شیشاپانگما: تفاوت میان نسخه‌ها

شیشاپانگما
شیشاپانگما
K4
مرتفع‌ترین نقطه
ارتفاع	۸٬۰۱۳ متر
برجستگی	۲٬۸۹۷ متر (۹٬۵۰۵ فوت)
ایزولاسیون	۹۱ کیلومتر (۵۷ مایل)
جغرافیا
موقعیت	چین
رشته‌کوه مادر	هیمالیا
صعود
نخستین صعود	1964 چین

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

→ تفاوت قدیمی‌تر تفاوت جدیدتر ←

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

دیداریویکی‌متن

درخط

نسخهٔ ‏۲۰ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۰۴:۴۹

Shishapangma (شیشا پانگما) با 8013 متر ارتفاع بعنوان چهاردهمين کوه ۸۰۰۰ متری و تنها ۸۰۰۰ متری مستقل در تبت شناخته مي شود،که به طور کامل در داخل خاک کشور چین(در تبت مرکزی) قرار دارد و در زبان تبتی به معنای "قله ای بر فراز دشتهای پوشیده از چمن" می باشد. شيشاپانگما آخرين کوه ۸۰۰۰ متری صعود شده مي باشد (بدليل بسته بودن مرزهای تبت بر روی خارجيها صعود به آن توسط ديگران امکان پذير نبود) در نهايت در سال ۱۹۶۴ اين کوه توسط کوهنوردانی از تبت و چين صعود شد. پس از اشغال تبت توسط چینی ها تلاش شد تا نام "کوسنگ تسان فنگ" بر روی کوه نهاده شود.اما این تلاش شکست خورد و در نهایت همان نام تبتی شیشاپانگما رسمیت یافت.

نخستین صعود

شیشاپانگما نخستین بار در 1921 از فاصله حدود 45 کیلومتری توسط هیئت شناسایی انگلستان دیده شد، پس از آن هم مورد توجه تمامی هیئتهایی که برای صعود اورست به بخش جنوبی فلات تبت پای نهادند قرار گرفت. در 1945 اشنایدر و هارر که از کمپ زندانیان جنگ دوم جهانی گریخته بودند این کوه را نقشه برداری کردند. سپس در 1945 بیل تیلمن انگلیسی تیمی کوچک را در جبهه غربی شیشاپانگما رهبری کرد. در این تیم تنسینگ نورگی که بعدها به همراه هیلاری نخستین صعود اورست را انجام داده بود نیز عضویت داشت. تا سال 1961 این کوه که در منطقه ممنوعه تبت بود تنها از دور توسط تعدادی زمین شناس عکسبرداری شد.

اما در 1961، زمانیکه سایر 8000 متریها فتح شده بودند، چینی ها تیمی را برای شناسایی عازم بخش شمالی کوه کردند. در 1963 تیم شناسایی تا 7160 متری کوه بالا رفت.یکسال بعد یعنی در 1964 چینی ها با گروهی متشکل از 200 نفر شامل کوهنورد، باربر و البته تعدادی دانشمند علاقمند به محیط به منطقه بازگشتند. کوهنوردان این تیم از زمستان قبل در اردو بسر می بردند و نوعی کمپ نظامی از جمله اجازه گرفتن از مافوق و شنا کردن در آب سرد را تحمل نموده بودند. آنها برای حمل راحتتر بار تا 5900 متر جاده احداث کردند و البته کار خود را با احداث یک سینما در کمپ 5900 کامل کردند. تیم تا ابتدای تیغه 3 کمپ برپا کرد. دو کمپ نیز روی تیغه و تا 7700 متر برقرار شد. در 2 می 10 کوهنورد از جمله وانگ فوزو از اعضای تیم سال 1960 جبهه شمالی اورست که البته کمی بالاتر از کمپ 20 متر روی یخ سقوط کرد توانستند پس از 4.5 ساعت به قله برسند. آنها قله را هرمی برفی توصیف کردند که روی تیغه ای شرقی-غربی قرار گرفته. بعدها و با صعودهای بی شمار غربی ها به این کوه، صعود چینی ها همانند ادعای 1960 صعودشان در شب به اورست و قرار دادن نیم تنه مائو روی قله و البته با توجه به نداشتن عکس صعود، با شک روبرو شد. البته آنها عکسهایی داشتند که تنها کوهنوردان به همراه آسمانی آبی در آن مشخص بود. با اینحال شرح صعودشان نشان می داد آنها حداقل تا انتهای تیغه صعود کرده اند. با اینحال امروزه همچنان این صعود بعنوان نخستین صعود شیشاپانگما شناخته می شود.

