استئوکندریت دیسکان

استئوکندریت دیسکان (به انگلیسی: Osteochondritis Dissecan) یک نوع بیماری در مفصل است که در آن بخشی از غضروف ناحیه مفصل با استخوان ناحیه مربوطه جدا شده و ممکن است داخل فضای مفصل گردد.بیماری بیشتر در افراد جوان دیده می‌شود و پسران بیشتر از دختران دچار می‌گردند.گاهی قطعه مورد نظر در محل خود ثابت بوده و گاهی به درون مفصل منتقل می‌شود و باعث اختلال در حرکات مفصل مورد نظر می‌گردد.مفصل زانو بیشتر از مفاصل دیگر دچار بیماری استئوکندریت دیسکان می‌شود.مفصل آرنج دومین ناحیه شایع استئوکندریت دیسکان پس از مفصل زانو است.

علل

مهمترین عوامل ایجاد بیماری استئوکندریت دیسکان عبارتنداز:

-ضربه

-زمینه ارثی

-اختلال خونرسانی

-مشکل متابولیکی

علایم و نشانه‌ها

علایم و نشانه‌های مربوط به این بیماری شامل موارد ذیل است:

-درد و التهاب

-محدودیت حرکات مفصل

-ایجاد لنگش(مثلا در درگیری مفصل زانو)

-ضخیم شدن غشاء سینوویال در موارد پیشرفته

-تجمع مایع مفصلی

-احتمال قفل شدگی در حرکت مفصل

-ضعف و آتروفی عضلانی

= تصویر برداری تشخیصی =Head of femur avascular necrosis.jpg

تشخیص بیماری ازطریق تصویر که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

-رادیوگرافی(X-Ray)

-ام آر آی

-سی تی اسکن

درمان

درمان شامل موارد زیر است:

-بی حرکتی

-جراحی

جراحی با توجه به شرایط بیمار به دوصورت انجام می‌شود که شامل موارد ذیل است:

۱-بیرون آوردن قطعه مورد نظر

۲-ثابت کردن قطعه شکسته.در درگیری مفصل زانو درمورد یک قطعه بزرگ عمل ثابت کردن قطعه انجام می‌شود.چنین عملی از ایجاد آرتروز زودهنگام مفصل زانو جلوگیری می‌کند.

استئوکندریت دیسکان تالوس ( مچ پا ) -از وب سایت دکتر موحدی www.drmovahedi.com

استخوان تالوس پوشيده از غضروف در مفصل مچ پا با دو استخوان نازک ني (فيبولا) و درشت ني (تي بيا) مفصل مي گردد.

در مواردي که پيچ خوردگي شديد مچ پا اتفاق مي افتد در اثر برخورد استخوان تالوس با هر يک از دو استخوان ساق، احتمال کندگي يا آسيب ديدگي غضروف تالوس وجود دارد.

اين ضايعه چهار مرحله دارد،

در مرحله اول فقط غضروف فشرده شده است.

در مرحله دوم غضروف بصورت نسبي دچار کندگي گرديده است.

در مرحله سوم غضروف و بخشي از استخوان زير آن بطور کامل کنده شده است ولي در جاي خود باقي مانده است.

در مرحله چهارم قطعه کنده شده جابجا مي گردد و در بستر خودش قرار ندارد.

بيمار از درد و تورم مچ پا شکايت دارد، اگر قطعه دچار کندگي شده باشد، بيمار از علايمي مثل گير کردن مچ پا و قفل کردن يا خالي کردن مچ پا، تق تق کردن مچ پا و علايم مکانيکي ديگري شکايت مي کند.

در مراحل اول و دوم، اگر علايم مکانيکي وجود نداشته باشد، درمان با استراحت و گچ گيري انجام مي گردد.

در مراحل پيشرفته تر يا وجود علايم مکانيکي يا وجود ضايعات داخل يا خارج مفصلي همراه با اين ضايعه، درمان جراحي با آرتروسکوپي لازم مي گردد.

منابع

• [۱]
• اعلمی هرندی، بهادر، اصول ارتوپدی و شکسته بندی، چاپ ششم، نشر فروغ اندیشه
• کاراندیش، سعید، ترجمه اصول شکستگی‌ها و ارتوپدی جان کراوفورد آدامز و دیوید هامبلن، انتشارات جعفری.شابک:۰-۰۹-۶۰۸۸-۹۶۴