فرهنگ آنندراج: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: ویرایش جزئی |
جز ربات:ویکی‌سازی اطلاعات بیشتر |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''فرهنگ آنَنْدراج''' یکی از [[فرهنگ لغت| |
'''فرهنگ آنَنْدراج''' یکی از [[فرهنگ لغت|فرهنگهای]] زبان فارسى و از کامل‌ترين و منظم‌ترين فرهنگهای زبان فارسی عصر خود است. این فرهنگ را محمد پادشاه متخلص به «شاد» فرزند غلام محيى‌الدين، منشى مهاراجه ميرزا آنند گجپتى راج‌منه سلطان بهادر، حاكم [[ويجی‌نگر]] از ايالات [[دکن]]، بر اساس چند کتاب لغت دیگر گردآوری کرده‌است. اين كتاب به اشاره ابن راجه و به نام او (آنندراج) نوشته شده است. كار تأليف كتاب، در ۱۳۰۶ق/۱۸۸۸م به پايان رسيد و يك سال بعد، در سه جلد بزرگ به قطع رحلى به هزينة مهاراجه آنندراج در مطبع نولكشور لكهنو به طبع رسيد. |
||
این فرهنگ در سال ۱۳۳۵ در هفت جلد به کوشش [[محمد دبیرسیاقی]] در تهران منتشر شد. در ۱۳۶۳ تجدید چاپ شد. |
این فرهنگ در سال ۱۳۳۵ در هفت جلد به کوشش [[محمد دبیرسیاقی]] در تهران منتشر شد. در ۱۳۶۳ تجدید چاپ شد. |
||
نسخهٔ ۲۰ مارس ۲۰۱۰، ساعت ۱۷:۲۹
فرهنگ آنَنْدراج یکی از فرهنگهای زبان فارسى و از کامل‌ترين و منظم‌ترين فرهنگهای زبان فارسی عصر خود است. این فرهنگ را محمد پادشاه متخلص به «شاد» فرزند غلام محيى‌الدين، منشى مهاراجه ميرزا آنند گجپتى راج‌منه سلطان بهادر، حاكم ويجی‌نگر از ايالات دکن، بر اساس چند کتاب لغت دیگر گردآوری کرده‌است. اين كتاب به اشاره ابن راجه و به نام او (آنندراج) نوشته شده است. كار تأليف كتاب، در ۱۳۰۶ق/۱۸۸۸م به پايان رسيد و يك سال بعد، در سه جلد بزرگ به قطع رحلى به هزينة مهاراجه آنندراج در مطبع نولكشور لكهنو به طبع رسيد.
این فرهنگ در سال ۱۳۳۵ در هفت جلد به کوشش محمد دبیرسیاقی در تهران منتشر شد. در ۱۳۶۳ تجدید چاپ شد.