الحمد لله: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''الحمد لله'''
⚫
'''الحمد لله''' {{عربی|ٱلْحَمْدُ لِلَّٰهِ}} عبارتی اسلامی است به زبان عربی که به معنا «ستايش خدا» و «سپاس مخصوص خداست» می‌باشد.


'''''الحمد لله''''' ( یک [[زبان عربی|عبارت عربی]] است به معنی "ستایش به [[خدا در اسلام|خدا]] "، گاهی اوقات به عنوان "تشکر از خدا" ترجمه شده است. <ref name="wehr-cowan2">{{Cite book}}</ref> این عبارت است که به نام {{Lang-ar|تَحْمِيد}} &#x27; <span>ستایش</span> &#x27; <ref>{{Cite encyclopedia|title=taḥmīd|year=2012|encyclopedia=Encyclopaedia of Islam, Glossary and Index of Terms|edition=2nd|publisher=Brill|doi=10.1163/1573-3912_ei2glos_SIM_gi_04657}}</ref> و یا به {{Lang-ar|حَمْدَلَة}} . <ref>{{Cite encyclopedia|title=Ḥamdala|year=2012|encyclopedia=Encyclopaedia of Islam|edition=2nd|publisher=Brill|doi=10.1163/1573-3912_islam_SIM_2663}}</ref> نوع طولانی تر این عبارت ( {{Lang|ar|ٱلْحَمْدُ لِلَّٰهِ رَبِّ ٱلْعَالَمِينَ}} ) ، به معنی "همه ستایش ها از آن خداست ، پروردگار همه جهان ها" ، آیه دوم [[فاتحه (سوره)|سوره فاتحه]] .
⚫
استفاده از آن بین [[مسلمانان]] و همچنین [[عرب]] زبانان [[مسیحی]] و [[یهودی]] مرسوم است هرچند غالباً [[مسلمان|مسلمانان]] به دلیل مرکزیت این عبارت خاص درون متون [[قرآن]] و [[احادیث]] [[محمد]] پیامبر اسلام معمول است. روایتی از پیامبر است با این مضمون که هر امر مهمی که با الحمدلله آغاز نشود، به سرانجام نمی‌رسد و نامبارک است. <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نووی، یحیی بن شرف، الاذکار المنتخبه من کلام سید الابرار صلی اللّه علیه وآله وسلّم ،ص 1-3}}</ref>بر این اساس، کتاب‌ها و نامه‌ها و خطبه‌ها و خطابه‌ها را با الحمدلله آغاز می‌کرده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ستوده، غلامرضا و نجف زاده بارفروش، محمدباقر، تحمیدیه در ادب فارسی، ج۱}}</ref> این امر به حدّی رواج داشت که خطبه معروف [[عبیدالله بن زیاد|ابن زیاد]] را در [[بصره]] به سبب نداشتن الحمدلله در آغاز، «خطبه بَتراء» (به معنای خطبه ناقص) خوانده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=جاحظ، البیان و التبیین، ج۲، ص۴۷}}</ref>

⚫
عبارتی اسلامی است به زبان عربی که به معنای «ستايش خدا» و «سپاس مخصوص خداست» می‌باشد.

⚫
استفاده از آن بین [[مسلمانان]] و همچنین [[عرب]] زبانان [[مسیحی]] و [[یهودی]] مرسوم است هرچند غالباً [[مسلمان|مسلمانان]] به دلیل مرکزیت این عبارت خاص درون متون [[قرآن]] و [[احادیث]] [[محمد|محمّد]] پیامبر اسلام معمول است. روایتی از پیامبر است با این مضمون که هر امر مهمی که با الحمدلله آغاز نشود، به سرانجام نمی‌رسد و نامبارک است. <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نووی، یحیی بن شرف، الاذکار المنتخبه من کلام سید الابرار صلی اللّه علیه وآله وسلّم ،ص 1-3}}</ref>بر این اساس، کتاب‌ها و نامه‌ها و خطبه‌ها و خطابه‌ها را با الحمدلله آغاز می‌کرده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ستوده، غلامرضا و نجف زاده بارفروش، محمدباقر، تحمیدیه در ادب فارسی، ج۱}}</ref> این امر به حدّی رواج داشت که خطبه معروف [[عبیدالله بن زیاد|ابن زیاد]] را در [[بصره]] به سبب نداشتن الحمدلله در آغاز، «خطبه بَتراء» (به معنای خطبه ناقص) خوانده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=جاحظ، البیان و التبیین، ج۲، ص۴۷}}</ref>


