گورستان خاوران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
خانواده‌ها و فرزندان این اعدام شدگان به دلیل پنهان کردن همیشگی نوع مرگ پدران و مادرانشان همواره احساس می‌کنند که گناهی مرتکب شده‌اند یا خانواده‌شان ایرادی دارد. اما در گورستان خاوران که جمع می‌شوند و افرادی مانند خود را می‌بینند احساس آرامش و احساس هویت می‌کنند. خانواده‌های دفن شدگان با تخریب و بازسازی این گورستان مخالف هستند |
خانواده‌ها و فرزندان این اعدام شدگان به دلیل پنهان کردن همیشگی نوع مرگ پدران و مادرانشان همواره احساس می‌کنند که گناهی مرتکب شده‌اند یا خانواده‌شان ایرادی دارد. اما در گورستان خاوران که جمع می‌شوند و افرادی مانند خود را می‌بینند احساس آرامش و احساس هویت می‌کنند. خانواده‌های دفن شدگان با تخریب و بازسازی این گورستان مخالف هستند |
||
== |
== وقایع سال های ۱۳۸۷ و ۱۳۸۸ == |
||
در سال ۱۳۸۴ تعدادی از خانواده های اعدام شدگان به شهرداری تهران اجازه دادند که اقدام به ساماندهی گورستان خاوران کند اما شماری ديگر اعلام کرده اند که تنها در صورتی با ساماندهی موافقت خواهند کرد که چگونگی و زمان اعدام مدفون شدگان و محل دفن تک تک اعدام شدگان مشخص شود.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/iran/story/2005/09/050902_mf_cemetery.shtml بی بی سی]</ref> |
|||
| ⚫ | عده‌ای از اعضای خانواده‌های دفن شدگان در گورستان خاوران از [[خاکبرداری]] گسترده با [[بولدوزر]] و کاشت [[درخت]] در محوطه [[گورستان]] خبر دادند. [[سازمان عفو بین الملل]] |
||
| ⚫ | در سال ۱۳۸۷ عده‌ای از اعضای خانواده‌های دفن شدگان در گورستان خاوران از [[خاکبرداری]] گسترده با [[بولدوزر]] و کاشت [[درخت]] در محوطه [[گورستان]] خبر دادند. [[سازمان عفو بین الملل]] از مقام های ایران خواست که فورا به تخریب گورهای بی نام و نشان انفرادی و دسته جمعی در گورستان خاوران پایان دهند. [[کانون مدافعان حقوق بشر]] نیز از دولت ایران خواست تا نسبت به بازسازی گورستان خاوران اقدام کند.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2009/01/090125_khavaran_dhr.shtml بی بی سی]</ref> [[منتظری|آیت الله منتظری]] در این باره گفت: «در رژيم سابق با مرده‌ها ديگر کاری نداشتند. آيا اين قبرستان‌هايی که خراب می‌کنند قبرستان کفار بوده است؟ حتی در مورد کفار هم اهانت بر ميت جايز نيست»<ref>[http://www.radiofarda.com/content/o2_montezari_khavaran/1374271.html رادیو فردا]</ref> برخی سای های ایننترنتی هم خبری منتشر کردند مبنی بر اینکه در روز ۵ اردیبهشت ۱۳۸۸، گلزار خاوران خاکبرداری شده و بقایای استخوان های قربانیان با چند کامیون به نقطه نامعلومی منتقل شده است.<ref> |
||
روز ۵ اردیبهشت ۱۳۸۸، قسمت جنوب شرقی گلزار خاوران که در آن قربانیان [[اعدام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷|قتل عام زندانیان سیاسی ۱۳۶۷]] به خاک سپرده شده بودند، خاکبرداری شده و بقایای استخوان قربانیان با چند کامیون به نقطه نامعلومی منتقل شد. |
|||
<ref> |
|||
[http://www.peiknet.com/1388/11ordibehesht/13/PAGE/35KHAVARAN.htm در یک یورش دولتی استخوان‌های خاوران را بردند] |
[http://www.peiknet.com/1388/11ordibehesht/13/PAGE/35KHAVARAN.htm در یک یورش دولتی استخوان‌های خاوران را بردند] |
||
</ref> |
</ref> |
||
نسخهٔ ۱۷ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۰۲:۳۵
 | درخواست شده برای بهبود کیفیت این نوشتار، یک تصویر یا عکس بارگذاری شود. خواهشمند است در صورت امکان، الگوی درخواست رسانه بهتری را جایگزین این الگو کنید.
شاید ابزار جستجوی نگاره آزاد یا جستجوی کرییتیو کامنز بتوانند نگاره‌های درخوری را در فلیکر و دیگر وبگاه‌ها بیابند. |
گورستان خاوران قطعه زمین بایری است که محل دفن دسته‌جمعی زندانیان سیاسی اعدام شده در ایران است و در جنوب شرقی تهران در نزدیکی محله خاوران و در کنار گورستان بهاییان قرار دارد. بسیاری از قربانیان اعدام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ در این محل مدفون هستند.
