تیم

یک تیم گروهی از افراد است که در ارتباط با هدف مشخصی گرد هم آمده اند. از تیم جهت انجام وظایفی که دارای پیچیدگی و قابل تقسیم به زیر وظایف ساده تر می باشند استفاده می شود. تیم ها به طور معمول دارای اعضایی هستند که با بر خورداری از مهارت های مکمل، سبب ایجاد هم افزایی در طی یک تلاش هماهنگ شده، می گردند به طوری که نقاط قوت هر عضو تیم به حداکثر و نقاط ضعف آنها به حد اقل رسانده می شود. اعضای تیم باید یاد بگیرند که چگونه به یکدیگر یاری رسانند، اعضای دیگر تیم را از پستانیل های مثبت خود آگاه سازند و در نتیجه محیطی را فراهم سازند تا دیگر اعضای تیم بتوانند فراتر از محدودیت های فردی فعالیت نمایند.

اندازه و ترکیب تیم

اندازه و ترکیب تیم ها تابع مستقیمی از نوع و ابعاد فعالیت آنها می باشد. با این همه برخی پژوهش های انجام شده نشان داده است که در زمینه حل مسئله اندازه مطلوب چهار نفر می باشد. همچنین پژوهش های Belbin نشان داده است که ابعاد تیم بین 5 تا 12 نفر است که در این میان تعداد 8 نفر بهینه می باشد. دیوید کوپریدر ابعاد بزرگ را برای تیم ها پیشنهاد می دهد. وی معتقد است که تیم های بزرگتر قادر به پاسخ گویی به تعداد بیشتری از مشکلات می باشند. از نظر ترکیب، تیم ها به دوسته همگن و ناهمگن تقسیم می شوند. در تیم های همگن مهارت های اعضا شباهت های بیشتر و در بعضی موارد هم پوشانی دارد که ممکن است دامنه مسائل قابل حل توسط تیم را کاهش دهد ولی رابطه اعضا را بیشتر می کند. در تیم های ناهمگن مهارت های اعضای تیم تفاوت های بیشتری دارد که سبب افزایش دامنه حل مسئله تیم و افزایش میزان خلاقیت آن و نیز افزایش احتمال بروز اختلاف نظر در تیم می گردد.

انواع تیم

تیم های مستقل و تیم های وابسته

یکی از تقسیم یندی های رایج که تیم ها را به دو حالت کلی تقسیم می کند: دسته بندی تیم های مستقل و وابسته می باشد. برای ادامه به عنوان مثال تیم فوتبال که به وضوح یک تیم وابسته است دارای ویژگی های زیر است:

• هیج کاری بدون همکاری همه اعضای تیم قابل انجام نیست.
• در این گونه تیم، اعضا دارای مهارت های منحصر به فردی هستند.
• موفقیت هر فرد کاملا به موفقیت تیم وابسته است.

از سوی دیگر اعضا یک تیم شطرنج نمونه ای از یک تیم مستقل است که دارای ویژگی های زیر می باشد:

• نتیجه کار هر فرد بر روی کار افراد دیگر تیم بدون تاثیر و یا با کمترین تاثیر است.
• افراد در این تیم کارهای مشابهی را به صورت انفرادی انجام می دهند.

تیم های خودگردان

به طور معمول و در ساختار سنتی، یک مدیر به عنوان رهبر تیم عمل می کند و مسئول تعریف اهداف، روش ها، و عملکرد تیم است. با این همه مدل سلسل مراتبی همیشه راه حل مناسبی جهت رفع مشکلات و تداخل های به وجود آمده در سازمان نمی باشد. تیم های خودگردان با استفاده از مشخص کردن  محدوده ای واضح برای آزادی و مسئولیت پذیری، سعی در انجام وظایف به موثر ترین روش ممکن دارند.

ایده اصلی تیم های خودگردان این است که رهبر تیم، با اقتدارِ موقعیتی خود به عنوان رهبر تیم عمل نمی کند. تیم های خودگردان در بسیاری از سازمان ها برای مدیریت پروژه های پیچیده که شامل تحقیقات، طراحی، بهبود فرآیند هستند، عمل می کنند. تیم های خودگردان ممکن است از نوع مستقلویا وابسته باشند. برای پیاده سازی موفق یک تیم خودگردان باید محدوده بیشتری از مسئولیت به اعضای تیم واگذار گردد و اعضای تیم قابلیت اعتماد بیشتری نسبت به هم پیدا نمایند. در تیم های خودگردان بسیار حیاتی است که مدیر انتظارات خود را از اعضای تیم روش و مشخص سازد. مشخص بودن انتظارات اجازه می دهد تا افراد، فرآیند ارزش یابی تیم را درک کرده و اعضای پاسخگو به وظایف محوله در ساختار تیم باقی بمانند.

تیم پروژه

این نوع از تیم تنها برای استفاده در یک بازه مشخص زمانی و جهت اجرای هدف مشخص تشکیل می شوند. مدیران، گروهی از افراد را بر اساس داشتن توانایی های مورد نیاز پروژه و تحت عنوان یک تیم گرد هم می آورند. اعضای این گونه تیم ها ممکن است به گروه های کاری متفاوتی وابسته باشند اما وظایف مربوط به یک تیم را جهت اجرا دریافت نمایند. بنابراین به کار بردن عنوان تیم در این موارد الزاما به معنی وجود کار تیمی در بین افراد نمی باشد.

تیم ورزشی

یک تیم ورزشی گروهی از ورزشکاران هستند که جهت اجرای فعالیت های مربوط به یک رشته ورزشی گرد هم آمده اند.اعضای تیم ورزشی تحت رهبری مدیر تیم با عنوان سرمربی قرار دارند