این عبارت سه بخش دارد:
این عبارت سه بخش دارد:

نسخهٔ ‏۵ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۲۴

الحمد لله

الحمد لله ( یک عبارت عربی است به معنی "ستایش به خدا "، گاهی اوقات به عنوان "تشکر از خدا" ترجمه شده است. [۱] این عبارت است که به نام عربی: تَحْمِيد ' ستایش ' [۲] و یا به عربی: حَمْدَلَة . [۳] نوع طولانی تر این عبارت ( ٱلْحَمْدُ لِلَّٰهِ رَبِّ ٱلْعَالَمِينَ ) ، به معنی "همه ستایش ها از آن خداست ، پروردگار همه جهان ها" ، آیه دوم سوره فاتحه .

عبارتی اسلامی است به زبان عربی که به معنای «ستايش خدا» و «سپاس مخصوص خداست» می‌باشد.

استفاده از آن بین مسلمانان و همچنین عرب زبانان مسیحی و یهودی مرسوم است هرچند غالباً مسلمانان به دلیل مرکزیت این عبارت خاص درون متون قرآن و احادیث محمّد پیامبر اسلام معمول است. روایتی از پیامبر است با این مضمون که هر امر مهمی که با الحمدلله آغاز نشود، به سرانجام نمی‌رسد و نامبارک است. [۴]بر این اساس، کتاب‌ها و نامه‌ها و خطبه‌ها و خطابه‌ها را با الحمدلله آغاز می‌کرده‌اند.[۵] این امر به حدّی رواج داشت که خطبه معروف ابن زیاد را در بصره به سبب نداشتن الحمدلله در آغاز، «خطبه بَتراء» (به معنای خطبه ناقص) خوانده‌اند.[۶]

این عبارت سه بخش دارد:

  • «الـ»: الف و لام جنس برای معرفه کردن آن دسته از اسمها به کار می‌رود که بر افراد بی‌شماری دلالت می‌کنند
  • «حمدُ»: به معنای «احساس سپاسگزاری» در برابر شکر، «واژگان سپاسگزاری»
  • «لـِلله»: حرف اضافه + اسم الله. لـِ حرف اضافه‌ای به معنای «برای» است.

یشتر نحویان و مفسران، کلمه «الحمد» را در جمله «الحمدللّه» مبتدا ، و «ال» را در الحمد به (ال جنس) می‌دانند. بر این اساس، این عبارت اینطور معنا می شود: تمام موارد ستایش و حمد مخصوص خداوند است[۷]

کاربرد

اولین عبارت اولین سوره قرآن الحمد لله است که خدا در این سوره ادب عبودیت را می‌آموزد، و تعلیم می‌دهد که بنده او لایق آن نبود که او را حمد گوید، و فعلاً که می‌گوید، به تعلیم و اجازه خود او است، او دستور داده که بنده‌اش بگوید.[۸]

این عبارت شبیه واژهٔ عبری هله‌لویا است. (سپاس خدا را) הַלְלוּיָהּ.

جستارهای وابسته

منابع

  1. ↑ {{cite book}}: Empty citation (help)
  2. ↑ "taḥmīd". Encyclopaedia of Islam, Glossary and Index of Terms (2nd ed.). Brill. 2012. doi:10.1163/1573-3912_ei2glos_SIM_gi_04657.
  3. ↑ "Ḥamdala". Encyclopaedia of Islam (2nd ed.). Brill. 2012. doi:10.1163/1573-3912_islam_SIM_2663.
  4. ↑ نووی، یحیی بن شرف، الاذکار المنتخبه من کلام سید الابرار صلی اللّه علیه وآله وسلّم ،ص 1-3.
  5. ↑ ستوده، غلامرضا و نجف زاده بارفروش، محمدباقر، تحمیدیه در ادب فارسی، ج۱.
  6. ↑ جاحظ، البیان و التبیین، ج۲، ص۴۷.
  7. ↑ سیبویه، ج۱، ص۳۲۹.
  8. ↑ «تفسیرالمیزان». دریافت‌شده در ۱۵ مهر ۱۳۹۲.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=الحمد_لله&oldid=33035400»