صلوات

تابلوی صلوات نوشته شده با خط نستعلیق متعلق به قرن ۱۸ میلادی که عبارت «اللهم صل علی محمد وآل محمد» بر آن نگاشته شده‌است.

صلوات جمله‌ای دعایی و احترام خاص بر محمد که مسلمانان هنگام آوردن نام وی به‌صورت «ٱللَّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ» آن را ذکر می‌کنند و در نوشته‌ها پس از نام وی به‌طور کامل یا اختصاری به صورت «محمد صلی الله علیه و آله و سلم» یا «محمد ﷺ» یا «محمد (ص)» می‌آورند.

صلوات

صلوات نزد شیعیان

و آن جمله «ٱللَّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ» است. گاهی بخش «آل محمد» بنا به ضرورت خلاصه گویی گفته نمی‌شود اما شیعیان بر ذکر آن اصرار دارند و مسلمانان سنی گاهی به آن احترام بر صحابه را نیز می‌افزایند. شیعیان نیز گاهی جمله‌های دعایی دیگری نظیر «و عجّل فرجهم» یا «والعن اعدائهم» نیز می‌افزایند که به نظر ایشان این مورد اخیر صلوات کامله است.

قرآن

إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ ۚ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا (احزاب ۵۶)

به راستی خداوند و فرشتگانش بر نبی صلوات می‌فرستند، ای مؤمنان [شما هم] بر او صلوات بفرستید و به‌طور کامل تسلیمش باشید تسلیم شدنی.

در ادبیات

صلوات در ادبیات فارسی نیز جلوه کرده:

از ناصر خسرو:

بسوال تو چو درماند بگوید به نشاط

بر پیمبر صلواتی خوش خواهم به آواز

از سنائی:

آنکه او را دهیم ما صلوات

گفت کالمکرمات دفن نبات

از خاقانی:

چون نوبت نبوت او در عرب زدند

از جودی و احد صلوات آمدش صدا

از فردوسی:

درود تو بر گور پیغمبرش

که صلوات تاجست بر منبرش

از مولوی:

شادی روان مصطفی را صلوات

ناگه ز درم درآمد آن دلبر مست

از سعدی:

بلغ العلی بکماله		کشف الدجی بجماله
حسنت جمیع خصاله		صلّوا علیه و آله