سابقه
آیت‌الله حسینعلی منتظری، که هنگام اعدام‌ها از مقامات رده‌بالای جمهوری اسلامی و قائم مقام رهبری بوده است، بعدها در خاطرات خود مطالبی درباره اعدامهای سال ۶۷ نوشته‌است که نشان می‌دهد اعدام تمامی زندانیان سیاسی که تا آن زمان بر عقیده خود پابرجا بودند، به دستور روح‌الله خمینی، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی چند روز پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت توسط ایران، در اواخر تابستان سال ۱۳۶۷ انجام شده‌است.[۱][۲] و از مصطفی پورمحمدی وزیر کشور سابق دولت محمود احمدی‌نژاد به عنوان عضو هيئت سه نفره‌ای نام برده است که آن‌زمان هزاران تن از زندانيان سياسی شامل اعضای سازمان مجاهدین خلق را که در حال گذراندن دوران محکوميت خود بودند مورد بازجويی قرار داده و به تشخيص خود دستور اعدام شمار زيادی از آنان را صادر کردند.[۳]
نام و تعداد دقیق اعدام‌شدگان آن سال هنوز کاملا مشخص نشده است. گزارشگر ويژه حقوق بشر سازمان ملل متحد شمار زندانيان سياسی را که بدين شيوه و به صورت دسته جمعی اعدام شدند، ۱۸۷۹ نفر اعلام کرده است، هرچند آيت الله منتظری اين رقم را در خاطرات خود بین ۲۸۰۰ يا ۳۸۰۰ نفر دانسته و تایید می‌کند که رقم دقیق را به‌خاطر ندارد.[۴] گروه‌های مخالف جمهوری اسلامی نيز فهرستی از نامهای ۴۴۸۱ نفر که به گفته آنها به صورت دسته جمعی اعدام و دفن شده‌اند منتشر نموده‌اند.[۵]
موقعیت جغرافیایی
قبرستان خاوران، پس از سه راه افسریه در جنوب شرق تهران، بلوار امام رضا که در واقع سرآغاز جاده تهران مشهد است، قرار دارد. در کیلومتر پانزده الی شانزده آن، سمت چپ چند قبرستان اقلیتهای مذهبی وجود دارد. قبرستان اول و دوم متعلق به هندی‌ها و مسیحیان است و سپس قبرستان خاوران واقع شده‌است.
بزرگداشت یاد زندانیان اعدام شده
تا چند سال کسی از محل دفن اعدام شدگان خبر نداشت و کسانی هم که خبر داشتند اجازه نداشتند در این محا حضور یابند اما از اواخر دهه ۷۰ هر سال در ماه شهریور خانواده‌ها و دوستان اعدام‌شدگان، و برخی از فعالان سیاسی و دانشجویی و کارگری برای گرامی‌داشت یاد اعدام‌شدگان در گورستان خاوران جمع می‌شوند و به سخنرانی و خواندن سرود می‌پردازند.
خانواده‌ها و فرزندان این اعدام شدگان به دلیل پنهان کردن همیشگی نوع مرگ پدران و مادرانشان همواره احساس می‌کنند که گناهی مرتکب شده‌اند یا خانواده‌شان ایرادی دارد. اما در گورستان خاوران که جمع می‌شوند و افرادی مانند خود را می‌بینند احساس آرامش و احساس هویت می‌کنند. خانواده‌های دفن شدگان با تخریب و بازسازی این گورستان مخالف هستند
وقایع سال های ۱۳۸۷ و ۱۳۸۸
در سال ۱۳۸۴ تعدادی از خانواده های اعدام شدگان به شهرداری تهران اجازه دادند که اقدام به ساماندهی گورستان خاوران کند اما شماری ديگر اعلام کرده اند که تنها در صورتی با ساماندهی موافقت خواهند کرد که چگونگی و زمان اعدام مدفون شدگان و محل دفن تک تک اعدام شدگان مشخص شود.[۶]
در سال ۱۳۸۷ عده‌ای از اعضای خانواده‌های دفن شدگان در گورستان خاوران از خاکبرداری گسترده با بولدوزر و کاشت درخت در محوطه گورستان خبر دادند. سازمان عفو بین الملل از مقام های ایران خواست که فورا به تخریب گورهای بی نام و نشان انفرادی و دسته جمعی در گورستان خاوران پایان دهند. کانون مدافعان حقوق بشر نیز از دولت ایران خواست تا نسبت به بازسازی گورستان خاوران اقدام کند.[۷] آیت الله منتظری در این باره گفت: «در رژيم سابق با مرده‌ها ديگر کاری نداشتند. آيا اين قبرستان‌هايی که خراب می‌کنند قبرستان کفار بوده است؟ حتی در مورد کفار هم اهانت بر ميت جايز نيست»[۸] برخی سای های ایننترنتی هم خبری منتشر کردند مبنی بر اینکه در روز ۵ اردیبهشت ۱۳۸۸، گلزار خاوران خاکبرداری شده و بقایای استخوان های قربانیان با چند کامیون به نقطه نامعلومی منتقل شده است.[۹]
منابع
- ↑ .متن نامه منسوب به حضرت امام در ارتباط با اعدام منافقين سرموضع در زندانها (سایت آيت الله العظمی منتظری)
- ↑ سایت آيت الله العظمی منتظری (زمینه‌های صدور نامه ۶/۱/۶۸)
- ↑ اعتراض به اعدامهای بیرويه (سایت آيت الله العظمی منتظری)
- ↑ اعتراض به اعدامهای بیرويه صفحه ۶۳۸(سایت آيت الله العظمی منتظری)
- ↑ اسامی قربانيان کشتار زندانيان سياسی در سال ۶۷ در وب‌گاه عصر نو
- ↑ بی بی سی
- ↑ بی بی سی
- ↑ رادیو فردا
- ↑ در یک یورش دولتی استخوان‌های خاوران را بردند
- واكنش‌ها به تخريب خاوران؛درگذشتگان نيازي به «فضاي سبز» ندارند خرداد
- نوشتار از: میترا شجاعی ، برگرفته از دویچه وله «خاوران: هویت گمشده فرزندان اعدام‌شدگان»
- نوشتار از: محمد خاکپور ، برگرفته از بی‌بی‌سی «قبرستان خاوران؛ مدفن بی نام و نشان اعدامیان»