الحمد لله: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''الحمد لله''' {{عربی|ٱلْحَمْدُ لِلَّٰهِ}} عبارتی اسلامی است به زبان عربی که به معنا «ستايش خدا» و «سپاس مخصوص خداست» میباشد |
'''الحمد لله''' {{عربی|ٱلْحَمْدُ لِلَّٰهِ}} عبارتی اسلامی است به زبان عربی که به معنا «ستايش خدا» و «سپاس مخصوص خداست» میباشد. |
||
استفاده از آن بین [[مسلمانان]] و همچنین [[عرب]] زبانان [[مسیحی]] و [[یهودی]] مرسوم است هرچند غالباً [[مسلمان|مسلمانان]] به دلیل مرکزیت این عبارت خاص درون متون [[قرآن]] و [[احادیث]] [[محمد]] پیامبر اسلام معمول است. روایتی از پیامبر است با این مضمون که هر امر مهمی که با الحمدلله آغاز نشود، به سرانجام نمیرسد و نامبارک است. <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نووی، یحیی بن شرف، الاذکار المنتخبه من کلام سید الابرار صلی اللّه علیه وآله وسلّم ،ص 1-3}}</ref>بر این اساس، کتابها و نامهها و خطبهها و خطابهها را با الحمدلله آغاز میکردهاند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ستوده، غلامرضا و نجف زاده بارفروش، محمدباقر، تحمیدیه در ادب فارسی، ج۱}}</ref> این امر به حدّی رواج داشت که خطبه معروف [[عبیدالله بن زیاد|ابن زیاد]] را در [[بصره]] به سبب نداشتن الحمدلله در آغاز، «خطبه بَتراء» (به معنای خطبه ناقص) خواندهاند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=جاحظ، البیان و التبیین، ج۲، ص۴۷}}</ref> |
|||
این عبارت سه بخش دارد: |
این عبارت سه بخش دارد: |
||
خط ۵: | خط ۷: | ||
* «[[حمد|حمدُ]]»: به معنای «احساس سپاسگزاری» در برابر شکر، «واژگان سپاسگزاری» |
* «[[حمد|حمدُ]]»: به معنای «احساس سپاسگزاری» در برابر شکر، «واژگان سپاسگزاری» |
||
* «لـِلله»: حرف اضافه + اسم [[الله]]. لـِ حرف اضافهای به معنای «برای» است. |
* «لـِلله»: حرف اضافه + اسم [[الله]]. لـِ حرف اضافهای به معنای «برای» است. |
||
یشتر نحویان و مفسران، کلمه «الحمد» را در جمله «الحمدللّه» [[مبتدا و خبر|مبتدا]] ، و «ال» را در الحمد به ([http://jsm.journals.iau.ir/article_516892.html ال جنس)] میدانند. بر این اساس، این عبارت اینطور معنا می شود: تمام موارد ستایش و حمد مخصوص خداوند است<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سیبویه، ج۱، ص۳۲۹}}</ref> |
|||
== کاربرد == |
== کاربرد == |
||
اولین عبارت [[سوره فاتحه|اولین سوره قرآن]] الحمد لله است |
اولین عبارت [[سوره فاتحه|اولین سوره قرآن]] الحمد لله است که خدا در این سوره ادب عبودیت را میآموزد، و تعلیم میدهد که بنده او لایق آن نبود که او را حمد گوید، و فعلاً که میگوید، به تعلیم و اجازه خود او است، او دستور داده که بندهاش بگوید.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=18395&AyeID=2|عنوان=تفسیرالمیزان|بازبینی =۱۵ مهر ۱۳۹۲}}</ref> |
||
این عبارت شبیه واژهٔ [[عبری]] ''[[هلهلویا]]'' است. (سپاس خدا را) הַלְלוּיָהּ. |
|||
== جستارهای وابسته == |
== جستارهای وابسته == |
نسخهٔ ۵ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۱۲
الحمد لله (به عربی: ٱلْحَمْدُ لِلَّٰهِ) عبارتی اسلامی است به زبان عربی که به معنا «ستايش خدا» و «سپاس مخصوص خداست» میباشد.
استفاده از آن بین مسلمانان و همچنین عرب زبانان مسیحی و یهودی مرسوم است هرچند غالباً مسلمانان به دلیل مرکزیت این عبارت خاص درون متون قرآن و احادیث محمد پیامبر اسلام معمول است. روایتی از پیامبر است با این مضمون که هر امر مهمی که با الحمدلله آغاز نشود، به سرانجام نمیرسد و نامبارک است. [۱]بر این اساس، کتابها و نامهها و خطبهها و خطابهها را با الحمدلله آغاز میکردهاند.[۲] این امر به حدّی رواج داشت که خطبه معروف ابن زیاد را در بصره به سبب نداشتن الحمدلله در آغاز، «خطبه بَتراء» (به معنای خطبه ناقص) خواندهاند.[۳]
این عبارت سه بخش دارد:
- «الـ»: حرف تعریف
- «حمدُ»: به معنای «احساس سپاسگزاری» در برابر شکر، «واژگان سپاسگزاری»
- «لـِلله»: حرف اضافه + اسم الله. لـِ حرف اضافهای به معنای «برای» است.
یشتر نحویان و مفسران، کلمه «الحمد» را در جمله «الحمدللّه» مبتدا ، و «ال» را در الحمد به (ال جنس) میدانند. بر این اساس، این عبارت اینطور معنا می شود: تمام موارد ستایش و حمد مخصوص خداوند است[۴]
کاربرد
اولین عبارت اولین سوره قرآن الحمد لله است که خدا در این سوره ادب عبودیت را میآموزد، و تعلیم میدهد که بنده او لایق آن نبود که او را حمد گوید، و فعلاً که میگوید، به تعلیم و اجازه خود او است، او دستور داده که بندهاش بگوید.[۵]
این عبارت شبیه واژهٔ عبری هلهلویا است. (سپاس خدا را) הַלְלוּיָהּ.
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Alhamdulillah». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۵ مهر ۱۳۹۲.
معنای الحمد لله را در ویکیواژه، واژهنامهٔ آزاد، ببینید. |