‌گرآگنس گوئیلموت
لیلا لاکشمان
تاریخ‌های انتشار
۹ اکتبر، ۱۹۶۳
مدت زمان
۱۰۳ دقیقه
زبانفرانسوی، انگلیسی، آلمانی، ایتالیایی
هزینهٔ فیلم۹۰۰،۰۰۰$

تحقیر (به فرانسوی: Le Mépris) فیلمی است محصول ۱۹۶۳ به کارگردانی ژان لوک گدار که بر اساس رمان ایتالیایی بنام "شبهی در نیمروز-۱۹۵۴" نوشته آلبرتو موراویا و با حضور بریژت باردو ساخته شده.

داستان

جرمی پروکاش (جک پالانس) تهیه کننده آمریکایی، فریتز لانگ (با بازی خودش) کارگردان مشهور اتریشی را استخدام می‌کند تا فیلمی بر اساس اویسه هومر بسازد. پروکاش که از شیوه فیلمسازی لانگ برای یک فیلم هنری رضایت ندارد پل جاوال (میشل پیکولی) فیلمنامه نویس را استخدام می‌کند تا فیلمنامه را بازنویسی کند. تضادی که از تردید بین یک اثر هنرمندانه و موفقت تجاری بوجود می‌آید یکدفعه با تغییراتی همزمان می‌شود که در رابطه پل با همسرش کامیله جاوال (بریژت باردو) بوجود می‌آید و او بعد از اینکه با پروکاش که میلیونری عیاش است تنها می‌شود از پل کناره می‌گیرد.

بازیگران

تولید

تهیه کننده ایتالیایی کارلو پونتی از ژان لوک گدار خواست در صوت امکان در یک فیلم همکاری کنند.گدار اقتباسی از رمان موراویا بنام Il disprezzo (که در انگلیسی به "شبی در نیمروز" ترجمه شده)را پیشنهاد داد که برای نقش های اصلی آن کیم نواک و فرانک سیناترا را در نظر داشت اما آنها این پیشنهاد را رد کردند. سپس پونتی مارچلوماسترویانی و سوفیا لورن را پیشنهاد داد که اینبار گدار مخالفت کرد. با توجه به اصرار تهیه کتتده به نمایش هیکلی جذاب و مشهور برای افزایش سود فیلم سرانجام باردو انتخاب شد این موضوع باعث شد شروع فیلم با صحنه ای از برهنگی باشد که گدار با شروع فیلم در سینمای رایج را به سخره گرفت و البته این صحنه بعد از اتمام فیلمبرداری و با اصرار تهیه کننده آمریکایی فیلمبرداری شد. گدار در این فیلم به عنوان دستیار کارگردان لانگ نقش آفرینی کرد بنحوی که لانگ بسیاری از نظریات گدار درباره موج نوی سینمای فرانسه را بیان کرد. گدار همچنین از دو فیلمبردار فراموش شده موج نوی فرانسه یعنی مالت و رویزر در فیلم استفاده کرد. در صحنه ای از فیلم باردو کتابی درباره لانگ به قلم مالت میخواند و رویزر هم بعدها مستندی درباره تولید فیلم ساخت. تحقیر کلا در ایتالیا و توسط استودیوی سینسیتای روم و در منطقه Casa Malaparte واقع در جزیره کاپری فیلمبرداری و ساخته شد. در صحنه هایی مشهور، شخصیت هایی که توسط باردو و پیکولی نقش آفرینی شده اند پی در پی در آپارتمانشان دعوا و آشتی می کنند. گدار این صحنه ها را همچون سلسله ای از صحنات فیلمبرداری خاص در نور طبیعی و نزدیک به زمان واقعی ساخت.رائول کوتارد فیلمبردار تحقیر، فیلمبرداری چند تا از فیلم های اصلی موج نوی فرانسه از جملهاز نفس افتاده ساخته گدار را انجام داد.

نظرات

بر طبق نظر کالن مک کوب منتقد سایت اند ساوند، تحقیر بزرگ ترین فیلمیست که در اروپای بعد از جنگ ساخته شده‌است. بوسلی کراوتر فیلم را باشکوه خواند ولی در ادامه گفت کارگردان نتوانسته‌است استعدادش را به شیوه‌ای هوشمندانه تر و درخشان تر استفاده کند.کروتر که نظرش درباره انگیزه شخصیت های اصلی روشن نیست می گوید: آقای گدار تلاش کرده است تا با این فیلم حسی درباره از خود بیگانگی افراد در این دنیای پیچیده ارائه دهد و او آشکارا به سمت خلق ریتمی در فیلم کشیده شده که آزار و ملال را بیان می کند.