نخستین قربانی

سال 1983 شیشاپانگما نخستین قربانی خود را گرفت. فریتز لوشینگر اولین فاتح لوتسه در 1954 که کسی که در 59 سالگی دائولاگیری را هم صعود کرده بود، در سن 62 سالگی بر اثر خیز ریوی در شیشاپانگما کشته شد. در 1999 همچنین مرگ الکس لو بهترین کوهنورد آمریکا و دیوید بریجدر بر اثر سقوط بهمن بار دیگر نام شیشاپانگما را بر سر زبانها آورد. کنراد آنکر(کسی که موفق شد پس از 75 سال جسد مالوری را در اورست بیابد) دیگر عضو این گروه بود که از این حادثه جان سالم به در برد.

نکات دیگر

بدون شک امروز شیشاپانگما بعنوان یک 8000 متری محبوب کوهنوردان و گردشگران را به تبت جذب می کند. در نتیجه تیمهای تجاری زیادی نیز به این کوه روی آورده اند و احتمالا این کوه پس از اورست، چوآیو، گاشربروم IIمحبوبترین و پر صعودترین 8000 متری می باشد.

تیم ملی کوهنوردی ایران در بهار 1379 پس از فتح چوآیو به شیشاپانگما رفت و سه عضو این تیم در 7 خرداد موفق به فتح قله شدند.

