خسروی سرخسی: تفاوت میان نسخهها
جز ربات: ویرایش جزئی |
جز پاک سازی فاصله های مجازی نامفید |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
وی به دو زبان [[فارسی]] و [[عربی]] شعر می سرود و در تاریخ یمنی نام وی را رودکی قرین نامیده اند. ابوبکر محمد میان سالهای ۴۹۰-۴۸۳ هجری قمری بدرود حیات گفته است. |
وی به دو زبان [[فارسی]] و [[عربی]] شعر می سرود و در تاریخ یمنی نام وی را رودکی قرین نامیده اند. ابوبکر محمد میان سالهای ۴۹۰-۴۸۳ هجری قمری بدرود حیات گفته است. |
||
وی به [[علوم اوائل]] (دانشهای یونان باستان) آگاهی گستردهای داشته و شعرش آمیزهای از اندیشههای [[فلسفه|فلسفی]] و خیالهای شاعرانه |
وی به [[علوم اوائل]] (دانشهای یونان باستان) آگاهی گستردهای داشته و شعرش آمیزهای از اندیشههای [[فلسفه|فلسفی]] و خیالهای شاعرانه است. او [[مدح|مدحکننده]] [[شمسالمعالی قابوس]] (کشتهشده به سال [[۴۰۳ (هجری)|۴۰۳]])، [[صاحب بن عباد]](مرگ [[۳۸۵ (هجری)|۳۸۵]]) و [[امیر ناصرالدوله ابوالحسن محمد بن ابراهیم سیمجور]] (مرگ [[۳۷۷ (هجری)|۳۷۷]]) بودهاست و قابوس و صاحب بن عباد بدو مزد سالیانه میدادهاند. |
||
[[طبرخزی]](ابوبکر خوارزمی،مرگ [[۳۸۳ (هجری)|۳۸۳]]) شاعر و ادیب -که نوشتههایی به زبان عربی دارد- [[قصیده|قصیدهای]] در سوگ او گفتهاست. [[محمد دبیر سیاقی]] از ادیبان نامور همروزگار ما قطعهٔ |
[[طبرخزی]](ابوبکر خوارزمی،مرگ [[۳۸۳ (هجری)|۳۸۳]]) شاعر و ادیب -که نوشتههایی به زبان عربی دارد- [[قصیده|قصیدهای]] در سوگ او گفتهاست. [[محمد دبیر سیاقی]] از ادیبان نامور همروزگار ما قطعهٔ خسروی را در نکوهش روزگار بیمانند میداند. |
||
شعر زیر از اوست: |
شعر زیر از اوست: |
نسخهٔ ۷ مهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۰۶:۱۸
ابوبکر محمد بن علی خسروی سرخسی ، شاعر و فیلسوف ایرانی و از مشاهیر قرن چهارم هجری قمری و از بزرگترین فقیهان مسلمان ماوراءالنهر بوده است. در بخارا تحصیل کرده و در اوزکند به دربار قراخانیان پیوسته بود و به سبب فتوایی که بر خلاف میل خاقان حسن داد به زندان افتاد.
وی به دو زبان فارسی و عربی شعر می سرود و در تاریخ یمنی نام وی را رودکی قرین نامیده اند. ابوبکر محمد میان سالهای ۴۹۰-۴۸۳ هجری قمری بدرود حیات گفته است.
وی به علوم اوائل (دانشهای یونان باستان) آگاهی گستردهای داشته و شعرش آمیزهای از اندیشههای فلسفی و خیالهای شاعرانه است. او مدحکننده شمسالمعالی قابوس (کشتهشده به سال ۴۰۳)، صاحب بن عباد(مرگ ۳۸۵) و امیر ناصرالدوله ابوالحسن محمد بن ابراهیم سیمجور (مرگ ۳۷۷) بودهاست و قابوس و صاحب بن عباد بدو مزد سالیانه میدادهاند.
طبرخزی(ابوبکر خوارزمی،مرگ ۳۸۳) شاعر و ادیب -که نوشتههایی به زبان عربی دارد- قصیدهای در سوگ او گفتهاست. محمد دبیر سیاقی از ادیبان نامور همروزگار ما قطعهٔ خسروی را در نکوهش روزگار بیمانند میداند.
شعر زیر از اوست:
ای بسا خسته کز فلک بینم | بیسلاحی همیشه افگاراست | |
وی بسا بسته کز نوایب دهر | بند پهنهان و او گرفتاراست | |
وی بسا کشتگان که گردون راست | ندود خون و کشته بسیار است |
خسروی هم در طبقات شعرای عجم مشهور است و هم در طبقات شعرای عرب. این ابیات عربی از اوست :
عجبت من ربی و ربی حکیم | ان احرم العاقل فضل النعیم | |
ما ظلم الباری و لکنه | اراد ان یظهر عجزالحکیم |
او در مدح کافی الکفاة ابوالقاسم اسماعیل عباد، امیر ناصرالدوله ابوالحسن محمدبن ابراهیم بن سیمجورشعر سروده است همچنین در مدح شمس المعالی ابوالحسن قابوس بن وشمگیربن زیار چنین میگوید:[۱]
تا کی نالی ز عشق تا کی نالی | سود ندارد گریستن چه سگالی | |
حلقه ٔ زلفت همه قصیده ٔ عینی | حلقه ٔ جعدت همه قصیده ٔ دالی | |
نیست بخوبی ترا نظیر و کسی نیز | نیست بچیزی نظیر شمس معالی |
تالیفات
- کتاب المبسوطه در فقه حنفی ۱۴ جلد
- اصول الفقه ۲ جلد
- شرح السیر الکبیر ۴ جلد
پانویسها
- ↑ از لباب الالباب چ سعید نفیسی ص 256
منابع
- دکتراحمد رنجبر، خراسان بزرگ، موسسه انتشارات امیرکبیر پارامتر
|چاپ=
اضافه است (کمک) - محمد دبیر سیاقی،پیشاهنگان شعر پارسی،شرکت انشارات علمی و فرهنگی
- لغت نامه علی اکبر دهخدا