دستگاه لنفاوی

پراکنش دستگاه لنفاوی در بدن

دستگاه لنفاوی در مهره داران وجود دارد و از لوله‌های لنفاوی و گره‌های لنفی مثل طحال و لوزه‌ها تشکیل شده‌است. در انسان این دستگاه در سیستم ایمنی بدن، جذب و انتقال چربی و جذب آب میان بافتی کارکرد دارد.

رگ های لنفی آوران

مویرگ های لنفی همواره به داخل رگ های لنفی بزرگتر تخلیه می شوند. این رگ های لنفی، دریچه هایی برای اطمینان از جاری شدن یک طرفه ی مایع لنفی به خارج از بافت ها و به اطراف گره های لنفی دارند، و از این نظر مانند سیاه رگ ها عمل می کنند. امّا مویرگ ها دریچه های بیشتر و نیز دیواره های نازک تری دارند. چون رگ های لنفی ممکن است باکتری ها را از محل بافت عفونی زه کشی کنند، احتمال دارد گاهی اوقات در مسیر رگ لنفی خطی از التهاب را ببینیم. این ویژگی کلینیکی اساسی است و ممکن است نشاندهنده ی پخش عفونت باشد.

رگ های لنفی وابران

رگ هایی که آب میان بافتی را از گره های لنفی به جاهای دیگر حمل می کنند، وابران نامیده می شود. از آن جایی که آب میان بافتی با عبور از گره ی لنفی تصفیه می شود، دایماً استریل است. رگ های لنفی وابران به هم می پیوندند تا رگ های تخلیه کننده ی بزرگ تر که تنه ها نامیده می شوند را به وجود آورند. تنه ها از طرف راست قفسه ی سینه، بازوی راست و قسمت راست گردن به یکدیگر ملحق می شوند و مجرای لنفاوی راست را تشکیل می دهند و محتویات خود را به سیاه رگ زیر ترقوه ی راست که دقیقاً زیر ترقوه قرار دارد، تخلیّه می کنند.

گره های لنفی

گره های لنفی در سراسر بدن وجود دارند ولی بیشتر در زیر بغل و کشاله ی ران جا گرفته اند. هم چنین شمار زیادی از گره های لنفی داخلی در قفسه ی سینه و شکم وجود دارند.

بازگشتار

• «ویکی‌پدیای فرانسوی». دریافت‌شده در ۹ ژانویه ۲۰۰۹.
• زیست‌شناسی و آزمایشگاه ۲، سال سوم دبیرستان

نگارخانه

• 
• 
• 
•