اووه زلر: تفاوت میان نسخه‌ها

اووه زلر در هفده سالگی نخستین بازی خود را برای [[تیم ملی فوتبال آلمان]] انجام داد. وی هنگامی که ۲۴ ساله بود در بازی مقابل [[دانمارک]] برای اولین بار [[بازوبند]] کاپیتانی را به بازو بست. در بازی فراموش نشدنی نیمه‌نهایی میان آلمان و ایتالیا در چارچوب رقابت‌های جام جهانی [[مکزیک]] که به «[[بازی قرن]] بیستم» معروف است، دوبار پیروزی زلر در دوئل هوایی، منجر به ایجاد دو موقعیت برای گرد مولر و دوگل توسط او برای تیم ملی آلمان شد. اگر چه این [[تیم ملی فوتبال ایتالیا]] بود که در آن بازی پس از ۱۲۰ دقیقه پیکار هیجان‌انگیز، سرانجام با نتیجه چهار بر سه پیروز از میدان خارج شد. زلر مجموعاً ۴۳ گل برای [[تیم ملی فوتبال آلمان]] به ثمر رسانید. آخرین گل او، یکی از تماشایی‌ترین گل‌های او و در بازی تاریخی مقابل تیم ملی انگلستان در چارچوب [[رقابت‌های جام جهانی ۱۹۷۰]] در مکزیک بود. در آن بازی، زلر توپ بلندی را با ضربه پشت سر وارد دروازه انگلستان کرد و نتیجه را به مساوی دو بر دو کشانید. مدت کوتاهی پس از آن، [[گرد مولر]] مهاجم تیزچنگ تیم ملی آلمان با حرکتی تماشایی برای سومین بار دروازه [[تیم ملی فوتبال انگلستان]] را فروریخت و تیم ملی آلمان با پیروزی سه بر دو موفق شد انتقام شکست چهار بر دو خود را در بازی نهایی جام جهانی ۱۹۶۶ در انگلستان از این کشور بگیرد.

افتخارات بسیاری در کارنامه ورزشی اووه زلر ثبت شده‌است. وی در سال ۱۹۵۸ با [[تیم ملی فوتبال آلمان]] به مقام چهارم جهان دست یافت. در سال ۱۹۶۶ نایب قهرمان جهان شد و در سال ۱۹۷۰ مقام سوم را کسب کرد. زلر با هامبورگ در سال ۱۹۶۰ قهرمان باشگاه‌های آلمان شد و در سال ۱۹۶۳ جام حذفی را به دست آورد. وی در فصل ۱۹۶۳/۶۴یعنی در نخستین دور رقابت‌های لیگ برتر فوتبال آلمان [[بوندسلیگا]] با ۳۰ گل [[آقای گل]] شد. افزون بر آن، زلر در سال ۱۹۶۰ عنوان بهترین بازیکن آلمان را از آن خود کرد. زلر جزو بازیکنانی بود که از روحیه عالی ورزشکاری برخوردار بود. او در تمام سال‌های فعالیت ورزشی خود، تنها یکبار کارت قرمز دریافت کرد. باشگاه اینترمیلان ایتالیا در سال ۱۹۶۱ تلاش کرد با پیشنهادی بالغ بر ۱/۲ میلیون [[مارک]]، که در آن زمان رقم هنگفتی به‌شمار می‌رفت، اووه زلر را از [[باشگاه فوتبال هامبورگ|هامبورگ]] جدا سازد، اما زلر این پیشنهاد را نپذیرفت و به هامبورگ وفادار ماند.