هواگرد تهاجمی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۱۸ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۴:۲۴

هواپیمای ای-۱۰ تاندربولت ۲ در حال شلیک با توپ اتوماتیک جی ای یو-۸

جنگنده زمینی هواپیمایی جنگی است که در درجه اول برای حمله به اهداف زمینی طراحی شده‌اند. این هواپیماها در مقایسه با بمب‌افکن‌های و جنگنده‌های دیگر توانایی حملات دقیق‌تر از مسافت‌های نزدیک‌تر را به اهداف زمینی دشمن دارند و مقاومت بیشتری برای مقابله با پدافند هوایی مسافت کوتاه دارند. این جنگنده‌ها هرچند برای دفاع از خود به موشک‌های هوابه‌هوا نیز مجهزند اما اصولا برای نبردهای هوایی ساخته نشده‌اند. جنگنده‌های زمینی همچنین گزینه مناسبی برای پشتیبانی نزدیک هوایی از نیروی زمینی در میدان نبرد هستند.

امروزه وظیفه حمله به اهداف زمینی در خط مقدم در بیشتر ارتش‌ها به هلیکوپترهای تهاجمی و جنگنده‌های چندمنظوره محول شده اما هنوز هم برخی از جنگنده‌های زمینی همچون ای-۱۰ تاندربولت ۲ و سوخو سو-۲۵ در حال فعالیت هستند.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ground-attack aircraft». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ‏۳۱ دسامبر ۲۰۰۸.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-[[پرونده:Warthog.jpg|thumb|200px|هواپیمای [[ای-۱۰ تاندربولت ۲]] در حال شلیک با مسلسل [[جی ای یو-۸]]]]
+[[پرونده:Warthog.jpg|thumb|200px|هواپیمای [[ای-۱۰ تاندربولت ۲]] در حال شلیک با توپ اتوماتیک [[جی ای یو-۸]]]]
-'''جنگنده زمینی''' هواپیمایی جنگی است که در درجه اول برای حمله به اهداف زمینی طراحی شده‌اند. این هواپیماها در مقایسه با [[بمب‌افکن|بمب‌افکن‌های]] و [[جنگنده‌های]] دیگر توانایی حملات دقیق‌تر از مسافت‌های نزدیک‌تر را به اهداف زمینی دشمن دارند و مقاومت بیشتری برای مقابله با [[پدافند هوایی]] مسافت کوتاه دارند. این جنگنده‌ها هرچند برای دفاع از خود به [[موشک هوابه‌هوا|موشک‌های هوابه‌هوا]] نیز مجهزند اما اصولا برای [[نبرد هوایی|نبردهای هوایی]] ساخته نشده‌اند. جنگنده‌های زمینی همچنین گزینه مناسبی برای پشتیبانی نزدیک هوایی از [[نیروی زمینی]] در میدان نبرد هستند.
+'''جنگنده زمینی''' هواپیمایی جنگی است که در درجه اول برای حمله به اهداف زمینی طراحی شده‌اند. این هواپیماها در مقایسه با [[بمب‌افکن|بمب‌افکن‌های]] و [[جنگنده|جنگنده‌های]] دیگر توانایی حملات دقیق‌تر از مسافت‌های نزدیک‌تر را به اهداف زمینی دشمن دارند و مقاومت بیشتری برای مقابله با [[پدافند هوایی]] مسافت کوتاه دارند. این جنگنده‌ها هرچند برای دفاع از خود به [[موشک هوابه‌هوا|موشک‌های هوابه‌هوا]] نیز مجهزند اما اصولا برای [[نبرد هوایی|نبردهای هوایی]] ساخته نشده‌اند. جنگنده‌های زمینی همچنین گزینه مناسبی برای پشتیبانی نزدیک هوایی از [[نیروی زمینی]] در میدان نبرد هستند.
 امروزه وظیفه حمله به اهداف زمینی در خط مقدم در بیشتر ارتش‌ها به [[هلیکوپتر هجومی|هلیکوپترهای تهاجمی]] و [[جنگنده چندمنظوره|جنگنده‌های چندمنظوره]] محول شده اما هنوز هم برخی از جنگنده‌های زمینی همچون [[ای-۱۰ تاندربولت ۲]] و [[سوخو سو-۲۵]] در حال فعالیت هستند.