دستگاه عصبی مرکزی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ChuispastonBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز r2.7.1) (ربات افزودن: hak:Chûng-khi Sṳ̀n-kîn Ne-thúng
Luckas-bot (بحث | مشارکت‌ها)
جز r2.7.1) (ربات افزودن: nn:Sentralnervesystemet
خط ۷۶: خط ۷۶:
[[mn:Төв мэдрэлийн тогтолцоо]]
[[mn:Төв мэдрэлийн тогтолцоо]]
[[nl:Centraal zenuwstelsel]]
[[nl:Centraal zenuwstelsel]]
[[nn:Sentralnervesystemet]]
[[no:Sentralnervesystemet]]
[[no:Sentralnervesystemet]]
[[oc:Sistèma nerviós central]]
[[oc:Sistèma nerviós central]]

نسخهٔ ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۱۱، ساعت ۱۰:۵۶

۱-مغز. ۲- پیاز مغز و پل مغز ۳-نُخاع

دستگاه عصبی مرکزی یا سامانهٔ عصبی مرکزی بزرگترین بخش دستگاه عصبی است و شامل مغز و طناب نخاعی است. مغز و نخاع توسط سازه‌های استخوانی و غشایی محافظت می‌شوند. مغزدرمحفظه درونی جمجمه نگهداری می‌شود و از مخ، مخچه و ساقه مغز تشکیل می‌گردد. رشته‌های عصبی مربوط به سامانهٔ عصبی مرکزی، رشته‌های عصبی نخاعی و مغزی هستند.

دستگاه عصبی مرکزی را می‌توان به دو بخش مراکز زیرین (دربرگیرنده نخاع و ساقه مغز) و بالایی مغز بخش کرد. مراکز زیرین با مغز ازطریق عملگرها درارتباط هستند.

کارکرد دستگاه عصبی مرکزی

دستگاه عصبی مرکزی به همراه دستگاه عصبی پیرامونی، نقش بنیادینی در کنترل رفتار انسان ایفا می‌کند. دستگاه عصبی مرکزی پردازش اطلاعات و محاسبه حرکت مناسب در پاسخ به دریافت ورودی را بر عهده دارد.

ام‌آرآی از مغز.

بخش‌های دستگاه عصبی مرکزی

مغز

مغز در داخل کاسه جمجمه جای دارد. داخل مغز (در پیش‌مغز) مراکز عصبی بالایی جای گرفته‌اند که وظیفه هماهنگ کردن دستگاه‌های حسی و حرکتی بدن را بر دوش دارند. ساقه مغز مکان مراکز عصبی پایینی است.

مخ یا قسمت بالایی مغز با ترک عمیقی که بنام شیار طولی خوانده می‌شود، به دو بخش تقسیم می‌گردد. شیار طولی مخ را به دو نیمکره چپ و راست تقسیم می‌کند. در داخل این دو نیمکره پوسته مغزی، گانگالیای بنیانی و سیستم لیمبیک قرار دارند. دو نیمکره بدست یک رشته فیبرهای عصبی که جسم پینه‌ای (کورپس کالوسم) نامیده می‌شوند به هم متصلند. نیمکره سمت راست مسوول سمت چپ بدن است و درباره نیم‌کره چپ عکس این قضیه صادق است. هرکدام از دو نیمکره به چهار بخش مجزا تقسیم می‌شوند: بخش پیشین مهار حرکات ویژه، یادگیری، برنامه ریزی و قدرت بازگو را بر دوش دارد، بخش جداری (پاریتال) که مهار فعالیتهای حسی جسمی را بر دوش دارد، بخش اسیپتال که مهار قوه بینایی را به عهد دارد و لب گیجگاهی که از مراکز شنوایی و بخشی از گویایی پایه ریزی شده‌است. اینسولا در اعماق لب گیجگاهی در مخ قرار گرفته‌است.

پل مغزی یا پونز مراکز مهار تنفسی و بازدارندگی را دربرمی‌گیرد و با مخچه در ارتباط می‌باشد.

مخچه بخشی از مغز است که پشت مدولا و پل مغز قرار دارد. مخچه ماهیچه‌های استخوان‌ها را مهار می‌کند و مایه ایجاد حرکات نرم و متوازن می‌گردد. مخچه چگونگی کنونی بدن را از چشمان، گوشها، ماهیچه‌ها و مفاصل دریافت می‌کند. مخچه ازخروچی پوسته مغز را که در بر گیرنده محل دلخواه این اعضا می‌باشد، را نیز دریافت می‌کند. پس از پردازش این اطلاعات، مخچه فرمانهای حرکتی را از ساقه مغز به ماهیچه‌های استخوان‌ها ارسال می‌کند. وظیفه اصلی مخچه هماهنگ کردن اندامهای حرکتی است. افزون بر آن مخچه وظیفه تعادل و روش ایستادن را بر دوش دارد. مخچه به انسان در آموختن مهارت‌های جدید حرکتی، مانند ورزش و نواختن سازهای موسیقی کمک می‌کند.

پیاز مغز (بصل‌النخاع، مدولا) پایین‌ترین مرکز عصبی واقع در استخوان جمجمه است. انتهای پیاز مغز به نخاع مرتبط است. بیشتر پیاز مغز از ماده سفید و رشته اعصابی تشکیل شده‌است که میان نخاع و مغز قرار دارد. پیاز مغز مرکز تنظیم فعالیتهای تنفس، قلبی و گوارش می‌باشد. به همین دلیل یکی از مهمترین اجزای مغز است و آسیب وارده به آن مرگ را به دنبال دارد.

طناب نخاعی

نخاع(طناب نخاعی)بخشی از دستگاه عصبی مرکزی است که در داخل ستون مهره ها قرار دارد.طناب نخاعی (به انگلیسی: Spinal cord) از سوراخ پس‌سری (Foramen magnum) تا سطح اولین یا دومین مهره کمری امتداد می‌یابد.

جستارهای وابسته

منابع

  • داروشناسی کاربردی