الکساندر یکم، امپراتور روسیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
MahdiBot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۶۱: خط ۶۱:
{{جنگ و صلح}}
{{جنگ و صلح}}
{{جنگ‌های ناپلئونی}}
{{جنگ‌های ناپلئونی}}
{{تاریخ روسیه-خرد}}
{{داده‌های کتابخانه‌ای}}
{{داده‌های کتابخانه‌ای}}

{{تاریخ روسیه-خرد}}

[[رده:امپراتورهای اهل روسیه]]
[[رده:امپراتورهای اهل روسیه]]
[[رده:اهالی روسیه در جنگ‌های ناپلئونی]]
[[رده:اهالی روسیه در جنگ‌های ناپلئونی]]
خط ۷۶: خط ۷۸:
[[رده:درگذشتگان به علت تیفوس]]
[[رده:درگذشتگان به علت تیفوس]]
[[رده:دریافت‌کنندگان صلیب بزرگ لژیون دونور]]
[[رده:دریافت‌کنندگان صلیب بزرگ لژیون دونور]]
[[رده:دریافت‌کنندگان نشان آنای مقدس (سنت آنا)]]
[[رده:دریافت‌کنندگان نشان سنت اندرو]]
[[رده:دریافت‌کنندگان نشان سنت اندرو]]
[[رده:زادگان ۱۷۷۷ (میلادی)]]
[[رده:زادگان ۱۷۷۷ (میلادی)]]

نسخهٔ ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۰۸

الکساندر یکم
امپراتور روسیه
دوران۲۴ مارس ۱۸۰۱–۱ دسامبر ۱۸۲۵
۱۵ سپتامبر ۱۸۰۱
پس ازپاول یکم
پیش ازنیکلای اول
زاده۲۳ دسامبر ۱۷۷۷
سن پترزبورگ، امپراتوری روسیه
درگذشته۱۲ ژانویهٔ ۱۸۲۵ (۴۷ سال)
تاگانروگ، امپراتوری روسیه
آرامگاه
کلیسای جامع پتر و پل
ملکهشاهدخت لوئیز بادن
نام کامل
الکساندر پاولوویچ رومانوف
دودماندودمان رومانوف
پدرپل اول
مادرماریا فئودورفنا
امضاءالکساندر یکم's signature

الکساندر یکم تزار روسیه بین سال‌های ۱۸۰۱ تا ۱۸۲۵ بود.

او در زمان خود کارهای جدیدی انجام داد. او سازمان پلیس مخفی را منحل کرد، ممنوعیت سفر به خارج را برداشت و ممیزی و سانسور کتابها را نیز لغو کرد. او همچنین آموزش و پرورش را اصلاح نمود و زندگی بسیاری از بردگان را بهبود بخشید. البته او بعدها از اصلاحاتش مأیوس و سرخورده شد و شیوه‌های سختگیرانه‌ای را در پیش گرفت که باعث نارضایتی مردم شد.

الکساندر یکم تزار روسیه، در دومین سال سلطنت خود به فکر جهانگشایی در جنوب و شرق آن کشور افتاد و در جلسه ۱۸ سپتامبر ۱۸۰۲ (مصادف با ۲۷ شهریور) با ژنرال‌های خود، موضوع را مطرح ساخت. در مرحله نخست، هدف تزار تصرف همه گرجستان و قسمت‌های دیگری از قفقاز و نیز همه آلاسکا و غرب کانادای امروز و شمال غربی ایالات متحده (در آن زمان کالیفرنیای اسپانیای نو، مکزیک و وارگون) بود. حکمران شهر تفلیس قبلاً اعلام کرده بود که تحت فرمان تزار است نه دولت ایران زیرا که آغامحمدخان قاجار، شاه وقت ایران در لشکرکشی به تفلیس برای تنبیه او دست به خشونت و اعدام [متمردان] زده بود. دولت تهران تصمیم حکمران تفلیس را نپذیرفته بود به ویژه که حاکمان مناطق دیگر گرجستان و نیز آبخازستان (آبخازیا) همچنان وابسته به ایران بودند و از دولت تهران ابراز اطاعت می‌کردند.

در دورهٔ وی هم‌چنین ناپلئون بناپارت، امپراتور فرانسه، روسیه را مورد حمله خود قرار داد که منجر به فتح مسکو شد اما الکساندر فرمان آتش زدن شهر را داد که این امر باعث از بین رفتن آذوقه شهر شد؛ و ناپلئون به خاطر کمبود آذوقه مجبور شد در سرمای زمستان به فرانسه برگردد که به سرمازدگی و نابودی سپاهش انجامید.[نیازمند منبع]

در ضمن مرگ او نیز مرموز بود و بعد از او نیکلای اول که برادرش بود جانشین او شد.و با مرگ او عملاً دوران افول امپراتوری روسیه آغاز گشت گرچه دو تزار بعد از او نیکلای اول و الکساندر دوم هم تزار های نیرومند بوده و وسعت امپراتوری روسیه در زمان آنها نیز گسترش یافت اما قدرت جهانی روسیه هرگز به قدرت دوران الکساندر اول بازنگشت و عموماً روسیه پس از بریتانیا در جایگاه دوم قدرت های بزرگ جهان شناخته می شد .

منابع