دیپلماسی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴: | خط ۴: | ||
== اصول و رویه دیپلماتیک== |
== اصول و رویه دیپلماتیک== |
||
[[پرونده:British Embassy Storming |
[[پرونده:British Embassy Storming 08.jpg|thumb|حمله عدهای بسیجی [[حمله به سفارت بریتانیا در تهران|به سفارت بریتانیا در تهران]] و اشغال [[مناقشه باغ قلهک|باغ سفارت بریتانیا]] و به گروگان{{فم}}گیری ۶ دیپلمات بریتانیایی، در تاریخ [[۸ آذر]] [[۱۳۹۰]] خورشیدی، منجر به محکومیت جهانی و واکنشهای بینالمللی بر علیه دولت ایران شد.]] |
||
بر اساس «ماده ۲۲»<ref>ماده ۲۲ کنوانسیون وین در سال [[۱۹۶۱ (میلادی)|۱۹۶۱]] میلادی، به تصویب رسید.</ref> [[کنوانسیون وین]]، اماکن دیپلماتیک و کنسولی و هیاتهای دیپلماتیک، دارای «مصونیت سیاسی» هستند و از این روی، پلیس و نیروهای امنیتی کشور میزبان نمیتواند وارد محدوده دیپلماتیک کشور دیگری شوند و نمایندگان یا کارگزاران دولت میزبان تنها با اجازه سفیر و در غیاب سفیر، رئیس هیات نمایندگی، حق ورود به این محدوده را دارند.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2012/08/120821_l31_ecuador_embassy_uk_assange.shtml رئیسجمهوری اکوادور به بریتانیا در مورد جولین آسانژ هشدار داد]، بیبیسی فارسی</ref> |
بر اساس «ماده ۲۲»<ref>ماده ۲۲ کنوانسیون وین در سال [[۱۹۶۱ (میلادی)|۱۹۶۱]] میلادی، به تصویب رسید.</ref> [[کنوانسیون وین]]، اماکن دیپلماتیک و کنسولی و هیاتهای دیپلماتیک، دارای «مصونیت سیاسی» هستند و از این روی، پلیس و نیروهای امنیتی کشور میزبان نمیتواند وارد محدوده دیپلماتیک کشور دیگری شوند و نمایندگان یا کارگزاران دولت میزبان تنها با اجازه سفیر و در غیاب سفیر، رئیس هیات نمایندگی، حق ورود به این محدوده را دارند.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2012/08/120821_l31_ecuador_embassy_uk_assange.shtml رئیسجمهوری اکوادور به بریتانیا در مورد جولین آسانژ هشدار داد]، بیبیسی فارسی</ref> |
نسخهٔ ۱۷ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۴۷
دیپلماسی یا روابط دیپلماتیک به دانش ارتباط میان سیاستمداران و سران کشورهای جهان گفتهمیشود.[۱] به مقامهای رسمی سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و نظامی یک کشور نزد کشور و یا سازمان بینالمللی پذیرنده «دیپلمات» میگویند. در فرهنگ روابط دیپلماتیک، عالیترین مقام سیاسی در نزد کشور میزبان را «سفیر» مینامند.
اصول و رویه دیپلماتیک
بر اساس «ماده ۲۲»[۲] کنوانسیون وین، اماکن دیپلماتیک و کنسولی و هیاتهای دیپلماتیک، دارای «مصونیت سیاسی» هستند و از این روی، پلیس و نیروهای امنیتی کشور میزبان نمیتواند وارد محدوده دیپلماتیک کشور دیگری شوند و نمایندگان یا کارگزاران دولت میزبان تنها با اجازه سفیر و در غیاب سفیر، رئیس هیات نمایندگی، حق ورود به این محدوده را دارند.[۳]
بر اساس کنوانسیون وین و دیگر قوانین بینالمللی، کشور میزبان، مسئول حفاظت از دیپلماتها و نمایندگیهای دیپلماتیک خارجی در کشورشان است.[۴]
مطابق رویه دیپلماتیک، بیپاسخ ماندن سفر مقامهای رسمی یک کشور به کشور دیگر، به معنی کماعتنایی و یا ابراز ناخرسندی نسبت به دولت مقابل است.[۵]
پانویس
- ↑ داریوش آشوری، فرهنگ سیاسی، نشر مروارید، چاپ هشتم، ۱۳۵۴
- ↑ ماده ۲۲ کنوانسیون وین در سال ۱۹۶۱ میلادی، به تصویب رسید.
- ↑ رئیسجمهوری اکوادور به بریتانیا در مورد جولین آسانژ هشدار داد، بیبیسی فارسی
- ↑ محکومیت جهانی حمله به سفارت بریتانیا در تهران، بیبیسی فارسی
- ↑ انتقاد کویت از ایران بر سر جزایر سهگانه در آستانه سفر احمدینژاد، بیبیسی فارسی
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ دیپلماسی موجود است. |