گناه نخستین: تفاوت میان نسخهها
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۰) : + رده:فلسفه مسیحی |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۲) +مرتب+تمیز(۲.۸): + رده:گناه |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{منبع}} |
{{بدون منبع}} |
||
'''گناه نخستین''' بنا به آموزههای [[ادیان ابراهیمی]]، اقدامی بود که انجام آن باعث شد [[آدم]] و [[حوا]] از [[بهشت]] رانده شوند و به زمین [[هبوط]] کنند. |
'''گناه نخستین''' بنا به آموزههای [[ادیان ابراهیمی]]، اقدامی بود که انجام آن باعث شد [[آدم]] و [[حوا]] از [[بهشت]] رانده شوند و به زمین [[هبوط]] کنند. |
||
در چیستی این گناه نخستین بین ادیان ابراهیمی توافقی ندارد و لذا از آن به عنوان [[گناه]] نخست نام بردهمیشود. عقیده بر آن است که این گناه خوردن میوه از درختی بود که [[آدم]] و [[حوا]] از آن منع شدهبودند. |
در چیستی این گناه نخستین بین ادیان ابراهیمی توافقی ندارد و لذا از آن به عنوان [[گناه]] نخست نام بردهمیشود. عقیده بر آن است که این گناه خوردن میوه از درختی بود که [[آدم]] و [[حوا]] از آن منع شدهبودند. |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
از دید اسطورهشناسی، داستان، روایت نمادین رشد انسان از دوره کودکی و گذر از بهشت بیمسوولیتی به دوران آگاهی، اختیار و بالغی تفسیر شدهاست. به همین تفسیر نیز میوه آن درخت را دانایی و آگاهی دانستهاند. |
از دید اسطورهشناسی، داستان، روایت نمادین رشد انسان از دوره کودکی و گذر از بهشت بیمسوولیتی به دوران آگاهی، اختیار و بالغی تفسیر شدهاست. به همین تفسیر نیز میوه آن درخت را دانایی و آگاهی دانستهاند. |
||
⚫ | |||
[[رده:آدم و حوا]] |
[[رده:آدم و حوا]] |
||
[[رده:اصطلاحات مسیحی]] |
[[رده:اصطلاحات مسیحی]] |
||
[[رده:الاهیات مسیحی]] |
[[رده:الاهیات مسیحی]] |
||
[[رده:عرفان یهودی]] |
[[رده:عرفان یهودی]] |
||
⚫ | |||
[[رده:گناه]] |
|||
[[رده:موضوعات مذهبی]] |
[[رده:موضوعات مذهبی]] |
||
نسخهٔ ۶ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۲۳:۵۴
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
گناه نخستین بنا به آموزههای ادیان ابراهیمی، اقدامی بود که انجام آن باعث شد آدم و حوا از بهشت رانده شوند و به زمین هبوط کنند. در چیستی این گناه نخستین بین ادیان ابراهیمی توافقی ندارد و لذا از آن به عنوان گناه نخست نام بردهمیشود. عقیده بر آن است که این گناه خوردن میوه از درختی بود که آدم و حوا از آن منع شدهبودند. برخی از متالهین تفسیر امر را آن میدانند که پیش از خوردن از آن درخت، آدم و حوا از تواناییشان در سرپیچی از دستور خداوند آگاه نبودند و پس از آن بود که به مختار بودن و آزادی اراده خود مطلع شدند، لذا میوه آن درخت را دانستن آزادی انتخاب بشر میدانند.
از دید اسطورهشناسی، داستان، روایت نمادین رشد انسان از دوره کودکی و گذر از بهشت بیمسوولیتی به دوران آگاهی، اختیار و بالغی تفسیر شدهاست. به همین تفسیر نیز میوه آن درخت را دانایی و آگاهی دانستهاند.