جهانگیر میرزا (پسر سیف‌الله میرزا): تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات:تصحیح شابک |
جز ربات: اصلاح نویسه |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
'''جهانگیر میرزا''' نوه [[فتحعلی‌شاه]] قاجار و پسر سوم [[عباس میرزا]] نایب‌السلطنه بود. |
'''جهانگیر میرزا''' نوه [[فتحعلی‌شاه]] قاجار و پسر سوم [[عباس میرزا]] نایب‌السلطنه بود. |
||
[[خجسته خانم |
[[خجسته خانم تاج‌الدوله]] نخستین همسر عقدی که [[ناصرالدین شاه]] قاجار پس از به سلطنت رسیدن اختیار کرد خواهر جهانگیر میرزا بود. جهانگیرمیرزا پس از ازدواج [[عصمت‌الدوله]] و [[دوستمحمدخان]] در منزل ایشان سکونت داشته است و ازکارگزاران دستگاه [[معیرالممالک]] بوده است. [[عبداللّه قاجار]] عکاس معروف عصر ناصری فرزند جهانگیر میرزا است. |
||
جهانگیر میرزا در سال ۱۲۲۵ ه.ق. متولد و در ۱۸ ربیع الاول ۱۲۵۰ ه.ق. به دستور برادرش محمد شاه قاجار کور شد و در سال ۱۲۶۹ در سن ۴۴ سالگی در خوی فوت نمود. |
جهانگیر میرزا در سال ۱۲۲۵ ه.ق. متولد و در ۱۸ ربیع الاول ۱۲۵۰ ه.ق. به دستور برادرش محمد شاه قاجار کور شد و در سال ۱۲۶۹ در سن ۴۴ سالگی در خوی فوت نمود. |
||
نسخهٔ ۶ اوت ۲۰۱۰، ساعت ۱۷:۳۱
- برای موارد دیگر، به جهانگیر میرزا بنگرید.
جهانگیر میرزا نوه فتحعلی‌شاه قاجار و پسر سوم عباس میرزا نایب‌السلطنه بود. خجسته خانم تاج‌الدوله نخستین همسر عقدی که ناصرالدین شاه قاجار پس از به سلطنت رسیدن اختیار کرد خواهر جهانگیر میرزا بود. جهانگیرمیرزا پس از ازدواج عصمت‌الدوله و دوستمحمدخان در منزل ایشان سکونت داشته است و ازکارگزاران دستگاه معیرالممالک بوده است. عبداللّه قاجار عکاس معروف عصر ناصری فرزند جهانگیر میرزا است.
جهانگیر میرزا در سال ۱۲۲۵ ه.ق. متولد و در ۱۸ ربیع الاول ۱۲۵۰ ه.ق. به دستور برادرش محمد شاه قاجار کور شد و در سال ۱۲۶۹ در سن ۴۴ سالگی در خوی فوت نمود.
نامبرده در زمان حیات پدر، مورد محبت وی بود و به فرمانروایی خوی و سلماس و امیری لشگر آنها برگزیده شد. در جنگهای ایران و روس شرکت داشت و بعد از جنگ فرماندهی قلعه اردبیل و حفاظت از مرزها به وی سپرده شد. با مرگ فتحعلی شاه (۱۲۵۰) به استقبال محمدشاه (برادر تنی و شاه جدید) شتافت، لیکن نامبرده دستور داد تا وی به همراه خسرو میرزا،احمد میرزا و مصطفی قلی میرزا دستگیر و بعدها کور شوند.
دوسال بعد نامبردگان به قلعه تویسرکان فرستاده شدند. با مرگ محمدشاه، ناصرالدین شاه به تشویق امیرکبیر عموهای خود را آزاد نمود و جهانگیر میرزای کور را به فرمانروایی خوی برگزید. نامبرده چندی بعد در سفر حج دارفانی را وداع گفت و در قم مدفون گشت.
از نامبرده کتب معتبری چون تاریخ نو و ترجمه آثار البلاد و اخبار العباد و تالیف طرائف الظرائف و کتابی نیز در علم عروض باقی مانده است. بعد از وی فرزندان و نوادگانش تا سالیان دراز در قلعه تویسرکان می زیسته اند.
منابع
- مقدمه آثارالبلاد و اخبار العباد. انتشارات امیرکبیر ISBN 964-00-0059-0