@@ خط ۲۶: / خط ۲۶: @@
 }}
-'''Shishapangma (شیشا پانگما''') با 8013 متر ارتفاع بعنوان چهاردهمين کوه ۸۰۰۰ متری و تنها ۸۰۰۰ متری مستقل در تبت شناخته مي شود،که به طور کامل در داخل خاک کشور [[چین]](در تبت مرکزی) قرار دارد و در زبان تبتی به معنای "قله ای بر فراز دشتهای پوشیده از چمن" می باشد. شيشاپانگما آخرين کوه ۸۰۰۰ متری صعود شده مي باشد (بدليل بسته بودن مرزهای تبت بر روی خارجيها صعود به آن توسط ديگران امکان پذير نبود) در نهايت در سال ۱۹۶۴ اين کوه توسط کوهنوردانی از تبت و چين صعود شد.
+'''Shishapangma (شیشا پانگما''') با 8013 متر ارتفاع بعنوان چهاردهمين کوه ۸۰۰۰ متری و تنها ۸۰۰۰ متری مستقل در [[تبت]] شناخته مي شود،که به طور کامل در داخل خاک کشور [[چین]](در تبت مرکزی) قرار دارد و در زبان تبتی به معنای "قله ای بر فراز دشتهای پوشیده از [[چمن]]" می باشد. شيشاپانگما آخرين کوه ۸۰۰۰ متری صعود شده مي باشد (بدليل بسته بودن مرزهای تبت بر روی خارجيها صعود به آن توسط ديگران امکان پذير نبود) در نهايت در سال ۱۹۶۴ اين کوه توسط کوهنوردانی از تبت و چين صعود شد.
- پس از اشغال تبت توسط چینی ها تلاش شد تا نام "کوسنگ تسان فنگ" بر روی کوه نهاده شود.اما این تلاش شکست خورد و در نهایت همان نام تبتی شیشاپانگما رسمیت یافت.
+پس از اشغال تبت توسط چینی ها تلاش شد تا نام "کوسنگ تسان فنگ" بر روی کوه نهاده شود.اما این تلاش شکست خورد و در نهایت همان نام تبتی شیشاپانگما رسمیت یافت.
 ==نخستین صعود==
-شیشاپانگما نخستین بار در 1921 از فاصله حدود 45 کیلومتری توسط هیئت شناسایی انگلستان دیده شد، پس از آن هم مورد توجه تمامی هیئتهایی که برای صعود اورست به بخش جنوبی فلات تبت پای نهادند قرار گرفت.
+شیشاپانگما نخستین بار در 1921 از فاصله حدود 45 کیلومتری توسط هیئت شناسایی [[انگلستان]] دیده شد، پس از آن هم مورد توجه تمامی هیئتهایی که برای صعود اورست به بخش جنوبی فلات تبت پای نهادند قرار گرفت.
-در 1945 اشنایدر و هارر که از کمپ زندانیان جنگ دوم جهانی گریخته بودند این کوه را نقشه برداری کردند. سپس در 1945 بیل تیلمن انگلیسی تیمی کوچک را در جبهه غربی شیشاپانگما رهبری کرد. در این تیم تنسینگ نورگی که بعدها به همراه هیلاری نخستین صعود اورست را انجام داده بود نیز عضویت داشت. تا سال 1961 این کوه که در منطقه ممنوعه تبت بود تنها از دور توسط تعدادی زمین شناس عکسبرداری شد.
+در 1945 [[اشنایدر]] و [[هارر]] که از کمپ زندانیان [[جنگ دوم جهانی]] گریخته بودند این کوه را [[نقشه برداری]] کردند. سپس در 1945 [[بیل تیلمن]] انگلیسی تیمی کوچک را در جبهه غربی شیشاپانگما رهبری کرد. در این تیم [[تنسینگ نورگی]] که بعدها به همراه [[هیلاری]] نخستین صعود اورست را انجام داده بود نیز عضویت داشت. تا سال 1961 این کوه که در منطقه ممنوعه تبت بود تنها از دور توسط تعدادی [[زمین شناس]] عکسبرداری شد.<br />
 اما در 1961، زمانیکه سایر 8000 متریها فتح شده بودند، چینی ها تیمی را برای شناسایی عازم بخش شمالی کوه کردند. در 1963 تیم شناسایی تا 7160 متری کوه بالا رفت.یکسال بعد یعنی در 1964 چینی ها با گروهی متشکل از 200 نفر شامل کوهنورد، باربر و البته تعدادی دانشمند علاقمند به محیط به منطقه بازگشتند. کوهنوردان این تیم از زمستان قبل در اردو بسر می بردند و نوعی کمپ نظامی از جمله اجازه گرفتن از مافوق و شنا کردن در آب سرد را تحمل نموده بودند.
-آنها برای حمل راحتتر بار تا 5900 متر جاده احداث کردند و البته کار خود را با احداث یک سینما در کمپ 5900 کامل کردند.
+آنها برای حمل راحتتر بار تا 5900 متر جاده احداث کردند و البته کار خود را با احداث یک [[سینما]] در کمپ 5900 کامل کردند.
