نخست‌وزیر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ویرایش 217.219.188.68 (بحث) به آخرین تغییری که Rezabot انجام داده بود واگردانده شد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
[[پرونده:SaadHariri.jpg|thumb|200px|[[آقای سعد حریری]]، نخست وزیر سابق کشور لبنان.(۳۴ نخست وزیر [[جمهوری لبنان]]) ]] |
[[پرونده:SaadHariri.jpg|thumb|200px|[[آقای سعد حریری]]، نخست وزیر سابق کشور لبنان.(۳۴ نخست وزیر [[جمهوری لبنان]]) ]] |
||
'''نَخُست‌وزیر''' یا '''صَدر اَعظَم''' رئیس [[هیئت وزیران]] است. در کشورهای [[مشروطه پادشاهی]] و بیشتر کشورهای دارای حکومت [[جمهوری]] این مقام وجود دارد. البته در برخی از جمهوری ها [[جمهوری ریاستی]] این مقام وجود ندارد و [[رئیس جمهور]] رئیس هیئت وزیران است.<ref>[http://www.irtt.ir اندیشکده روابط بین‌الملل] </ref> |
'''نَخُست‌وزیر''' یا '''صَدر اَعظَم''' رئیس [[هیئت وزیران]] است. در کشورهای [[مشروطه پادشاهی]] و بیشتر کشورهای دارای حکومت [[جمهوری]] این مقام وجود دارد. البته در برخی از جمهوری ها [[جمهوری ریاستی]] این مقام وجود ندارد و [[رئیس جمهور]] رئیس هیئت وزیران است. براي اقتصاد جهاني زير نظر سازمان ملل و راي نهايي پنج كشور دارنده حق وتو به اقتصاد كلان كشورها رسيدگي مي شود. <ref>[http://www.irtt.ir اندیشکده روابط بین‌الملل] </ref> |
||
== در ایران == |
== در ایران == |
||
نسخهٔ ۲۱ دسامبر ۲۰۱۱، ساعت ۱۳:۱۶
نَخُست‌وزیر یا صَدر اَعظَم رئیس هیئت وزیران است. در کشورهای مشروطه پادشاهی و بیشتر کشورهای دارای حکومت جمهوری این مقام وجود دارد. البته در برخی از جمهوری ها جمهوری ریاستی این مقام وجود ندارد و رئیس جمهور رئیس هیئت وزیران است. براي اقتصاد جهاني زير نظر سازمان ملل و راي نهايي پنج كشور دارنده حق وتو به اقتصاد كلان كشورها رسيدگي مي شود. [۱]
در ایران
این مقام را در گذشته در ایران وزیر، صدر اعظم و رئیس‌الوزرا می‌گفتند. مقام نخست وزیری به معنای امروزی آن پس از مشروطه در ایران به‌وجود آمد. در نظام جمهوری اسلامی ایران پنج نفر به نخست‌وزیری رسیدند؛ مهندس مهدی بازرگان، آقای محمد علی رجایی، دکتر محمد جواد باهنر، آیت الله محمدرضا مهدوی کنی و نهایتا مهندس سید میرحسین موسوی، ولی با بازنگری قانون اساسی در سال ۱۳۶۸ خورشیدی این مقام حذف شد و پس از آن رئیس جمهوری بالاترین مقام اجرائی و رئیس هیئت وزیران شد. واپسین نخست وزیر تاریخ ایران مهندس میرحسین موسوی بود.
اولین نخست وزیر پس از مشروطیت ایران میرزا نصرالله نائینی بود که در ۱۴ مرداد ۱۲۸۵ هم زمان با فرمان مشروطیت به مقام نخست وزیری رسید و در ۲۶ اسفند ۱۲۸۵ پس از ۷ ماه و دوازده روز استعفاء کرد.[نیازمند منبع] بلندترین زمان نخست وزیری در ایران با نزدیک به ۱۳ سال نخست وزیری در اختیار امیرعباس هویدا بوده است. وی در بهمن ۱۳۴۳ به عنوان نخست وزیر انتخاب جانشین حسنعلی منصور شد و در نیمه مرداد سال ۱۳۵۶ پس از ۴۶۰۳ روز برکنار شد.
جستارهای وابسته
منابع
 | این یک مقالهٔ خرد سیاست است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |