الحمد لله: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
ابرابزار، اصلاح ترجمه ماشینی |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
⚫ | '''''الحمد لله'''''[[زبان عربی|عبارتی عربی]] به معنی «سپاس مخصوص [[خدا در اسلام|خدا]] است» میباشد.<ref name="wehr-cowan2">{{Cite book}}</ref> این عبارت به تَحْمِید ' ستایش '<ref>{{Cite encyclopedia|title=taḥmīd|year=2012|encyclopedia=Encyclopaedia of Islam, Glossary and Index of Terms|edition=2nd|publisher=Brill|doi=10.1163/1573-3912_ei2glos_SIM_gi_04657}}</ref> یا حَمْدَلَة نیز معروف است.<ref>{{Cite encyclopedia|title=Ḥamdala|year=2012|encyclopedia=Encyclopaedia of Islam|edition=2nd|publisher=Brill|doi=10.1163/1573-3912_islam_SIM_2663}}</ref> نوع طولانیتر این عبارت ٱلْحَمْدُ لِلَّٰهِ رَبِّ ٱلْعَالَمِینَ، به معنی «همه ستایشها مخصوص خدا، پروردگار جهانها، است» (آیه دوم [[فاتحه (سوره)|سوره فاتحه]] میباشد. |
||
'''الحمد لله''' |
|||
⚫ | استفاده از آن بین [[مسلمانان]] و همچنین [[عرب]] زبانان [[مسیحی]] و [[یهودی]] مرسوم است هرچند غالباً [[مسلمان|مسلمانان]] به دلیل مرکزیت این عبارت خاص درون متون [[قرآن]] و [[احادیث]] [[محمد|محمّد]] پیامبر اسلام معمول است. روایتی از پیامبر است با این مضمون که هر امر مهمی که با الحمدلله آغاز نشود، به سرانجام نمیرسد و نامبارک است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نووی، یحیی بن شرف، الاذکار المنتخبه من کلام سید الابرار صلی اللّه علیه وآله وسلّم، ص 1-3}}</ref>بر این اساس، کتابها و نامهها و خطبهها و خطابهها را با الحمدلله آغاز میکردهاند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ستوده، غلامرضا و نجف زاده بارفروش، محمدباقر، تحمیدیه در ادب فارسی، ج۱}}</ref> این امر به حدّی رواج داشت که خطبه معروف [[عبیدالله بن زیاد|ابن زیاد]] را در [[بصره]] به سبب نداشتن الحمدلله در آغاز، «خطبه بَتراء» (به معنای خطبه ناقص) خواندهاند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=جاحظ، البیان و التبیین، ج۲، ص۴۷}}</ref> |
||
⚫ | '''''الحمد لله''''' |
||
عبارتی اسلامی است به زبان عربی که به معنای «ستايش خدا» و «سپاس مخصوص خداست» میباشد. |
|||
⚫ | استفاده از آن بین [[مسلمانان]] و همچنین [[عرب]] زبانان [[مسیحی]] و [[یهودی]] مرسوم است هرچند غالباً [[مسلمان|مسلمانان]] به دلیل مرکزیت این عبارت خاص درون متون [[قرآن]] و [[احادیث]] [[محمد|محمّد]] پیامبر اسلام معمول است. روایتی از پیامبر است با این مضمون که هر امر مهمی که با الحمدلله آغاز نشود، به سرانجام نمیرسد و نامبارک است. |
||
این عبارت سه بخش دارد: |
این عبارت سه بخش دارد: |
||
* «الـ»: الف و لام جنس برای معرفه کردن آن دسته از اسمها به کار میرود که بر افراد بیشماری دلالت میکنند |
* «الـ»: الف و لام جنس برای معرفه کردن آن دسته از اسمها به کار میرود که بر افراد بیشماری دلالت میکنند |
||
*«[[حمد|حمدُ]]»: به معنای «احساس سپاسگزاری» در برابر شکر، «واژگان سپاسگزاری» |
* «[[حمد|حمدُ]]»: به معنای «احساس سپاسگزاری» در برابر شکر، «واژگان سپاسگزاری» |
||
* «لـِلله»: حرف اضافه + اسم [[الله]]. لـِ حرف اضافهای به معنای «برای» است. |
* «لـِلله»: حرف اضافه + اسم [[الله]]. لـِ حرف اضافهای به معنای «برای» است. |
||
یشتر نحویان و مفسران، کلمه «الحمد» را در جمله «الحمدللّه» [[مبتدا و خبر|مبتدا]] |
یشتر نحویان و مفسران، کلمه «الحمد» را در جمله «الحمدللّه» [[مبتدا و خبر|مبتدا]]، و «ال» را در الحمد به ([http://jsm.journals.iau.ir/article_516892.html ال جنس)] میدانند. بر این اساس، این عبارت اینطور معنا میشود: تمام موارد ستایش و حمد مخصوص خداوند است<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سیبویه، ج۱، ص۳۲۹}}</ref> |
||
== کاربرد == |
== کاربرد == |
||
خط ۲۸: | خط ۲۴: | ||
== منابع == |
== منابع == |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس|۲}} |
||
* {{یادکرد ویکی|عنوان =Alhamdulillah |پیوند = https://en.wikipedia.org/wiki/Alhamdulillah |زبان =en| بازیابی =۱۵ مهر ۱۳۹۲}} |
* {{یادکرد ویکی|عنوان =Alhamdulillah |پیوند = https://en.wikipedia.org/wiki/Alhamdulillah |زبان =en| بازیابی =۱۵ مهر ۱۳۹۲}} |
||
{{ویکیواژه|الحمد لله}} |
{{ویکیواژه|الحمد لله}} |
||
⚫ | |||
[[رده:اصطلاحات اسلامی]] |
[[رده:اصطلاحات اسلامی]] |
||
⚫ | |||
[[رده:واژهها و عبارتهای عربی]] |
[[رده:واژهها و عبارتهای عربی]] |
||
[[رده:واژهها و عبارتهای قرآنی]] |
[[رده:واژهها و عبارتهای قرآنی]] |
نسخهٔ ۶ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۰۳
الحمد للهعبارتی عربی به معنی «سپاس مخصوص خدا است» میباشد.[۱] این عبارت به تَحْمِید ' ستایش '[۲] یا حَمْدَلَة نیز معروف است.[۳] نوع طولانیتر این عبارت ٱلْحَمْدُ لِلَّٰهِ رَبِّ ٱلْعَالَمِینَ، به معنی «همه ستایشها مخصوص خدا، پروردگار جهانها، است» (آیه دوم سوره فاتحه میباشد.
استفاده از آن بین مسلمانان و همچنین عرب زبانان مسیحی و یهودی مرسوم است هرچند غالباً مسلمانان به دلیل مرکزیت این عبارت خاص درون متون قرآن و احادیث محمّد پیامبر اسلام معمول است. روایتی از پیامبر است با این مضمون که هر امر مهمی که با الحمدلله آغاز نشود، به سرانجام نمیرسد و نامبارک است.[۴]بر این اساس، کتابها و نامهها و خطبهها و خطابهها را با الحمدلله آغاز میکردهاند.[۵] این امر به حدّی رواج داشت که خطبه معروف ابن زیاد را در بصره به سبب نداشتن الحمدلله در آغاز، «خطبه بَتراء» (به معنای خطبه ناقص) خواندهاند.[۶]
این عبارت سه بخش دارد:
- «الـ»: الف و لام جنس برای معرفه کردن آن دسته از اسمها به کار میرود که بر افراد بیشماری دلالت میکنند
- «حمدُ»: به معنای «احساس سپاسگزاری» در برابر شکر، «واژگان سپاسگزاری»
- «لـِلله»: حرف اضافه + اسم الله. لـِ حرف اضافهای به معنای «برای» است.
یشتر نحویان و مفسران، کلمه «الحمد» را در جمله «الحمدللّه» مبتدا، و «ال» را در الحمد به (ال جنس) میدانند. بر این اساس، این عبارت اینطور معنا میشود: تمام موارد ستایش و حمد مخصوص خداوند است[۷]
کاربرد
اولین عبارت اولین سوره قرآن الحمد لله است که خدا در این سوره ادب عبودیت را میآموزد، و تعلیم میدهد که بنده او لایق آن نبود که او را حمد گوید، و فعلاً که میگوید، به تعلیم و اجازه خود او است، او دستور داده که بندهاش بگوید.[۸]
این عبارت شبیه واژهٔ عبری هلهلویا است. (سپاس خدا را) הַלְלוּיָהּ.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑
{{cite book}}
: Empty citation (help) - ↑ "taḥmīd". Encyclopaedia of Islam, Glossary and Index of Terms (2nd ed.). Brill. 2012. doi:10.1163/1573-3912_ei2glos_SIM_gi_04657.
- ↑ "Ḥamdala". Encyclopaedia of Islam (2nd ed.). Brill. 2012. doi:10.1163/1573-3912_islam_SIM_2663.
- ↑ نووی، یحیی بن شرف، الاذکار المنتخبه من کلام سید الابرار صلی اللّه علیه وآله وسلّم، ص 1-3.
- ↑ ستوده، غلامرضا و نجف زاده بارفروش، محمدباقر، تحمیدیه در ادب فارسی، ج۱.
- ↑ جاحظ، البیان و التبیین، ج۲، ص۴۷.
- ↑ سیبویه، ج۱، ص۳۲۹.
- ↑ «تفسیرالمیزان». دریافتشده در ۱۵ مهر ۱۳۹۲.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Alhamdulillah». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۵ مهر ۱۳۹۲.
معنای الحمد لله را در ویکیواژه، واژهنامهٔ آزاد، ببینید. |