-تیم تا ابتدای تیغه 3 کمپ برپا کرد. دو کمپ نیز روی تیغه و تا 7700 متر برقرار شد. در 2 می 10 کوهنورد از جمله وانگ فوزو از اعضای تیم سال 1960 جبهه شمالی اورست که البته کمی بالاتر از کمپ 20 متر روی یخ سقوط کرد توانستند پس از 4.5 ساعت به قله برسند. آنها قله را هرمی برفی توصیف کردند که روی تیغه ای شرقی-غربی قرار گرفته. بعدها و با صعودهای بی شمار غربی ها به این کوه، صعود چینی ها همانند ادعای 1960 صعودشان در شب به اورست و قرار دادن نیم تنه مائو روی قله و البته با توجه به نداشتن عکس صعود، با شک روبرو شد. البته آنها عکسهایی داشتند که تنها کوهنوردان به همراه آسمانی آبی در آن مشخص بود. با اینحال شرح صعودشان نشان می داد آنها حداقل تا انتهای تیغه صعود کرده اند. با اینحال امروزه همچنان این صعود بعنوان نخستین صعود شیشاپانگما شناخته می شود.
+تیم تا ابتدای تیغه 3 کمپ برپا کرد. دو کمپ نیز روی تیغه و تا 7700 متر برقرار شد. در 2 می 10 کوهنورد از جمله [[وانگ فوزو]] از اعضای تیم سال 1960 جبهه شمالی اورست که البته کمی بالاتر از کمپ 20 متر روی یخ سقوط کرد توانستند پس از 4.5 ساعت به قله برسند. آنها قله را هرمی برفی توصیف کردند که روی تیغه ای شرقی-غربی قرار گرفته. بعدها و با صعودهای بی شمار غربی ها به این کوه، صعود چینی ها همانند ادعای 1960 صعودشان در شب به اورست و قرار دادن نیم تنه [[مائو]] روی قله و البته با توجه به نداشتن عکس صعود، با شک روبرو شد. البته آنها عکسهایی داشتند که تنها کوهنوردان به همراه آسمانی آبی در آن مشخص بود. با اینحال شرح صعودشان نشان می داد آنها حداقل تا انتهای تیغه صعود کرده اند. با اینحال امروزه همچنان این صعود بعنوان نخستین صعود شیشاپانگما شناخته می شود.
 ==نخستین قربانی==
-سال 1983 شیشاپانگما نخستین قربانی خود را گرفت. فریتز لوشینگر اولین فاتح لوتسه در 1954 که کسی که در 59 سالگی دائولاگیری را هم صعود کرده بود، در سن 62 سالگی بر اثر خیز ریوی در شیشاپانگما کشته شد.
+سال 1983 شیشاپانگما نخستین قربانی خود را گرفت. [[فریتز لوشینگر]] اولین فاتح [[لوتسه]] در 1954 که کسی که در 59 سالگی [[دائولاگیری]] را هم صعود کرده بود، در سن 62 سالگی بر اثر خیز ریوی در شیشاپانگما کشته شد.
-در 1999 همچنین مرگ الکس لو بهترین کوهنورد آمریکا و دیوید بریجدر بر اثر سقوط بهمن بار دیگر نام شیشاپانگما را بر سر زبانها آورد. کنراد آنکر(کسی که موفق شد پس از 75 سال جسد مالوری را در اورست بیابد) دیگر عضو این گروه بود که از این حادثه جان سالم به در برد.
+در 1999 همچنین مرگ [[الکس لو]] بهترین کوهنورد [[آمریکا]] و [[دیوید بریجدر]] بر اثر سقوط بهمن بار دیگر نام شیشاپانگما را بر سر زبانها آورد. کنراد [[آنکر]](کسی که موفق شد پس از 75 سال جسد [[مالوری]] را در [[اورست]] بیابد) دیگر عضو این گروه بود که از این حادثه جان سالم به در برد.
 ==نکات دیگر==
-بدون شک امروز شیشاپانگما بعنوان یک 8000 متری محبوب کوهنوردان و گردشگران را به تبت جذب می کند. در نتیجه تیمهای تجاری زیادی نیز به این کوه روی آورده اند و احتمالا این کوه پس از اورست، چوآیو، گاشربروم II محبوبترین و پر صعودترین 8000 متری می باشد.
+بدون شک امروز شیشاپانگما بعنوان یک 8000 متری محبوب کوهنوردان و گردشگران را به [[تبت]] جذب می کند. در نتیجه تیمهای تجاری زیادی نیز به این کوه روی آورده اند و احتمالا این کوه پس از اورست، چوآیو، [[گاشربروم II]]محبوبترین و پر صعودترین 8000 متری می باشد.
-تیم ملی کوهنوردی ایران در بهار 1379 پس از فتح چوآیو به شیشاپانگما رفت و سه عضو این تیم در 7 خرداد موفق به فتح قله شدند.
+تیم ملی کوهنوردی [[ایران]] در بهار 1379 پس از فتح [[چوآیو]] به شیشاپانگما رفت و سه عضو این تیم در 7 خرداد موفق به فتح قله شدند.