آرتور کریستنسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات: مرتب‌سازی رده‌ها؛ زیباسازی |
جز ربات: افزودن الگوی ترتیب پیش‌فرض رده‌ها برای زندگی‌نامه‌ها |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
* مجله یغما، وهمن، فریدون. شماره ۲۵۴ :چاپ تهران. سال ۱۳۴۸ |
* مجله یغما، وهمن، فریدون. شماره ۲۵۴ :چاپ تهران. سال ۱۳۴۸ |
||
{{ترتیب‌پیش‌فرض:کریستنسن، آرتور}} |
|||
[[رده:اهالی دانمارک|کریستنسن]] |
[[رده:اهالی دانمارک|کریستنسن]] |
||
[[رده:ایران‌شناسان اهل دانمارک]] |
[[رده:ایران‌شناسان اهل دانمارک]] |
||
نسخهٔ ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۴:۴۹
آرتور کریستنسن (به دانمارکی: Arthur Christensen) ایرانشناس معروف اهل دانمارک است. وی در سال ۱۸۷۵ میلادی به دنیا آمد. پدر وی مدیر یک پست‌خانه و وی تنها فرزند خانواده بود. به گفتهٔ خود وی خواندن هزار و یکشب در کودکی چنان تأثیری بر روی وی گذاشت که میل به اینگونه مطالعات را در وی برانگیخت. در سن ۱۳ سالگی در انشایی نوشت که میل دارد تا زبانشناس شود تا بتواند دربارهٔ فرهنگ مردم شرقی مطالعه کند. پدر او میل داشت که او در زمینهٔ حقوق به تحصیل بپردازد اما خود او به تحصیل زبان لاتین، فرانسه و تاریخ پرداخت. در آن هنگام دانشگاه کپنهاک رشتهٔ خاصی برای مطالعات ایرانی نداشت اما گاهی اوقات زبان اوستایی تعلیم داده می‌شد. در دوران دانشجویی کریستنسن به یادگیری و تحصیل زبان‌های فارسی، ترکی، سانسکریت و عربی پرداخت همچنین چون برای زبان پهلوی معلمی نیافت خود مستقلاً یادگیری زبان پهلوی را آغاز کرد. کریستنسن هنوز دانشگاهش را به پایان نرسانده بود که نخستین رساله‌اش را به نام رستم پهلوان ملی ایران در سن ۲۳ سالگی و در سال ۱۸۹۸ میلادی منتشر کرد. در سال بعد مقالهٔ دیگری به نام افسانه‌ها و روایات در ادبیات فارسی منتشر کرد. او با نوشتن این دو مقاله و مقالات متعدد دیگر آگاهی و تسلط خویش را به زبان فارسی نشان داد. او رسالهٔ دکترای خود را که تحقیقی ادبی و تاریخی در مورد عمر خیام بود به پایان رسانیده و در سال ۱۹۰۳ میلادی با درجهٔ ممتاز گذراند. او مطالعات خود را بر روی رباعیات خیام تا سالیان بعد نیز ادامه داده و موفق شد ۱۲۱ رباعی را که احتمال اصالت و انتساب آنها به خیام بیشتر از بقیه رباعیات بود، انتخاب کند و در سال ۱۹۲۷ میلادی کتاب دیگری به نام نقد بر رباعیات خیام را منتشر کرد. [۱]
مطالعات تاریخی
در سال ۱۹۰۶ میلادی کتاب شعرا و فلاسفهٔ اسلامی را منتشر کرد و توجه کریستنسن به مطالعه دربارهٔ ایران قرون وسطی و تاریخ زمان ساسانیان جلب شد. از آنجا که از دوران ساسانیان مدارک و مآخذ چندانی باقی نمانده بود. کریستنسن اساس مطالعات خود را بر اقوال مورخین ایرانی و عرب و متون پهلوی قرار داد. در سال ۱۹۰۷ میلادی رساله‌ای تحت عنوان رمان بهرام چوبینه منتشر کرد. این کتاب با استقبال فراوان روبرو شد. در سال ۱۹۲۵ میلادی کتاب دیگری دربارهٔ زندگی قباد یکم و رابطهٔ او با مزدک منتشر کرد. [۲]
در سال ۱۹۳۲ میلادی کتابی دربارهٔ سلسلهٔ کهن و افسانه‌ای کیانیان منتشر کرد. در سال ۱۹۳۵ میلادی کتاب ایران در زمان ساسانیان را انتشار داد که کلیهٔ نسخ این کتاب بلافاصله به فروش رفت. کریستنسن یادداشتهای تازه‌ای بر این کتاب افزود و در سال ۱۹۴۴ میلادی دوباره نشر داد.
کریستنسن سه بار به ایران سفر نمود. بار نخست در سال ۱۹۱۴ میلادی که در بازگشت شرح سفر خود را در کتابی به نام ماوارای دریای خزر منتشر کرد. بار دوم و سوم سفر در سال‌های ۱۹۲۹ و ۱۹۳۴ میلادی انجام گرفت. شرح این دو سفر را در دو کتاب ایران قدیم و ایران جدید و دومی به نام سیمای فرهنگ و هنر ایران به رشتهٔ تحریر کشید. شماره رساله‌ها و مقاله‌ها و کتاب‌های علمی و تحقیقی کریستنسن به ۳۲۷ می‌رسد و به این تعداد باید مقالات بیشماری که نامبرده در جراید و مجلات علمی به رشتهٔ تحریر درآورده است، اضافه نمود. [۳]
درگذشت
آرتور کریستنسن در سال ۱۹۴۵ میلادی درگذشت.
پیوند به بیرون
پانویس
منابع
- مجله یغما، وهمن، فریدون. شماره ۲۵۳ :چاپ تهران. سال ۱۳۴۸
- مجله یغما، وهمن، فریدون. شماره ۲۵۴ :چاپ تهران. سال ۱۳۴۸